Merhaba, ben 16 yaşında bir lise öğrencisiyim. Ortaokulumu İmam Hatip’te okudum ve okula kapalı gidip geliyordum. Aslında bu bir kuraldı fakat kimse önemsemezdi. Yine de annem beni kapatarak gönderirdi. Sıcak yaz günlerinde bile uzun kazak giyip giderdim. Her neyse, benim 4 kuzenim de aynı ay içerisinde tesettüre girdiler. Ben o zaman 6. sınıfa giden bir öğrenciydim. Babam, kuzenlerimin yanına gidip geldi, ardından anneme ve bana onları anlatmaya başladı. Annem bana bakarak “Elin kızları bile kapanmış, bizimki İmam Hatip’e gitmesine rağmen hâlâ açık geziyor” dedi. Bunu o kadar imalı bir şekilde söyledi ki… Aynı şekilde babam da böyle yaptı. O anlık hırs ve öfke ile odaya gidip şal denemeye başladım ve aynı gün kapandım.
Aradan 1 yıl geçti, ben 7. sınıf oldum. Anneme açılmak istediğimi söyledim. Dizine vurarak “Vah vah” dedi. Kendimi çok kötü hissettim ve oradan ayrıldım. Şu an 11. sınıfa geçtim. Dinimi araştırmaya ve kendimi sorgulamaya başladım. Ben tesettüre layık biri değilim. Karakterim oldukça farklı ve ne namaz kılıyorum ne dua ediyorum. Önceden bunları sıklıkla yapardım ama uzun zamandır bu konularda çok eksiğim. Dinimi araştırdıkça uzaklaşıyorum. Kadınlar üzerinde çok baskı yapılmış, bir kadın bir erkek yüzünden bile çok fazla günaha giriyor. Belki burada linç yiyebilirim ama birçok yerden araştırdım. Çok uzun oldu fakat içimi dökmek istedim. Aileler, lütfen çocuklarınızı başkalarıyla kıyaslamayı bırakın. Benim bu durumdan dolayı özgüvenim yok. Aklım çok bulanık ve evin içinde kendimi yiyip bitiriyorum.
(Görsel: Felice Casorati)