Ben de 7 yıldır tesettürdeyim. Kendim isteyerek kapanmıştım ama kendim isteyerek açılamadım. Son bir yıldır açılma fikri beni yokluyordu, ama hevestir diye geçiştiriyordum, ama artık kendimi daha çok kandırmak istemediğim, düşüncelerim hayli değiştiği için tesettürün içinde kendime yabancılaştığım için kalıp ve etiketlerden bunaldığım ve siyasi görüşüm AKP olmadığı halde öyle algılandığım için ve bütün tesettürlü kızların sorumluluğunu paylaşıp kendim gibi olmadığım için başımı açmaya karar verdim. Bu öyle kolay bir karar asla değil. Kapanma kararından daha zor, aile baskısı bende de var. Hakaretler, psikolojik baskı…
Normalde cesur bir insan olmama rağmen maruz kaldığım psikolojik baskı sebebiyle kendime güvenip de 6 gün dışarı çıkamadım. Kendime olan güvenimi yitirdim öz benliğim, onurum ezildi. 28 yaşına gelip de kendi hayatımla ilgili bu kararı veremeyip, çocuk muamelesi görmek benliğime büyük zarar verdi, ama benliğimi topladığımda tekrardan bunun için mücadele edeceğim. Her şeyden önce her koyun kendi bacağından asılır. Herkes lütfen kendine Müslüman olsun, herkes sizin inandığınıza inanmak zorunda değil. Bir kadın başını açtı diye namussuz olmaz, terbiyesiz ahlaksız olmaz. Sadece başını açmış bir kadın olur. Başınız açıkken de iyi ahlaklı olabilirsiniz edepli olabilirsiniz dininizi içinizde de yaşayabilirsiniz. Bu ülke Kur’anı bir kez açıp okumamış kulaktan dolma fetva sıkan insanlarla dolu. Din cahili çok bu ülkede, kime ne anlatıyoruz.