5. sınıfa geçmeden birkaç gün önce tesettüre girdim ve olması gerektiği gibi İmam Hatip’e başladım.

Her şey ben 4. sınıftayken amcamlara gittiğimde amcamın, “Yengenden başörtü al ve tak” demesiyle başladı. Annem ve babam tarafından başörtü takmak için zorlanmasam bile bana empoze edilen şey başörtü takmam ve 5. sınıfa geçtiğimde İmam Hatip’e gitmem gerekliliğiydi. 4. sınıf bitince ara ara başörtü takmaya başladım ve çevremdeki insanlar bu durumu taktir etti. O küçücük yaşımda aldığım bu taktirler haliyle hoşuma gitti. Başörtü takmam gerektiğini ve bunun çok iyi bir şey olduğunu düşündüm. 5. sınıfa geçmeden birkaç gün önce tesettüre girdim ve tabii olması gerektiği gibi İmam Hatip’e başladım. O zamanlar ki ben, bu durumdan çok mutluydu çünkü olması gerekenin ve doğru olanın bu olduğunu düşünüyordu. Fakat şimdi 17 yaşındayım ve bu durumdan çok mutsuzum. Ben 11 yaşında kapandım, belki de 10’dur; hatırlayamıyorum bile. Henüz regl bile olmamışken, özgürce saçlarımı savurup yaşıtlarımla oyun oynayamamışken…

Şimdi pişmanım, hem de çok pişmanım. Yaklaşık 2 senedir açılmak istiyorum. Bunu ara ara aileme söylüyordum. Pek umursamıyorlardı. Bir ara ciddi ciddi düşündüm. Annem, “Biz seni kapanman için zorladık mı? Sen kendi isteğinle kapandın, senin kendi kararındı. Beni üzmek mi istiyorsun? Eğer açılırsan bana ‘anne’ deme, biz senin günahından sorumluyuz” gibi şeyler söyledi. 10-11 yaşlarındaki bir çocuğun kararı sizce gerçekten aklıyla, mantığıyla ve özgür iradesiyle verilmiş bir karar olabilir mi?

Şimdi ne yapacağım, bilmiyorum. Dar görüşlü bir ailem var ve bu konuda beni asla anlamıyorlar. Bu sene sınav senem ve bu konu beni oldukça strese sokuyor. Her sabah dershaneye gitmeden önce hazırlanırken sıra başörtüsü takmaya gelince enerjim yerle bir oluyor, ben aynada kendimi o şekilde görmek istemiyorum. Ben saçlarımı kapatmak istemiyorum. Başımda başörtüsü varken aynaya baktığımda kendimmiş gibi hissedemiyorum. Ben kendim olamıyorum çünkü buna engel oluyorlar. İmkânsız gibi görünse de umarım bir gün buraya başarı hikayemi yazarım.

(Görsel: Felice Casorati)

Comment (1)

  1. Sadeceben

    Bu yıl üniversiteye başladım tam olarak senin dediklerini yaşadım. Şuan ara tatildeyim ve artık ne olursa olsun ister küssünler ister kavga olsun ister kısıtlasınlar, ne olursa olsun açılıcam 3 hafta içinde. Üniversitem başka şehirde onlardan gizli açılmak istemem bunu kavga ederken söyleyeceğim şimdi evden açık çıkmama izin vermezlerse bu eve açık giricem. Çok denedim koskoca 7 yıl.. ama kalbim fikirlerim başkayken görünüşümün zıt olması daha fazla yediremiyorum..

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir