İslamiyet’e inancımı kaybettiğim günden beri 365 gün çoktan geçti.

Merhabalar, 7,5 senedir kapalıyım ve daha 15 yaşındayım. İlkokuldayken ailecek umreye gitmiştik ve ben o zaman kapanmıştım. Umreye gittiğimiz zamanlar Kars’ta yaşıyorduk ve çocuk mantığı “Eğer Arabistan’da iken hiç zorluk çekmeden kapalı durabildiysem, Kars’ta hayli rahat takarım.” diye düşünmüştüm. Neden başörtüsü taktığımı sorsalar, verecek en ufak bir cevabım yoktu. Ailem beni asla zorla kapatmadılar, ama ben kapanmak isteyince de aynı şekilde yaşımı göz önünde bulundurmadan “olur” dediler ve ben o gün bu gündür kapalıyım.

Doğu’da memlekette bu durum garipsenmedi, ama ortaokulda Eskişehir’e taşınınca sınıf arkadaşlarım “Açılmayı hiç düşündün mü?” gibi sorular sormaya ve doğru olmayan bir şey yaptığımda “Bir de başörtülü olacak!” demeye başladılar. Ardından LGS’de yüzde 0,1’lik dilime girerek fen lisesine gittim. Sınıfımızda benim gibi bir tane daha başörtülü kız vardı. Ayrıca sınıfta ateist ve deist arkadaşlarımız da vardı. Başta onların dini beni bağlamaz gibi düşünsem de Allah’ı sorgulamaya kadar gittim ve artık başörtüsünün Arap geleneği olduğu kanaatindeyim. Ve hâlen daha İslam dininde bulduğum açıkları yamamadım. Tanrı var, ama Arap ve Müslimlerin tanrısı var mı bilmiyorum. Bir diğer sorun şu ki başörtülü yahut aşırı dindar arkadaşlarımdan soğumadan nasıl açılacağımı bilemiyorum. Şu an 11. sınıfa geçeceğim ve İslamiyet’e inancımı kaybettiğim günden beri 365 gün çoktan geçti.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir