Merhaba, uzun zamandır bu sitedeki tesettürden çıkmak isteyen kişilerin yazdıklarını okuyup benim gibi umutsuz olan insanlar olmasına rağmen açılan kişilerin mesajlarını okuyorum.

18 yaşındayım ve 7 yıldır kapalıyım. Konuşmaya başladığım zamandan beri dini kurslar, anaokulları ve çeşitli etkinliklere götürüldüm. İlk cesaret bulup 8. sınıfta anneme konuyu açtım ve annemden “Açılırsan iki elim yakanda olur, ölümümü çiğnemen lazım” demesi ile hayallerim suya düştü.

Babama ise sadece hayallerimi anlatırken farklı bir şehirde okumak istediğim için “o… damgası” yedim ve 13 yaşındaki bir kız çocuğu için babasının ona böyle demesi travma yarattı. Yıllardır ailem tarafından psikolojik şiddet görüyorum ve babamın “açılırsan öldürürüm” demesi üzerine konuyu gündeme getiremiyorum. Evden uzakta olduğumda kafamı açıyorum ve oturup kaldırımın köşesinde saçlarımın rüzgarda savruluşuna ağlıyorum.

Bugün en yakın arkadaşım açıldı. Asla ailesi izin vermez dediğimiz kız açıldı. Şu an üniversite sınavına hazırlanıyorum ve dershaneye gidiyorum.

Anneme bu konuyu sakin bir zamanda dile getirmek istiyorum, fakat çok korkuyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum, fakat son 1 senedir ağladığımda gözlerimden ve burnumdan kan gelmesi, titreyerek geçirdiğim ataklarım son bulsun istiyorum. Öleceğim zaman bu kafamdaki bez parçası olmasın istiyorum.