Merhaba, 16 yaşındayım. 11. sınıfa gidiyorum. Bundan 2 sene önce 9. sınıfa başlayacağım zaman ailem tarafından gördüğüm baskılar sonucunda kapanmak zorunda kaldım. Hatta ailem, ben ortaokul 7. sınıfın sonundayken kapanmamı istiyordu fakat ben okuldaki arkadaşlarımın ve çevremin tepkisinden korktuğum için lisede kapanacağımı söyledim. Yani sırf ortaokulda beni kapatmasınlar diye “Ben zaten lisede kapanacağım” dedim. Çünkü başka çarem yoktu.
Liseye kapalı bir şekilde başladım. Annemler her şeyin iyi olduğunu ve böyle mutlu olduğumu sanıyordu ama gerçek böyle değildi. Kapalı olmak istemiyordum ve eğer bunu annemlere söylersem alacağım sert ve olumsuz tepkileri bildiğim için susmak zorundaydım. Sustum, sustum, sustum… Böylece 11. sınıfa kadar geldim. Ama artık bu durum benim için dayanılmayacak bir hal aldı. Neredeyse her gün açılma hayalleri kuruyorum fakat maalesef elimden gelen hiçbir şey yok.
Yine de bundan 3 gün önce anneme açılmak istediğimi söyledim. Başta oldukça şaşırdı çünkü 2 sene boyunca benden böyle bir şey duymamıştı. Ben bunu hep içimde yaşamıştım. Neyse. Günah olduğundan falan bahsetti, “Demek ki senin içine hiçbir şey girmemiş, bir de o kadar Kur’an öğrendin” dedi. “Böyle mutlu değilim anne” dediğimde ise bunu pek takmadı, “Mutlu değilim ne demek ya, günah işleyince çok mu mutlu olacaksın!” tarzında şeyler söyledi. Bu konu o an böylece kapanıp gitti.
Bu akşam ise bu konuyu babama açmayı düşünüyorum. Bu akşam ya olacak ya da hiçbir zaman olmayacak. Çünkü ben böyle mutlu değilim. Allah için yapmadığım bir şey ile ne kadar sevap kazanabilirim ki? Allah bunu kabul eder mi? Annem bunu anlamadı ama inşallah bu akşam babam anlar ve ben artık kendim olurum, mutlu olurum.
(Görsel: Henri Manguin)
Comments (5)
Ben de lisenin ilk günü kapanmıştım. “Nasılsa kimse beni tanımıyor olacak lisenin ilk günü kapanırım” dedim. 18. Yaş günümde ise açıldım. Sana açıl diyemem ama mutlu olduğun şeyi yap diyebilirim. Açıldığımda sakinleştiğimi hissettim ben. Takıntılarım da azaldı. Mesela açıkken burnumun çok öne çıkmadığını ama başımı örtünce daha büyük durduğunu hissediyordum. Kendimi sevmiyordum, örtü takmak istemiyordum. Islam, iman dinidir eğer örtüyü içinden gelerek takmıyorsan o bi bez parçasından ibarettir. Allah’a sonsuz şükür etmen, ona güvenmen, diğer ibadetlerine elinden geldiğince dikkat etmen ve en önemlisi iyi bir insan olman da sevaptır. İslam tesettür üzerine kurulu değildir yani. Hikayen hikayeme çok benziyor son gelişmeleri bilmek isterim. @disfruto_ İnstagram hesabından yazabilirsin dilersen. Allah yardımcın olsun ?
Aynı yaştayız ve aynı anda kapanmışız kendimi sana karşı çok yakın hissettim bende aileme açılalı 1 yıl kadar oldu hep kavgalar yaşandı ama babam en sonunda kabul etti ve benim için tek engel annem kaldı umarım bu engelide aşıp okuluma 2.dönem mutlu başlıycam peki sen konuştun ve bunu başardınmı??
Konuştum ve beni okula göndermemekle tehdit ettiler. Yine susmak zorundayım 🙁 benim ailem ikna olmayacak sadece üniversiteyi bekliyorum. sen anneni ikna ettin mi
Bence ya şimdi olacak ya hiç olmayacak diye düşünmemelisin daha çook gençsin. Şimdi olmazsa üniversitede olur, üniversitede olmazsa çalışma hayatında olur.
o yüzden üzülüyorum zaten şimdi özgür olmak istedim, gençken. yine de teşekkür ederim umut verdin <3