9 yaşımdan 14 yaşıma kadar aralıksız yatılı kurstaydım.

Merhabalar, ben henüz 16 yaşına girmiş genç bir kızım. Aslında çok muhafazakâr bir ailenin kızı değilim. Neredeyse sülaledeki tüm gençler açık, bir tek ben kapalıyım.

Ben size hikâyenin en başından anlatayım. Annem çok dindar bir insan, bu yüzden beni henüz 3 yaşımdayken Kur’an kurslarına vermiş. O zamandan sonra her şey değişti. Beni zorla hafız yapmaya çalıştılar, zorla yatılı kaldırdılar ve henüz 7 yaşımdayken örttüler. Henüz adet bile olmamışken kapatmak ne saçma, değil mi?

Kendimi bildim bileli hayalim hep okula gitmekti ama hayatımda bir kere bile gidemedim. Çevremdeki herkes anneme “Bu kız hafız olmaz, okula gönder bunu” diyordu. Fakat annem beni hafız yapmayı kafasını koymuştu. Annem, hocalar yüzünden beni her gün döverdi. Annemden öyle çok dayak yedim ki… Kurslarda yıllarca yatılı kaldım. 9 yaşımdan 14 yaşıma kadar aralıksız yatılıydım. Eve gidebilmek için her gün ağlıyordum ama kimse umursamıyordu. Sonra bir gün ben kurstayken bir hocamla kavga ettim. Hoca, aileme hakaretler etti; ben de kurstan çıktım. Kısacası o gidiş, o gidiş oldu.

Kurstan ayrıldıktan sonra annem beni birkaç kursa daha verdi ama ben onlardan da çıktım. Şimdi kursa gitmiyorum, feracemi çıkarttım ama hâlâ kapalıyım. Sadece yaşıtlarım gibi olmak istiyorum. Okumak, okula gitmek, arkadaşlar edinmek -tek bir arkadaşım bile yok-, istediğim gibi giyinmek istiyorum. Halihazırda ailemde fazlasıyla şiddet var, hâlâ dayak yiyorum. Açılırsam ne yaparlar, bilmiyorum. Korkuyorum, öldürürler diye.

(Görsel: Graham Little)

Comment (1)

  1. Canım benim seni çok iyi anlıyorum ve kucak dolusu sarılıyorum, bir gün bunların hepsi geçecek buna inanıyorum. Benimle arkadaş olmak istersen istediğin zaman instagramdan yazabilirsin (@heythatsmeekin) .

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir