Merhaba, ben lise 2. sınıfa geçecek bir öğrenciyim. Ben 5. sınıfta yani çok küçük yaşta kapandım. Zorla kapatıldığım söylenemez ama çevremde herkes kapalı olduğu için ben de kapanmalıyım deyip kapandım.
O günden sonra da ilk 2 yıl çok iyi geçti, gayet iyiydim. Her şey sabahları ‘Keşke kapanmasaydım’ dememle başladı. Bu süreç 1 yıl boyunca devam etti. Anneme söyleme kararı aldım ve ilk başta söyleyemedim. O dönem bir yerde çalışıyordum. Öğleden sonra gidip arkadaşlarıma söyleme kararı aldım. Söyledim ve hepsi beni desteklediler.
Aradan 1 hafta geçti. Anneme anlattım. İlk anlattığımda bağırdı, çağırdı, “Hayır, asla, ben kapalıyım, sen bana yakışmazsın” dedi. Daha sonra ben de inat ettim ve bayramın ilk günü açıldım. Annem ilk gördüğünde hiçbir şey söylemedi. Bayram öylece geçti. Bayramdan yaklaşık 3-4 hafta sonra annem “Hevesini aldın, yeniden kapanacaksın” demeye başladı. Ben de “Hayır, istemiyorum, bunu bana zorla yaptıramazsın” dedim. Aynı gün anneme ev işlerinde yardım ettim ve dedim ki “Anne, ben bir saat dışarı çıkacağım”. Hayır, diye cevap verdi. Anneme önemli olduğunu söyledim ama annem şöyle cevap verdi; “Sen başımıza orospu mu olacaksın?”. Küfürler havada uçuşuyordu. Annem neden böyle? Ben ne yaptım ki bana bunları yaşatıyor? Bunu hep sorguluyorum. Bu mektubu yazmadan önce sinir krizi geçirdim. Anneme ne tepki vermeliyim sizce? Lütfen yardım eder misiniz?
(Görsel: Amedeo)
Comments (4)
bence annene gayet sakin yaklasmalisin ve onun anlicagi tarzda konusmalisin.Eger sende onla kavga edersen senin icin iyi bi durum olmayabilir.Cesaretini topla gerekirse neler diyicegini ezberle al karsina konus istemedigini soyle acik olunca OROSPU olunmadigini falan soyle belki benim annem desemde anlamaz diyosundur bilmiyorum ama denemeden bilemezsin
Benim annem de açılma mevzusunu açınca bana orospu muamelesi yaptı. “Oranı buranı açmaya mı meraklısın?” dedi. Gerçekten böyle yargılanınca iğrenç hissediyor insan. Benim tavsiyem evde sana destek olabilecek başka biri varsa onunla konuşman. Ablan vesaire varsa onun da sana destek olmasını sağlaman. Yoksa da kesin bir dille tepkini ortaya koyman ve gerekirse bir süre annenle iletişimi kesmen. Bir şekilde dışarı çıkman gerekecek sonuçta, hep içeride kalamazsın. O yüzden kapalı bir şekilde dışarı çıkmayacağını belirt. Biz fazla yardımcı olamıyoruz, ancak destek olabiliyoruz. Arkandayım ♡
Açıldın mı? Nasıl tepkiler aldım çevrenden? Çok zor durumdayim artık dayanamıyorum:(
Annenin yaptigi bencillik. Ben bunu çekiyorum, o da rahat etmesin, o da çeksin, o da günesten, rüzgardan nasibini almasin. Annene bir birey oldugunu, kendi düsüncelerin, fikrin oldugunu anlatmalisin. Cocugusun diye sana kendi dünyasini dayatmasina izin verme.