Merhaba, ben 18 yaşındayım. 13 yaşımdayken lisenin ilk gününde kapandım. Bana karşı öyle büyük baskılar olmadı ama sürekli alttan alta benimle uğraştılar. Tişört giymem bile aileme rahatsızlık veriyordu. Ailedekiler kapalı olduğu için ben de düşünmeden kapandım. Son 1 yıldır zihnimi meşgul ediyor, kendimi bu şekilde görmek istemediğim için zorunlu olmadıkça dışarı çıkmıyorum.
Yaklaşık 2-3 ay önce bu konuyu aileme açtım. Annem başta “Açıl” dedi ama sonra fikri değişti, bana kızdı ve arkadaşlarıma özendiğimi söyledi. Babam ise bu durumun hep izlediğim videolardan olduğunu söyledi ama sadece istemediğim, içinde kendimi kendim gibi hissetmediğim şeyi örtmek istemiyorum. Elhamdülillah Müslümanım ama ne kadar denesem de örtünmeyi içimde hissedemedim. Kendimi büyük bir kadın gibi görüyorum, yaşımı göstermiyorum. Sadece genç olmak istemiştim. Üniversite sınavına hazırlanıyorum, sınavdan sonra ne derlerse desinler başaracağım, sonra görüşmesek de olur… Saçımı boyatır, tişört giyerim, namaza başlarım. Sadece başı örtmekle Müslüman olunmuyor.
(Görsel: Sigmund Menkes)
Comments (2)
umarım sınavın başarılı geçer de her şey dilediğin gibi olur. anlayışlı olamayan aileler için böyle olmak gerekiyor.
İzlediğim bir kanal şöyle demişti insan bir yaştan sonra ailesini kendi seçiyor yani biyolojik ailene mahkum değilsin.