2 günlük dedikodu için aynada bana gülümseyebilecek olan o yüzü ağlatamam.

Neredeyse 1 yıl önce buraya yazdığımda geri dönüşümün çok farklı olacağını tahmin edemezdim. Geri döndüm, değiştim, hem de çok.

Aylar önce saçlarımın üzerinde tam 7 yıldır taşıdığım başörtüyü çıkarttım. İnanın çok direndim, sevmek istedim, denedim ama olmadı. Hâlâ dönüp baktığımda o halimi devam ettiremediğim için pişmanlıklar yapıyorum ama içten içe ne kadar denersem deneyeyim öyle mutlu olamayacağımı bilen bir taraf vardı. Kendimi tanıdım, neye inandığımı kabullendim, ve bunun bir hata ve günah olduğunu bilerek eyleme döktüm. Açıldım.

İlk açıldığımda boğazımın düğüm düğüm olmasına sebep oluyordu kapalı insanları görmek. Onlar yapabiliyor, ben de direnebilirdim, sevebilirdim ama çabalamadım bile diyerek kendimi yiyip bitiriyordum. Şimdi o çok özendiğim, başörtüsünü büyük bir gururla taşıdığını zannettiğim kızlar açıldığını gösteren fotoğraflarını paylaşıyorlar instagramda. Sırf başörtüyü sevebilmek için direnerek izlediğim youtuber kızın bütün videolarını kaldırıp açıldığını belirten bir yazı bırakmasıyla karşı karşıya kaldım bugün. Asla yapmaz, dinine çok bağlı dediğim insanlar benden sonra birer birer açıldı.

Açılana yargılamak kadar kapalı olan her insanın bu durumdan memnun olduğunu düşünmek de bir hataymış. Dine en çok teslim olanların da bir süre sonra bir şeyler nefsine ağır gelebiliyormuş. Bir ferace sevdasındayken birden şort giyen bir kızla karşılaşabiliyormuşuz.

İnsanların büyüdükçe, hayatta farklı şeyler gördükçe asla değişmez dedikleri düşüncelerinin de değişebildiklerini gördüm. Artık aynada kendime baktığımda “Kaldırabileceğin kadarını denedin, daha fazlasına gücün yetmezdi, üzülme ve sadece af dile, dua et” diyebiliyorum. Bir gün tekrar tesettüre dönmek ister miyim, hiç emin değilim. İçimde bir yerde başıma örttüğüm o örtünün verdiği hissiyatı çokça özleyen bir tarafım da var. Ama onu temelli sürdürecek gücüm ve takâtim yok.

Bu bana hayatta kim tarafından yargılanırsam yargılanayım kendi kararlarımı kendim vermem gerektiğini öğretti. Çünkü şu an büyük konuşan her insanın bir gün benim durumuma düşme olasılığı var. 2 günlük dedikodu için aynada bana gülümseyebilecek olan o yüzü ağlatamam. Bu halimle mutluyum, bu halimle mutlu olmaya devam edeceğim.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir