Merhaba. Ben çevreden harika görünen, aile içinde herkesin sorunları ve şiddeti görmezden geldiği bir evde büyüdüm. Defalarca gerekli gereksiz yere şiddet gördüm ve annemin şahit olmasına rağmen bunları olmamış saymasına dayandım. Ablamın bile yaşadığımız baskıyı ve şiddetti fark etmesi çok zaman aldı ama ben hep farkındaydım.

Herkes gibi regl olunca başımı örtmek zorunda olduğum gerçeğiyle büyüdüm ve 5. sınıf bitince kapandım. Yaklaşık 10 yıldır kapalıyım ve kapalı olduğum süreç boyunca sadece başörtüsüne değil tesettürün bütün şartlarına baskıyla, zorla uymak zorunda kaldım.

Ortaokulda imam hatipe gitme yaşım bir sene farkla uymadı ve ben devlet okuluna feraceyle gitmek zorunda kaldım. Okul kıyafeti giymediğim için okuldan, okul kıyafetine benzer bir şey giydiğim zaman da ailem tarafından baskıya uğradığım yıpratıcı bir dönemdi. Üstümdeki bakışları anlatmıyorum bile. 11. sınıfta artık bunu yapamadığımı aileme söyledim ve telefonumu elimden alacaklarını biliyordum. Tabii ki de izin vermediler.

Annemin bana “Sen iyice günahkâr olmuşsun, çirkinleşmenden belli.” dediğini hatırlıyorum. Telefonumu geri almak için rol yapıp “Vazgeçtim.” dedim ve şu an üniversite 3. sınıftayım. Artık bunun bir heves olmadığını anlarlar diye ve her türlü baskıya, şiddete hazır olduğum için tekrar söyledim. Ağlamalar, tehditler havada uçuştu. Son olarak hayatımı kurmadan (evlenmek) açılamayacağımı, onun çevresinde o şekilde dolaşamayacağımı söylediler.

Yılmadım ve dedim ki; “En fazla ne olabilir?” En fazla beni öldürürler ve ben de kurtulmuş olurum diye düşündüm. Hâlâ açılmamama rağmen abimden şiddet gördüm ve polisi çağırdım. Bu olay sonrası ablam dışındaki hiçbir aile üyesi yüzüme bakmadı ve şikayetçi olmamı engellediler. Hâlâ ihanet ettiğimi düşünüyorlar. Beni kimse “İyi misin, şiddet gördün” diye merak etmemekle beraber, abimden korkup babama sığınamama durumunun zorluğuyla yeniden yüzleştim.

Bu olay sonrası babam ablama “O benim himayemdeyken açılmayacak.” demesiyle ablam bile artık bunun çok imkansız olduğunu, vazgeçmem gerektiğini söyledi. Dört gündür odamdan çıkmıyorum ve bir çare arıyorum. Ölmekten okulu dondurup çalışmaya kadar birçok yol düşündüm, hatta bir ara vazgeçtim fakat şimdi aynı noktadayım. En fazla ne yapabilirler? Katil olabilirler ve beni onların kuklası olmaktan kurtarabilirler.