Merhaba. Ben 12 yaşımda sözde kendi isteğimle akrabalarımdan görüp özenerek kapandım. Yıllarca Kur’an kursuna gidip eğitim görmemin de etkisi var tabii ki… 13 yaşımda İmam Hatip okuluna giderken açılma isteğim başladı. Ama o zamanlarda bu durumu şu anki kadar takmıyordum. 9. sınıfta İmam Hatip’ten kurtulup özel bir Anadolu lisesine gittiğimde her şey başladı. Bütün arkadaşlarım özgürce dolaşırken ben taktığım ilk güne lanet okuduğum başörtüsüyle her gün okula gitmek zorunda kaldım. Bir süre anneme sürekli açılmak istediğimi söyledim, o ise bunu ciddiye almayıp “Ben ölürsem öyle açıl ama mezarıma bile gelme”, “Eğer açılırsan seni evlatlıktan reddederim” gibi tehditlerde bulunuyordu. Okuldaki arkadaşlarımın da gazına gelip bu konuyu babamla konuşmak istemiştim. Babamın karşısına geçip başörtüsünü takma isteğimin kalmadığını, hissettiklerimi söylediğimde bana “Sen nereden görüyorsun bunları? Sen bu okula geçtin, böyle oldun. Seni okuldan alıp Kur’an kursuna vereceğiz” dediğinde “Kur’an kursuna gidince her şey değişecek sanki” demiştim. O da “Eve hapsederiz seni” diyerek cevap vermişti. Sonra benimle uzun bir süre muhatap bile olmamıştı. Şu an hâlâ başörtüsünü zorla ve iğrenerek takıyorum. Ha bu arada, babama “İstemeyerek kapanan diğer kızlar ailelerinden gizli dışarıda açılıyorlar, ben de mi öyle yapayım?” dediğimde “Öyle yaparsan ne olacağını biliyorsun kızım, vururum kafana, öldürürüm seni” demişti. Ben artık özgür olmak istiyorum.

(Görsel: Edvard Munch)