Merhaba, benim hikayem de çocukluktan aşırı dindar bir aile ve köyden gelmemden başlıyor. Yıllarca özellikle türban konusunda ailemden baskı gördüm. Sonra bir şekilde üniversiteyi bitirdikten sonra ailemden uzak bir şehirde memur olarak çalışmaya başladım. Birkaç yıl sonra türban bana zor gelmeye başladı. Zaten asla isteyerek taktığım bir şey değildi.
Ailem benim okumama müsaade etsinler ve beni eve hapsetmesinler diye kabullenmiştim. Onların baskısından kurtulunca gittiğim şehirde açtım başımı, iki yıl boyunca gizledim. Sonra Instagram hesabından beni buldular. İnkar ettim, “Ben değilim.” dedim ama ne kadar inandılar bilmiyorum. Çok büyük tepki veriyorlar, hayatımdan endişe etmeye başladım.
Beni bulup eve hapsetmelerinden ya da bana işkence etmelerinden ya da öldürmelerinden korkuyorum. Başıma bela olacak gibiler, bu işten nasıl kurtulacağımı bilmiyorum. Bu hikayeyi bile yazarken korkuyorum, umarım beni rahat bırakırlar. Duygusal olarak kötü hissediyorum. Beni neden sadece türban takınca mı sevecekler?
Bir bez parçası benim duygularımdan, hayatımdan daha önemli olmamalı. İşin içinden nasıl hasarsız çıkarım bilmiyorum. Benim gibi kız kardeşlerimin desteğine ihtiyacım var. Nedir bu çektiğimiz? Bu insanlar pençelerini ne zaman çekecekler üstümüzden?
“Hayatımdan endişe etmeye başladım” için 2 yanıt
o kadar zor bi durum ki ve hepimiz benzer şeyler yaşıyoruz
Yalan söyleme, inkar etme. Bu seni daha da yıpratır. Doğruyu söyle ve dimdik dur. Kendi ayaklarının üzerinde duran reşit bir birey olarak bu kadar özgüvensiz, korkak olman hiç normal değil. Youtube’da bir çok psikoloğun “özgüven/özsaygi eksikliği” hakkında vidyoları var, Aratıp, lütfen izle. Ekonomik özgürlüğün var, reşitsin ve hala kendi kararının arkasında duramıyorsan bu çok ciddi bir kişilik sorunudur. Her şeyden önce onlara hesap vermek zorunda, onlardan izin almak zorunda değilsin. şiddete doğru evrilecekse polise başvur. Kişilik haklarına saygı duymayı saygısız ailenin bir şekilde öğrenmeleri gerek. Ama eğer “ailemdir, yapamam” diyorsan, onların sana yapacağı psikolojik ve hatta fiziksel şiddete zemini pasifliğin ile sen hazırlıyorsun.