Benim belimi dindar dinsizler büktü

Merhabalar,

İsmimin bir önemi yok, doğu bağnazlığıyla Türkiye şartları içerisinde savaş veren 20 yaşında bir insanım. Gerek cinsiyetime bağlı olarak “Nerede görülmüş bir kızın dışarıda okuduğu?” tarzı laflara maruz kaldım, gerek geleceğim hiçe sayılarak zorla din okulunda okutuldum. Dinine bağlı biriyim, keza ailemde de inanç bakımından farklı olan birçok kişi var.. Bunu belirtme nedenim, anlatacağım olayın din ile pek de bağlantısı olmaması.

İkinci kez YKS’ye hazırlanıyorum. İlkinde istediğim bölümü tutturamadım diye tekrardan hazırlanmaya karar verdim. Fakat ben sınav stresinden çok ailemin stresini yaşıyorum. Kazansam bile şehir dışına yollamayacaklarını düşünüyorum. Benim görüşümü kimse sormuyor, geleceğimi düşünmüyor. İstediğim bölümü daha iyi okullarda okumak varken neden olduğum yerde kalayım ki? Taş mıyım ben ölene kadar aynı yerde kalayım? Canıma tak etti.

Kimse beni dinlemiyor, anlamıyor.. İnsanlar moral olsun diye ailesiyle konuşur, ben moralim bozulmasın diye konuşamıyorum. Çünkü türetecekleri en küçük kelime bile benim hayallerimi yıkabiliyor.. Ben onlar gibi bir hayatım olsun istemiyorum. Bu hayattaki tek başarımın evlenip çocuk yapmak olmasını da.. Hayatım boyunca hep insanların ardından baktım, baktırdılar. Lise hayatımdan iki sene kaybettim ailemin imam hatip dayatması yüzünden. Dinini seven bir insan olmama rağmen beni o dönemlerde dinden nefret edecek kıvama getirmişlerdi. Sonuç ne oldu derseniz, sınıfta kaldım dini dersler yüzünden. Ama bana “Sen zaten tembelsin, bunun okulla bir alâkası yok.” dendi.

Hayır vardı; ben kültür derslerinde başarılı bir mf öğrencisiydim, benim belimi dindar dinsizler büktü! O zamanlar hem yaşımdan dolayı hem de lise olduğu için bir şey diyemiyordum, hep ezdiler beni. Ama kendime bir söz verdim; lisede eğitim hayatımı onlar mahvettiler, üniversitede aynı olmayacak dedim hep. Fakat sınava 15 gün kala boşa çalışıyormuşum gibi düşünmeye başladım yine.

Bana biçtikleri hayatı yaşamamı istiyorlar, ama kabul etmiyorum, etmeyeceğim de. Şehir dışında okumak istiyorum diye, kendi geleceğimi kurtarmak istiyorum diye karşı çıkıyorlar bana. Normalde tam tersi olmalı, ama anormal olan benimkiler ne yazık ki. Ne yapacağımı bilmiyorum. Tek bildiğim, ne olursa yaşadığım ili ve çevresini yazmayacağım. Ama farklı yerleri kazanırsam nasıl mücadele edeceğim bilmiyorum.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir