Nasıl başlasam bilmiyorum ama büyüdüm. 24 yaşına kadar geldim ama artık yaşama isteği gelmiyor. Nedeni ise babam. 18 yaşında hayatım karardı, kendimden nefret ettim çünkü babam zorla beni kapattı. Gençliğimin en taze zamanlarında hele… Ne gençliğimi yaşayabildim ne de çocukluğumu, her şeyimi elimden aldı.
Kendimi açıkken daha özgür, rahat hissediyorum. Başımdaki bana ağırlıktan başka bir şey değil zaten dinle bir alakam da yok. Ne oruç tutarım ne de abdest alırım o derece. Dinle bir alakam yok gerek de duymuyorum dine .Bu düşünce çocukluğumdan beridir böyle.
Babam her şeyi zorlama yaptırıyor bana, bıktım usandım ya. Ölsem de çekip gitsem bu dünyadan. Şimdi derler ki bana intihar et ama annem ne olacak? Annem olmasa çoktan yoktum bu dünyada.