Ben ortaokulda uzun süre Konya’daki bir imam-hatip okuluna gittim, okulda başörtüsü zorunluydu, erkeklere bakmak bile yasaktı. Ben ailem konusunda şanslı olanlardanım ancak pek çok arkadaşım ergenliğe girer girmez kapan(dırıl)dı.

Ancak sonra liseye geçtiğimde karma bir liseydi ve etrafta erkekler olduğu için aşırı stres oluyordum, sürekli stresten başım ağrıyordu. Arada gerçeklikten kopup sanki o an bulunduğum yerde değilmişim gibi hissediyordum ve utanıyordum, yürürken otururken sürekli herkes bana bakıyormuş gibi hissediyor, bedenimden utanıyordum.

İnançlı olmamama rağmen kapanmaya karar verdim çünkü saçlarımdan utanıyordum, maske takıyordum çünkü yüzümün görünmesinden bile utanıyordum. Okula gitmemeye başladım, devamsızlık hakkım doldu ve sınıfta kalmamak için açık liseye geçtim.

Fen lisesinde iyi bir geleceğim olabilecekken hayatımı mahvettim ve hala herkesten utanıyorum. Okullarda halen daha 10 yaşındaki kız çocuklarına bedenlerinden utanmayı öğretiyorlar ve şu an benim gittiğim dönemden daha da kötü halde.