Geçen sene Ocak ayında öğrendim bu siteyi. Okuduğum başarı öyküleri çok cesaretlendirdi ve ben de aileme artık başörtü takmak istemediğimi söylemek istedim. Neredeyse her gece nasıl söyleyeceğimi düşündüm, ağladım, uykusuz kaldım. En son arkadaşlarımın desteğiyle, 27 Şubat’ta doğum günümden bir gün önce söyledim. Çok fazla ağladım, bunu istemediğimi dile getirdim, ama maalesef ikna edemedim. 12 yaşında kapanmıştım, daha çok küçüktüm…

Telefonumu aldılar, tüm mesajlarımı okudular, sosyal medyadaki beğenilerime kadar, e-postama gelen bildirimlere kadar her şeyime baktılar. Okulumu değiştirmekle tehdit ettiler. Çokça kez intihar etmeyi düşündüm, ama cesaret edemedim. Maalesef daha reşit değilim ve onlara boyun eğmekten başka yapabileceğim hiçbir şey yok. 1 sene geçti, hala bana karşı güvenleri yok. Telefonumu her gece kontrol ediyorlar, bana ait bir alanım yok. Çok bunaldım, sadece bir an önce bitsin istiyorum ve hala tiksinerek takıyorum o örtüyü. Sadece özgür olabilmek, esintiyi saçlarımda hissetmek istiyorum. Umarım bir gün ben de başarabilirim.