Ben, 14 yaşından beri dini sorgulayışlar içinde olan 18 yaşında bir bireyim. Kur’an’ın Arapçasını da Türkçesini de okudum ve kendimi bu dine ait hissetmediğimi fark ettim.
Başörtümü çıkarmak istiyorum ama ailem inanılmaz derecede dindar ve baskıcı. Bu isteğimi onlara söylemem bu, şu an imkân dahilinde bile değil. Aslında hiçbir zaman değil, kendimi ileride dahi açık bir şekilde göremiyorum.
Şu an üniversite sınavına hazırlanıyorum ve bu dönemde açılmak istediğimi söylemem onların beni üniversiteye göndermemek istemesine neden olur. Aslında zaten göndermek istemiyorlar. Bana sürekli “Sen kızsın, ileride çalışmasan da olur” diyorlar. İyi bir lisede okuyorum ve doktor olmak istiyorum. Bir gün doktor olsam bile benimle gururlanmayacak bir ailem olması beni üzüyor.
Küçük bir yerde yaşıyorum ve çevremde üniversite okuyan pek kız yok. Onlara göre şehir değiştirip üniversiteye giden kızlar ‘sağlam’ olarak eve dönmezlermiş. Hayatımda duyduğum en cahilce cümle! Oysaki tek isteğim okumak, sadece ve sadece okumak! Bilgiye, okumaya, araştırmaya karşı aç bir zihnim var. Evde oturup ev hanımı olmak ve diğer arkadaşlarımın üniversite maceralarını cep telefonumdan izlemek istemiyorum. Bizzat ben de yaşamak istiyorum. Hayallerimi kısıtladılar. İleride yurt dışında yaşamak istiyorum, buna asla izin vermeyecekler, tek başıma sokağa çıkmama bile bazen izin verilmiyor. Bir diğer hayalim yazar olmak, kadından yazar olmaz! Piyano çalmayı öğrenmek istiyorum; ne gerek var, dinsiz misin? Dünyayı gezmek istiyorum; otur oturduğun yerde, sen kızsın!
Ben artık arkadaşlarım arasında Sümeyye olarak görülmek istemiyorum. Bir kalıbın içinde sıkışıp kalmak istemiyorum. İçimde gerçekten bir potansiyel var ama başımdaki örtü bunu dışa yansıtmama izin vermiyor. Metal rock müzik dinlememle dalga geçilmemesi için insanlara pop müzik dinleyen sevimli masum kız imajı vermek istemiyorum. Karşı cinse o kadar uzağım ki… Bir kız ile bir erkek arkadaşça sarıldığında ‘Benim de sarılmaya ihtiyacım var, bakın, ben de buradayım’ diyemiyorum. Artık bazı şeyleri içimde tutmak istemiyorum. Ben açılmak isterken dindar ailemin “Namazlarını aksatma, daha fazla kapan, pantolonu bırak, uzun etek giy” demesinden bıktım. Atatürk’ü çok severken aileme ondan nefret ediyormuş gibi rol yapmak zorunda olmaktan bıktım.
Bir gün başkalarının dayattığı değil de kendim özgürce seçtiğim bir hayatı yaşayabilir miyim, bilmiyorum. Tek bildiğim, üniversite okumama izin vermeseler, dine inanmamama rağmen sırf onlar yüzünden ömrüm boyunca bu başörtüyü zorla takmak zorunda olsam da içinde saklanan zihnim ve benliğim özgür kalacak; düşüncelerime dokunamayacaklar.
(Görsel: John Tarahteeff)
“Onlara göre şehir değiştirip üniversiteye giden kızlar ‘sağlam’ olarak eve dönmezlermiş.” için 4 yanıt
o kadar iyi anlıyorum ki arkadaşlar arasında sümeyye olmak kısmı özellikle. istemeden ötekileştiriliyorsun, beraber alışverişe gittiğinizde mesela onlar croplara bakarken birbirlerinin üzerine tutuyorlar sana ise sadece annelerin giyebileceği tarzda tunikler gösteriyorlar bu sana yakışır diye ve bunu bilerek yapmıyorlar. gerçekten onların yanında değil sümeyye bazen anne gibi hissediyorsun.
Ben üniversiteyi bu sene kazandım psikoloji kazandım. Ve geçen sene de aynı düşünceler içindeydim. Üniversiteden arkadaşlarima kendimi örtüsüz liberal tanıtım. Şuan iki dünya içinde sıkışıp kaldım ama sizlerin de hikayeleri okudukça hırslandım güçlendim. UÇURUMUN KENARINDA ATLAMAYA HAZIR BEKLERKEN İNSAN BİR KEZ DÜŞÜNMEYE DURSUN, ATLAYAMAZ KORKAR
NEFESIMIZI TUTUP GERKELİ SIÇRAYIŞI YAPMAK ZORUNDAYIZ. BUNU YAPMADIĞIMİZ HER YIL HER AN HER SANİYE KENDİMİZİ ÖLDÜRMEYE DAHA ÇOK YAKINIZ. İÇİNDEKİ O GÜZEL IŞIĞI SÖNDÜRME. ŞUAN YAPMAN GEREKEN İLK ŞEY BENİM GİBİ ÜNİYİ KAZANMAK
DAHA SONRA KARARLI VE KESKIN ŞEKİLDE BU HAYALE ADİM ADİM GİTMEK. AİLEN DİRETECEK BELKI DAYAK BİLE YİYECEĞİZ. BENİM SONUM SENİNKİNDEN DAHA YAKIN. DAYAK ARTIK BENİ KORKUTMUYOR. TEK KORKYTAN ŞEY ANNEM VE BABAMIN KAHROLACAGİ. ARTIK BUNLARI AŞMAK ZORUNDAYIZ BU ŞEKİLDE HASTALIKLI TOPLUMLAR YETİŞTİRECEĞİZ KENDİNE EDECEKSIN
LÜTFEN UNİVERSITEYI KAZAN BEN SON BEŞ DAKİKA KALA TERCİHLERİMİ DEĞİŞTİRDİM KENDİM ŞEHİR DIŞI YAZDIM. SEN DE YAP. DAYAT OLMUYORSA ZORLA NEREYE KADAR GÖTÜRURSEN SEN BUNU YAPABİLİRSİN
Dönüş yap bana lütfen instagram hesabım exacooountt
İnanmadığın örtüyü elbette takmayacaksın! Üniversitede başka şehirde okuyacak başını açacaksın. Gerekirse aileni sileceksin. Senin onlara yaptığın ayıpsa onların sana yaptığı ne.. Zaten dayanamazlar kızlarısın sonuçta. Başını asla eğme. Ben bi kez eğdim başımı, şimdi bunun bedelini ödüyorum.
Üniversite kazanmak seni ailene bağımlı olmaktan kurtaracaktır. Ailen seni reddedicek ya da karşında yer alacaksa bu bir noktada onların sorunu şuanki koşullarında sınavına az kaldı ona odaklanman elinden geleni yapman geleceğin için daha sağlam adımlar atmanı sağlayacaktır. Arkadaşların seni Sümeyye olarak görüyorsa bu onların sığ zihniyetinden kaynaklı başörtülü olmak ya da olmamak sadece kişiyi ilgilendiren bir mevzu. Diğer insanların düşünceleri yargıları onların kendi problemleri. Şunu da eklemek isterim başörtü nedeniyle sana farklı davranan bir insanla umarım herhangi bir yakınlık göstermezsin. Bol şans diliyorum.