Hikâyeleriniz bana güç verdi ve olmaz dediğim şey oldu.

Evet, doğru yazıyorum; ben başardım! Buraya daha önce 2 yazı daha yazmıştım ve evet, bu benim başarı öyküm…

Annem ve abilerim bana o kadar destek oldu ki ne akrabalarımın boş sözlerine ne de başka bir şeye üzülecek hiçbir durumum olmadı. Saçlarıma değen rüzgârın hissi o kadar güzeldi ki… Hatta bugün ilk kez babamın dükkanına başörtüsü takmadan gittim. Bu platform bana benim gibi bir sürü insanla tanışma imkânı sağladı. Hikâyeleriniz bana güç verdi ve olmaz dediğim şey oldu. Mezuniyetime kendimi mükemmel hissederek gittim. Babam hâlâ biraz kırgın ama şu an için her şey o kadar güzel ki… Öncelikle buradaki herkese asla vazgeçmemeniz gerektiğini söylemek istiyorum. Bu bizim bedenimiz; ne babamız ne kocamız, bedenimiz üstünde kimse hiçbir söz söyleyemez. Bu benim öykümdü ve çok güzel noktalandı. Sorularınız olursa yorumlarda size ulaşacağım bir hesabınızı yazın. Sizi çok seviyorum.

(Görsel:  Florence Harrison)

Comment (1)

  1. sors salutis

    aramızdan birisi bile bu lanetten kurtulunca o kadar mutlu oluyorum ki… kalan hayatında başarılar diliyorum yüzünden gülümseme eksik olmasın ❤

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir