Merhaba, bugün ben de yaşadıklarımı anlatacağım. Lafı uzatmadan başlıyorum. Ben 8. sınıfta regl oldum ve annem “Kapanmak istiyor musun ya da düşünüyor musun?” diye sormuştu. Ben de o an asla istemiyordum o yüzden hayır demiştim. Daha sonrasında LGS bitti ve annem bana dini kitaplar aldı. “Bunları okumadan ne başka bir kitap okuyacaksın ne de dışarıdan herhangi bir bi şey alınacak.” dedi. Ben de kitapları okudum. Bu arada Eskişehirde yaşıyoruz. Daha sonra annem beni bir yaz kursuna kaydettirdi. Bir arkadaşımla beraber ve o yaz kursunda arkadaşım ben ve 1 kız haricinde açık biri yok. Bu beni düşündürmeye başladı. Zaten kapanmaya düşman ya da karşı değildim sadece kendimde istemiyordum ve o kızları görünce de “Benim yaptığım kötü onların yaptığı iyi ve normal olan.” düşüncesi kafamda yer edinmeye başladı.
Sanırım bu değişimde okuduğum kitaplar da etkili oldu. Daha sonra biz yaz tatilinde lise için Muğlaya taşındık (Muğlalıyım bu arada) ama taşınmadan 1 hafta önce filan annemin ruh hali hiç iyi değildi ve ben de pat diye ben kapanmak istiyorum demiştim. Belki bu kararı kendi isteğimle belki de annemi sevindirmek için demiştim. Şu ande tam emin olamıyorum. Sonrasında biz Muğlaya taşındık ve benim sınıf seçimi için ingilizce sınavım vardı. Ben de hem şehrim değişti hem yeni ortam hem yeni arkadaşlar hepsi beni ilk bu halimle görsün ve buna alışkın olsunlar diye ingilizce sınavı günü kapandım.
İlk başta çok mutluydum çünkü bir nevi kendi kararımla kapanmıştım. Şu anda 10. sınıfım ve açılmak istiyorum. Bundan annemin ve babamın haberi yok ama 10. sınıfın karne gününden sonra açılmak istiyorum ama aklımdaki her şey kim ne der diye dolaşıyor. Bu düşünceyle yaşamak o kadar zor ki yaşamayan anlamaz. Bu arada benim açılmak istemememin nedeni asla din değil. Sadece ben bu halimle ben değilim ve tüm arkadaşlarımın bir flörtü ya da sevgilisi varken benim hiç olmayışı bu insanı gerçekten ilkinde üzmese bile bir süre sonra çok üzmeye başlıyor. Neyse… Bilmiyorum, umarım istediğimi başarabilirim ve insanlardan fazla tepki almam…
Comments (3)
sana bir tavsiye vermek istiyorum bi ablan olarak. açılmak istiyorsan hemen karne gününde ve sonrasında açıl ve bunu erteleme çünkü yaşın büyüdükçe bu süreç zorlasip imkansizlaşabilir maalesef. aileni ve aile yapini bilmiyorum ama böyle süreçler genelde bir mücadele gerektirir ama eminim ki basaracaksin💖💖
merhabalar ben şuan 11. sınıf okuyorum belki yaşıtınız belki ablanız/ablamsınızdır 12 yaşında seküler bir aileden geliyor olmama rağmen hafız oldum asıl amacım hafız olmak değil sürekli kavga çıkan ev ortamından uzaklaşmaktı ama ben gide gele hafız oldum ve şuan çok memnunum fakat geldiğim aile-akraba ortamı tabiki bu tür şeylere çok sıcak bakan kişiler değil hafız olduğumda en ufak bir kutlama yapılmasına bile müsade etmediler öyle düşünün ve ben de bu ortamda başımı kapattığım için Arap,yobaz,gerici vs. gibi şeylerle nitelenmekten bıktım ve bunu yapanlar aynı kanı taşıdığım kişiler olduğu için daha çok dokunuyor ama şöyle düşünelim ben onların ısrarlarından sonra başımı açsam değecek mi sonuçta yarına garantimiz yok ölsem nasıl hesap vereceğim şimdi de sizin bakış açınızdan bakalım kendinizi başörtülü beğenmiyor/yakıştıramıyor yaşıtlarınızın yanında kötü hissediyorsunuz sanırım ve bunlar çok normal duygular öncelikle kişi kendini nasıl beğeniyorsa öyle olmalıdır mental sağlığını kaybetmemelidir diye düşünüyorum özellikle genç bir kız için dış görünüşü çok önemli ama dediğim gibi bugün varız yarın yokuz değer mi sahte bir dünya için eğer kendinizi annem üzülür çevre dışlar ahiretim yanar gibi düşünüyorsanız kişilerin sizle ilgili düşünceleri hiçbir şey ifade etmiyor anneniz konusunda da daha ılımlı yada nebiliyim üni. aşamasında fln açılırsanız çok üzülmez sanırım tabiki vesvese veriyor gibi de olmak istemem tek amacım yardımcı olmak yanlış anlaşıldıysam çok özür dilerim yaşamınızda başarılar dilerim hep güzel insanlarla karşılaşın
ne güzel hafîz olmuşsun masallah sana. Kimsenin ne dediğini önemsemeden dinini en güzel şekilde yaşamaya devam edersin insallah 🫶🏻❤️🤲🏻