Yalnız yürümeyeceksin

Anne babamı mutlu etmeyi görevim sanıyordum

Hedefim üniversiteye gittiğimde direkt açılmak

Ben müslüman bile değilim baba

Kendi benliğimi kaybettiğimi hissediyordum

Ben en son güzel istediğim bir elbiseyi giydiğimde 12 yaşımdaydım

Babam öyle bir durum olursa ya benim ya onun ölmesi gerektiğini söyledi

Benim gibi bir kızı olmadığını söyledi

Evlendikten sonra işler çok değişiyor

Arkadaşlarım kilolu olduğun için açılmak istiyorsun dedi

Özgürlük hayallerimden daha değerliymiş

Allah korkusu ile din nefreti arasında gidip geliyorum

Ne giyersem giyeyim asla yakışmıyor gibi hissediyorum

Kendi kanımdan olanlar benim hakkımda hiçbir şey bilmiyor

Babamın bana küsmeyeceğini bilsem kimseyi umursamam

Ben babası tarafından koşulsuz sevilen kızlar gibi olamayacağım

Ben aslında sizi üzmemek için kapalıyım

Evde yemediğim hakaret kalmamış gibi dışarda yargılanmak istemiyorum

Ne olursa olsun özgürlüğe her şey değermiş

Birkaç kere kuytu köşede başımı açtım

Her şey için artık çok geçmiş gibi hissediyorum

Eğer açılırsam da ailem benle iletişimi kesecek

Ben bir bireyim ve kimse benden sorumlu değil

Bu evden ya ölü çıkarım ya özgür

Tek yaptıkları hayatımı her gün daha da mahvetmek