13 yaşında aile baskısı ile kapandım. Dokuz kez yanlarına gittim ve uygun bir dille açılmak istediğimi anlattım. Her seferinde beni sertçe geri çevirip “Oranı buranı açmak için istiyorsun” gibi şeyler söylediler. Ailede kız- erkek ayrımı da var, abimin yaptıklarından birini yapmak istediğimde “Kız kısmı bunu yapamaz” lafı dolanıyor. Düşüncelerim, siyasi görüşüm, din hakkındaki düşüncelerim yüzünden beni kısıtlamaya başladılar. Elimden telefonumu aldılar, yakın arkadaşlarımla görüşmemi kestiler, evden çıkmamı kısıtladılar. Tek istediğim bana, düşüncelerime ve isteklerime saygı duymaları ama duymuyorlar. “Biz senin için en iyisini yapıyoruz çünkü seni seviyoruz” diyorlar ama üzgün olduğumu bile anlayamayacak kadar bana uzaklar. Benim için iyi olanı bilmeleri için önce beni tanımaları gerekmiyor mu? Üstümde kurmaya çalıştıkları hakimiyetten çok sıkıldım ve bu evden kurtulabilmek için gün sayıyorum. Üniversitede olduğum ilden dışarı çıkmayacağımı da söylüyorlar. Bütün bunlardan çok bunaldım.
Üstümde sürekli bir sıkılmışlık hissi var. Pandemi döneminde bile haftanın dört gününde dışarıda olan ben, beş aydır evden dışarı çıkmıyorum ve sanırım sosyal anksiyetem başlıyor. Gerçekten kendimi çok kötü hissediyorum ve bununla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum. Gülümseyen ve küçücük şeylerden mutlu olan eski halime dönmek istiyorum ama olmuyor, yapamıyorum. Hayattan zevk alamıyorum.
(Görsel: Sir John Lavery)
Comment (1)
Emin ol seni o kadar iyi anlıyorum ki. Yaşadıklarının aynısını yaşadım. Ama zaten sen açılmadan da sana yapacaklarını yapmışlar öyle değil mi? Hala ne diye onlara boyun eğiyorsun? Belki çok klasik olacak bu cümle ama sen gerçekten istedikten sonra her şeyi başarabilirsin. Bu hayat senin ve bir kere geliyorsun. İstediğin gibi yaşamak hakkın. Yapma bunu kendine. Ben sana inanıyorum, gerçekten. Buradaki bir sürü kadın sana inanıyor. Yalnız yürümüyorsun. Bak her şeye rağmen başarmış birçok kişi var. Ben başardım mesela, asla başaramam diyordum. Ben bile başardım. Evet çok zordu ama kendin olmak pahabiçilemez. Tek ihtiyacın olan birazcık cesaret, lütfen pes etme. Seni seviyorum, seni seviyoruz. Bir gün başaracaksın biliyorum, o günün çabuk gelmesi dileğiyle. Kendine iyi bak?