Bugün size kendi maceramı anlatmaya geldim, henüz sonuna gelmedim ama çok az kaldı hissediyorum. Buradaki birçok hikayeye benzer bir hikayem var ama bir yandan da asla benzemeyen bir hikaye… Ortaokuldan çıktıktan sonra başörtüsünü babasına aşık bir kız olarak aldım saçlarıma. Beni hep seven ve bana…
12 yaşındaydım ilk kapanmaya karar verdiğimde. Birçok insanın aksine ben kendi isteğimle buna karar vermiştim. Çünkü ailem böyleydi, çevrem böyleydi, böyle olması gerek herhalde diye düşünmüştüm. Ailem hiçbir zaman baskı kurmadı, ama her seferinde uygun bir dille empoze ediliyordu bu fikir bana. Ben de iyi…
Ben 17 yaşındayım. 3 senedir kapanmam için baskı vardı, 1 sene önce kapandım ama başıma taktığım her gün kendimden nefret ediyorum. Dinle çok alakalı da değilim. Bazen namaz kılıyordum sadece istemek için. Sadece ailemin gönlü olsun diye kapalı kalma isteği istiyordum. Yakıştıramıyorum. Açılmak istediğimi aileme…
Benim de bir çoğunuzdan farklı bir hikayem yok. Belki bir çoğunuza göre daha şanslıydım, o kadar. Regl olur olmaz başörtüsü takmam için baskılara maruz kalmadım. Regl olmamdan yaklaşık bir yıl sonra, 7. sınıfın yaz tatilinde kendi isteğimle kapandım. O gün kendime şunu söylediğimi çok net…
Anneciğimi 10 yaşında kaybettikten sonra ailemden geri kalan kişilerle anlamsızca dine yönlendik. 10 yaşında kapatıldım, kaderimi çizdiler. 12 yaşında kalçam gözükmesin diye deli gibi 30-35 dükkân geziyordum. 6 yıl böyle geçti, kendimi özgüvensiz ve mutsuz hissediyordum. Aynaya bakmıyordum, çıkaramazdım. Lisedeydim ve herkes beni muhafazakâr olarak…
Hem agnostik, hem başörtülü! 16 yaşında gençliğinin baharında arkadaşlarıyla aynı sweatshirtü giyip, aynada poz veren, hafif ruj ile okul müdürüne yakalanmadan sınıfa koşan, saçlarını rüzgârda savuran, yağmurda ıslatan biri olmam gerekirken; her sabah otobüse binerken bile utanan, yüzünü yerden kaldıramayan, kendi olamayan, düşüncelerini belirtemeyen ezik…
13 yaşında kendi isteğimle başörtüsü taktım. O zamanlar mutluydum ve dini sadece kadınların başörtüsü olarak görüyordum. Liseye geçtiğimde başörtüsü bana zulüm gibi gelmeye başladı ve özgürlüğümün kısıtlandığını hissetmeye başladım. Arkadaşlarımın yaptığı şeyleri yapınca “sen kapalısın” tepkisi ile karşılaşıyordum. 1 yıl kadar düşündüm başımı açmayı ama…
Gençliğinde her türlü hovardalığı yaşamış, alkolden sokaklarda yıkılıp kalmış ama 30 yaşından sonra bir şekilde tarikata girmiş ve dindarlaşmış bir babanın kızıyım. Bildim bileli babamın sınırları çok keskin. Tarikat toplantılarına hala devam ediyor, 2 erkek kardeşimi de bu yönde, kendi görüşü doğrultusunda yetiştirdi. Kardeşlerimden biri…
Fanatik dindar olmayan fakat geleneksel olarak evli kadınların beyaz tülbentli, bekar kızların yazmalı olduğu bi köyde doğdum. Çok başarılı bulunduğum için köyden kente okumaya gönderildim, hem de bi minibüs dolusu erkek öğrenci içinde tek kız olarak. 8.sınıfa geldiğimde ailem beni artık başörtülü okula gitmem konusunda…
Bu platformu görünce biraz duygulandım. Ben 15 yaşında kendi isteğim ile kapandım, ama kapanmasaydım bir baskı olur muydu diye düşünmeden edemiyorum. Çünkü muhafazakâr ve sağ görüşlü bir ailede büyüdüm. Ben hala Allah’a inanıyorum ama insanların bazı farzları diğerlerinden üstün tutması ve başörtüsünün bu kadar sembolleştirilmesi…
Ne yapacağım hakkında en ufak bir fikrim yok. Kişisel çatışma içerisinde olduğum gibi, her şey de bir çatışma içerisinde yaşamımda. İnsanlar kafamda ne olabileceği hakkında konuşup duruyorlar. Üniversiteye hazırlanma senemdeyim. Sanırım bana en çok yardımcı olan şey, şu ana kadar dinlediğim metal müzikler. 11 yaşında…
Hisleri tamamen aktarmak neredeyse imkânsız. Ama hepimiz çoğunlukla ortak noktalardan geçtik. Bunu düşünüp gerçekten yalnız olmadığımıza inanıp, kendimize güvenmekle başlıyor mücadele. Uzun zamandır buradan hikâyeleri takip ediyor olmama rağmen ilk defa yazmayı düşündüm. Çünkü 6 yılı aşkın olan bu mücadelede kendi kararımı verdim ilk defa.…
8. sınıfın yazında babam tarafından iki seçenek sunuldu: Okula başımı örterek gitmek ya da okuldan alınmak. Seçenek dediğime bakmayın, okumaya ve okula aşık bir insan olarak başörtüsü benim için zorunluluk olmuştu. Kıvır kıvır saçlarımı istemediğim şekilde kapatmak zorunda olduğum için evin içinde de görmek istemedim…
Merhaba. 17 yaşındayım, lise son sınıf öğrencesiyim ve üniversite sınavına hazırlanıyorum. Muhafazakâr bir aileye sahibim ve küçüklükten bu yana dini eğitim alıyorum. 13 yaşında kapandım, 4 yıldır da örtünüyorum. Kapanmaya karar verdiğim zaman bunu kendi isteğim doğrultusunda gerçekleştirdiğimi düşünmüştüm; elbette bir gün kapanacaktım ve erken…
Bulunduğum kalıp; düşüncelerim, ruhum ve tüm benliğimden öteydi. Dışarı vurmamak için çabaladığım her an taşırıyordum. 14 yaşımda kapanmıştım. Ben daha çok küçükken empoze edilen kapalılık, daha 12 sularımda pantolon üzeri uzun tuniklerle başladı. 7. sınıfta kapalıydım. Okulda açık, dışarıda fazlasıyla dindar bir görüntüm vardı. Beni…
Bu henüz bir başarı öyküsü değil. Muhafazakar bir ailenin 3. çocuğu ve tek kızı olarak dünyaya geldim. Karadenizli ailem doğduğum andan beri bana dini öğretti, hep bir gün başımı kapatacağım imalarında bulunuyorlardı ki daha küçücük çocukken “Sen de başını kapatacaksın değil mi bir gün” dediklerinde…
Herkese merhaba. Ben kendini bildim bileli başını kapatıp 20 yaşında açan birisiyim. Öncelikle ailemi anlatayım. Babam üniversite mezunu ve çağdaş görünümlü bir baba gibi görünen, ama aslında her şeyimize karışan birisi. Annem ilkokul mezunu ve babamın ona çektirdiklerini anlayamayacak kadar zayıf (babamdan 12 yaş küçük…
Kendimi bildim bileli zorba bir baba ve pısırık, baskılara çoktan yenik düşmüş bir anneyle beraberim. Ben ve kız kardeşim, babam ve onun zorbalıklarından o kadar çok şey yaşadık ki… Özellikle de ben, evin en büyüğü olduğum için her türlü bağnaz fikrini önce benim üzerimden denedi…
Nereden başlayacağımı bilmiyorum… Böyle bir platformu daha önce keşfetmeliydim.. Herkesin yazdıklarını okudum, defalarca okudum ve ağladım. 5 kız kardeşiz, ben üçüncüyüm. Ablamların başörtüsü baskısıyla büyüdüğünü gördüm. En büyük ablamın başörtüsü yasağı bahanesiyle başörtüsünü örtmediğini ama üniversiteye geçince menzil tarikatına katılarak okuduğu İngilizce bölümü terkedip Arapça’ya…
Benim hikayem gerçekten çok ilginç, hala türbanlı biriyim ama yaklaşık 1 senedir ateistim. Aslında durum şu şekilde başlıyor; muhafazakar bir ailede yaşıyorum ve etrafımda akrabalarımın neredeyse hepsi türbanlı, ben küçük yaşlarımdan itibaren Kur’an kursuna gönderilen bir çocuktum, şahsen isteyerek gidiyordum, çünkü inanıyordum. 2 sene hafızlık…
Baskılar, baskılar, baskılar! Merhabalar, ben şu an 20 yaşında hala üniversite kazanmaya çalışan bir öğrenciyim, kapalıyım ve hikayem hala devam ediyor. İlk önce belirtmem gerek; kendi isteğimle kapandım diyebilirim. Bana zaten küçüklükten beri regl dönemim başladığında kapanmam gerektiği ara ara söyleniyordu ve regl olduğumda ise…
Dine yönelimim çok küçük yaşta kendiliğinden başladı. Modern bir ailem var ve özellikle de babam insan sevgisiyle dolu, sorgulayan, zeki bir adam. O yüzden asla ailemden herhangi bir dini baskı görmedim. 7 yaşımdan itibaren kendi isteğimle Kuran kursuna başladım. 5 yıl boyunca devam ettim. Hocalar…
Merhabalar, öncelikle bir tesadüf idi bu sayfayla karşılaşmam, çünkü yaptıklarımı destekleyen bir sayfa. Yalnız olmadığımı gördüm. Daha bir ay oldu açılalı belki. Açılmak “ülke meselesi” olmamalı ama muhafazakar bir ailenin çocuğu iseniz elbette öyle olacak. Babam bilinçsiz bir şekilde şiddetle örtü beni ve ablamı, lakin…
Çok kişi varmış aynı hikayeyi paylaşan. Bu hikayede ben ve ikizim de var. Annem kapanmaya zorlamasa da bizi, sürekli bunun için baskı uygulardı. Yaz aylarında tişört ve dar pantolon giymemize izin vermezdi. Arkadaşlarımın dikkatini çekerdi uzun kollu giyinmem, ben de ‘Terlemiyorum’ derdim. Eğer onun istediği…
Kapanma hikayem buradaki anlatılanlardan çok farklı değil. Kapanma hikayeleri zaten çok bilindiktir, sıra dışı kapanma örnekleri çok azdır. Ben ailemden dolayı bir gün kapanacağı belli olan çocuklardandım ve şaşırtıcı da olmadı, zamanı geldiğinde bana da çocuk yaşta kadın muamelesi yapıldı. Ailemin de kafasının biraz karışık…
Mahalle kültürünün içinde büyüdüm ben. Hani böyle akşamları apartman kapılarının önünde annelerin çekirdek çitlediği, çocukların saklambaç oynadığı, futbol oynayan erkek çocukların cam kırdığı, bisikleti olmayanın olandan bir tur istediği; samimi, kavala kurabiyesinin bademi tadında, bir o kadar da dedikodusu hiç bitmeyen bir Söğüt Sokak’ta. Erkeklerin…
Prangalarımdan kurtuldum, nefes alıyorum. Buradaki birçok kişi gibi, ben de muhafazakâr bir ailede dünyaya geldim. İlkokulda başörtüsü baskıları başladı. Ortaokulun yaz tatillerinde yatılı Kuran kurslarına gönderiliyordum ve alışmak için gidip gelirken bile zorla başörtüsü takıyordum. Bir gün hediye gelen bir askılı elbiseyi giyindim diye annemden…
Bu benim aslında yıllar önce yapmamam gereken bir hatanın kurbanı olma hikayem. 20 yaşında İstanbul’da yaşayan bir kadınım. Evet ‘kadınım’, başörtülü olmam ilişkiye girmemi engellemedi… Annem 28 Şubat döneminde babası bir subay, annesi ise dindar bir Anadolu kadını olan; kendi çapında annesinden öğrendiği ve İmam…
Liseye geçtiğim yaz annemin zorlamasıyla kapandım. Babam hiçbir şekilde karışmadı buna. Ancak sonrasında devamlılığı konusunda uyardı. Dersleri her zaman iyi olan başarılı bir öğrenciydim. Fen lisesi kazandım. Ve orada benden başka kapalı kızlar olmaz sanarak tüm yazımı zehir ettim kendime. Ancak öyle olmadı. Gerçekten çok…
Henüz 13 yaşındayken kapanmıştım. Annem, abim ve ablam beni karşılarına oturttu bir gün ve artık kapanmam gerektiğini söylediler. Kabul etmek zorunda kaldım. O zaman hiç direnmedim. Çocuk yanım heves edip istemişti de. Zaten başka bir seçeneğim yoktu, olamazdı. Ablamı zamanında zorla kapatmışlardı, üstelik daha da…
Ben 18 yaşında muhafazakar bir ailenin kızıyım. Ama kesinlikle çok baskıcı bir ailem yok. Ailemle her türlü konuyu konuşabiliyor ve dinde yanlış bulduğum konuları kızsalar da onlara anlatabiliyorum. Lisenin 1. sınıfında, 15 yaşındayken kapandım. Çok bir bilgim yoktu kapalılıkla ilgili, yine her şey aynı olacak…
Merhaba. Ben 16 yaşında, lise 2. sınıf öğrencisi bir kızım. Ailem yüzünden veya ailem için başörtüsü takıyorum, ama bunu istemiyorum. Uzun süredir bunu kabullenmiş olsam da, çevremdeki insanların açık daha güzel olduğumu söylemesiyle cidden bunu istiyor muyum diye düşündüm. Ben bunu istemiyorum, sırf ailem için…
Keşke bu şekilde olmasaydı ama maalesef ben de kapanıp sonra açılanlardanım. 8. sınıfın 2. dönemindeydi. Karne günüydü. Normalde saçlarım o zamanlar hep at kuyruğu toplu olurdu. O gün de okulda tokayı çıkardım, bir arkadaşımın güzel bir ceketi vardı, onu giyindim ve fotoğrafımı çekti, sonra fotoğrafı…
Benim hikayem biraz daha farklı aslında. Ben aile zoruyla değil, arkadaş zoruyla kapandım. 6. sınıfa giderken çok komik, neşeli ve sportif bir kızdım. O zamanlar sınıfta çok yakın bir arkadaşım vardı, bana regl olunca kapanacağını söylerdi. Daha doğrusu, ailesinin onu zorlayacağını. Ben de kendini yalnız…
Merhaba. Bu platformdan yeni haberim oldu. Ben de hikayemi paylaşmak istiyorum. 17 yaşında kendi isteğimle kapandım. 30 senedir kapalıydım. Ve artık başörtümü çıkardım. Neden? Ben de olsam merak edip bu soruyu sorardım. 2 sene önceye dayanıyor başlangıcı. Ailevi nedenlerden dolayı çok ağır bir depresyonun içinde…
Öncelikle merhaba, böyle bir platformun kurulduğunu ve benim gibi insanların olduğunu görmek beni çok duygulandırdı. Yazılan şeyleri okuduğumda sanki o günleri tekrardan yaşamışım gibi ağladım. Ben de kapandığımda lise 1’e gidiyordum, ailem aşırı dindar değildi, ama ailedeki tüm kadınlar kapalıydı; gelenek gibi bir şeydi. Küçüklüğümden…
7 yıldır bu süreç içerisindeyim. Çocukken okuldan alınıp yurtlara verildim. Arapça öğrenmek zorunda kaldım. Daha sonra farklı dilleri kendiliğimden öğrenme çabası içerisine girdim ve internetten yabancı arkadaşlar edindim. Az da olsa iyi olmamı sağladılar belki, ama normalde hiç arkadaşım yok. Evden tek başına çıkamıyorum. 18…
Uzunca konuşulacak konuları kısaca susturuldu, bir kenara atıldım. Benim hikayem 12 yaşımdayken başladı, daha eğlenceli deli dolu bir insandım ve bir gün aşırı karın ağrısıyla sızlanıyordum, o gün regl olduğumu öğrendim ve anneme hemen söyledim. Annem tabii ki şaşırdı, daha erken olduğunu söyledi. Sonra 1…
Öncelikle böyle bir platformun olduğunu söyleyen canım arkadaşıma teşekkür ederim. Ben buradaki çoğu insandan farklı olarak kendi irademle lise sonda kapandım. O zamanlar bunu neden yaptığımı bilmezdim. Bir anda içimden böyle yapmak geldi ve yaptım. Sonrasında gelen övgüler de egomu tatmin etmişti. Sonrasında istemeyerek ilahiyat…
Babam ve annem seküler bir yapıya sahiplerdi. Küçükken Kuran kursuna giderdim ve bundan zevk alırdım, mutlu olurdum. Büyüdükçe ve Kuran okumayı çok iyi öğrendikçe ailem illa gitmem için baskı uygulamadı ve güzel yaz tatilleri geçirdim. Annem de açıktı. Babam askerdi, Atatürk’ün ilkeleriyle yolunu çizmiş bir…
Nasıl başlasam bilemiyorum. 20 yaşında bipolar hastası bir kadın olarak yazıyorum sizlere buradan. Yaş 13. “O saçları kapatacaksın artık akıl bağil oldun, kaşar olmana izin vermeyeceğiz!”. İşte benim hikâyem bu cümle ile başladı. Ailem çok muhafazakâr insanlar değillerdi. Fakat gelenek görenek oldukça önemliydi onlar için.…
Aklım erdiğinden beri 2 kız kardeş babamızın giyimimizle ilgili baskılarıyla yaşadık. Annemle gittiğimiz her giyim alışverişinden sonra annem ve babam kavga ederdi. Babam baskıcı, annem ise özgürlükçü ama birçoklarımızın annesi gibi toplum baskısına yenik düşen bir kadındı. Bu kavgalar yüzünden giyim alışverişine babamla gitmeye başladık.…
Merhaba, bu platformdan yeni haberdar oldum. Kendi içimde binlerce çelişkiyle boğuştuğum halde bunu paylaşabildiğim sınırlı sayıda kıymetli arkadaşlarımdan biri vasıtasıyla. ‘Senin gibi insanlar var’ dedi. Henüz fazla okumadım; okudukça duygulanıyorum, yazan her satırı hissedebilmek biraz ağır geliyor. Ancak yalnız olmadığımı hissedeceğim bir platform bulmuş olmak…
Böyle bir platform olması ve isteyenlerin düşüncelerini paylaşmaları çok hoşuma gitti. Burada yazılanların bir kısmını ben de yaşadım. Ama birçoğunun aksine ben kendim isteyerek kapandım. Öğrenim hayatım boyunca çok başarılı bir öğrenciydim ve ailem eğitimime çok önem veriyordu. Annemin namaz kıldığı, orta halli ve muhafazakâr…
Maalesef benim yazacaklarım bir başarı hikâyesi değil. 20 yaşındayım, hayatımın belki de en güzel en deli dolu geçirebileceğim ergenlik yıllarını çoktan geride bıraktım. Hem de uzun bol kıyafetler, başörtüsü, bone, pardösü içinde geride bıraktım. Benim kapanma hikâyem 14 yaşımda başladı. Burada okuduğum kadarıyla çoğu arkadaşımın…
Burayı keşfettiğim gün teker teker tüm mektupları okudum, saatlerce. Hepsinde kendimden bir parça buldum. Okudukça benim gibi başka insanların da olduğunu, onların da bir savaş verdiklerini gördüm ve kendime güvenim geldi çünkü baskı altında yetişen kız çocuklarına kendilerinden utanarak yaşamaları öğretilir. Gelenek ve kutsallar asla…
Merhabalar. Aslında ben başörtüsünü takmak için de, çıkarmak için de bir mücadele vermedim. Buradaki pek çok kişinin aksine çocuk yaşta yahut herhangi birinin zorlamasıyla da kapanmadım. 20’li yaşlarımın ortasında kendi isteğimle tesettüre girdim. İlk 6 ay çok seviyordum da tesettürlü olmayı. 6 ay sonra ise…
Bilmiyorum. Bilemiyorum şu, özgürlüğümün çepeçevre sarılmış hayatıma nereden başlayacağıma. Benim hikâyem bir kurtuluş hikâyesi değil. Küçük bir kızın hayallerinin çekiçle paramparça edilmesinin hikâyesi. O kız hayallerinin parçalarını hiçbir zaman toparlayamadı. Sadece cam kırıklarıymış gibi kendisine batmasını ağlayarak izledi. Ve bu kız hala da ağlıyor. Ama…
Benim hikâyem de buradaki birçok yazılan ile ortak. Acılar ortak, aile ortak… Çoğu yazıda kendimden parçalar buldum. Dilerdim ki bunları konuşuyor, yazıyor olmayalım. Buradaki yazıları okumadan önce yalnız olduğumu düşünmüştüm, yalnız değilmişim. 17 yaşındayım, kapalıyım ve şu an hiçbir dini inancım yok. Açılmak istediğimde şiddet…
Merhaba. Ben 23 yaşında, üniversiteyi bitirmiş ve kendi ayakları üzerinde durabilen, maddi gücünü kazanmış biriyim. Burada benim gibi insanların olduğunu görünce ve paylaşılanları okuyunca ben de yazmak istedim. Ben kısmen muhafazakâr denilebilecek bir ailede büyüdüm. Ortaokul ve lise çağlarımda yaz zamanlarında Kuran kurslarına gönderildim ama…
Benim sorunum buradaki pek çok kadınınki gibi kapalı veya açık olmakla ilgili değil. Dışarıdan bakılınca tutucu sayılmayacak, sosyal ilişkileri kuvvetli, görünüşte medeni bir çevrede büyüdüm. Annem başı açık bir kadın ama namazında niyazındadır, hep de öyle olmuştur. Babam ise aşırı korumacı bir kız babasıydı. Buna…
Hikâyem biraz karmaşık. Hem haksızlığa uğradığımı düşünüyorum, hem de bu haksızlığa uğradığıma şükrediyorum. Çünkü yıllarımı alsa ve benden yaşayacağım güzel şeyleri çalmış olsa da kattığı güzel şeyler de var. Sinirli ve tepkili olduğum zamanlar da oldu ancak zaman geçtikçe insan geçmişiyle barışıyor. Daha 5. sınıfın…
Merhaba. Ben 15 yıldır kapalı olan bir kadınım. Muhafazakar bir ailede büyüdüm. Bir gün ailemden hiç kimsenin baskısı da olmamasına rağmen anneannemin hediye ettiği bir kıyafet için “Bu kıyafet kapalılara göre sanki, en iyisi başımı örteyim anneanneme gidip sürpriz yapayım” dedim. Başımı sadece o anlık…
Böyle bir platformum olması, bu kadar kadının bunu yaşamış olması beni o kadar şaşırttı ki. Beni o kadar duygulandırdı ki. Ben yalnızım sanıyordum, yalnız olmasam bile azınlığız sanıyordum. Ben de hikayemi anlatayım ama bu hikaye başarıyla sonuçlanmadı. Bu hikaye sonuçlanamadı. 18 yaşındayım. Ben de küçüklükten…
Muhafazakar bir ailede büyüdüm. 15. yaşımın yaz tatilinde babam “Arkadaşların hep kapanmış sen ne zaman kapanacaksın” dedi. Sadece tek bir cümle, başka hiçbir şey söylemedi. Ertesi gün kapandım. Kapanmasam kimse zorlamayacaktı. Babamın bir gün bunu söyleyeceğini biliyordum, biraz erken davrandığı için sinir olmuştum sadece. İçten…
Mücadeleyi kaybedenleri de yazıyor musunuz bilmiyorum ama ben bugün kaybettim. İsmim de bana ait değil, yaşadığım hayat da, göründüğüm şekil de… Bana ait olmayan bir karakter içinde sıkışıp kaldım. Hikayeme geçmek gerekirse; şu an 22 yaşındayım ve üniversite okuyorum. 16-17’li yaşlarda tamamen başımı örtmüştüm her…
Muhafazakar, iyi bilinen bir ailede büyüdüm. Dindar yetiştiren bir anaokulu, ilkokul 1’den itibaren her yaz gidilen Kuran kursları, ortaokulda haftalık akşam sohbetleri… Klasik bir muhafazakar çocuk yetiştirme yöntemiyle büyüdüm. Kapanacağımı her zaman biliyordum. 6. sınıfta regl olmama rağmen ailem hemen kapanmam için ısrar etmedi. Açıkken…
Aslında bu sitede dolaşmak birçok şey ifade edebilir. Başkalarının öykülerini merak etmek olabilir, kendinizden birer parça bulmak olabilir, nefret duymak yine de merak etmek olabilir. Eskiden sessizce durup başkalarının öykülerinde kendi iç dünyama ulaşmak için ya da bir cesaret alma isteği ile girip tek tek…
Başkalarına cesaret versin diye yazıyorum. Herkes gibi ben de muhafazakâr bir ailede yetiştim, başörtüsü takmam için herhangi bir baskı yaşamasam da kılık kıyafet konusunda çok fazla baskı yaşadım. Üniversite bitti, iş hayatına atıldım. Biraz olsun özgürleşince istediğimi giymeye başlamıştım ki eşimle tanıştım ve sonrasında tekrar…
Ne yazık ki bu bir başarı öyküsü değil. Kendileri her şeyi doğru yapmasa bile yanlış yaptığını düşündükleri herkesi eleştiren, ben doğmadan yıllar önce tarikata girmiş, aşırı tutucu bir ailede doğdum. Hayatım o şehirden bu şehre küçücük sitelerde yine ailemin tarikatçı arkadaşları ve onların çocuklarıyla geçti.…
19 yaşındayım; başörtüsü taktığımda 14, namaz kılmam gerektiği söylendiğinde 7 yaşındaydım. Namaz kılmaya başladığım ilk zamanları çok iyi hatırlıyorum; ablamla birlikte hevesli hevesli abdest alışımızı, annemin bize ilk seccadelerimizi hediye ettiğindeki o sevincini… Namaz kılmak harikaydı, ilk namazımın hediyesi olarak çok güzel bir oyuncak bebeğim…
İnsan neresinden başlasa bilemiyor böyle bir yazıya. Yazmadığım kısımlarda çektiğim acıya, düştüğüm çelişkilere ihanet ediyor gibi hissediyorum. Benim hikâyem de okuduğumuz diğer hikâyelerin çoğu gibi çocukluktan başlayan baskılarla başladı. Çocukken taytlar, omzu açık tişörtler bile giyemezdim çünkü nasıl alışırsam öyle giderdim. Ağaç yaşken eğiliyordu ve…
Böyle bir ülkede muhafazakâr, sağcı, dindar hatta yobaz bir ailede doğdum. İnsanın hayatında daha kötü ne olabilir diye düşünürüm çoğu zaman. 5-6 yaşlarında başlayan Kur’an kursları, kurs bitimi, sure ezberi, ilmihal okumalarıyla geçerdi hep yazlarım. Daha küçücükken her şeyin günah olduğu öğretildi bize. Bizim gibi…
Benim hikâyem çok küçük yaşlarda başladı. Ben dışarıdaki insanlardan değil evdekilerden bedenimi saklamak için kapandım. Kabul görmek için, onaylanmak için, dışlanmamak, kendimi korumak için boyun eğdim ama sadece bir süre. 8 yaşındayken başladı öz babamın cinsel istismarları. Tam 9 yıl sürdü. 17 yaşıma kadar o…
Merhaba. Ben 22 yaşındayım. 4 sene kapalı kaldıktan sonra ben de başörtüsünü açmaya karar verenlerdenim. Öncelikle sizi kutluyorum. Ben açılmaya karar verdiğimde keşke böyle bir platformla karşılaşabilseydim. Fakat yine şanslıydım çünkü bütün karalama ve yaftalara rağmen bana destek olan can arkadaşlarım vardı. Ben 16 yaşında…
29 yaşında ve 10 yıldır başörtülü olan bir kadınım. Yazılan hikâyelerin bir kısmını okudum. Benim hikâyem biraz farklı. Anne tarafı solcu, baba tarafı milliyetçi olan bir aile ortamında yetiştim. Dinine bağlı ve bilinçli olarak tanımlayabileceğim tek yakınım annem. Bu sebeple çocuklarına da hep doğru bir…
Muhafazakâr bir ailenin kızıyım. Dini öğretilerle büyütüldüm, tabi o zamanlar tek doğru buymuş gibi geliyor çünkü farklı hiçbir şey görmüyorsunuz. Lisede kendi isteğim, ailem ve çevrenin etkisiyle başımı kapattım. Birkaç yıl sonra bakış açım değişti. Bazı konularda ailemin ve çevremdeki dindar dediğimiz bazı insanların ne…
Merhaba, ben şu an üniversite okuyan ve kendi ayakları üzerinde durmaya çalışan 21 yaşında bir kadınım. Güneydoğulu bir ailenin en büyük ve tek kızıyım. Ben babamla, çocukluğumu bana mükemmel kılan babamla başlamak istiyorum. Beni şiirler okuyarak büyüttü, kitap okumayı sevdirdi ve her zaman koyu bir…
36 yaşındayım, ortaokulu Anadolu İmam Hatip lisesinde okudum. Hem eleştirel düşünmeyi hem iyi derecede İngilizce’yi orada öğrendim. Bir yandan da orada sesimin erkeklere haram olduğunu, insan olduğum için günahkar olduğumu, tek günahsız insanın peygamber olduğunu, onun bile saatlerce tövbe ettiğini, tövbe etmem gerektiğini öğrendim. Dengem…
Başörtüsü beni temsil etmiyor. Başörtüsü bizim topraklarda dinden ziyade tamamen erkeğin dayattığı kültürel bir sembol. 3 yıl boyunca çıkarmayı düşündüm. Fakat toplumsal baskı yüzünden ‘’Belki de yanlış düşünüyorsun, sevmeye çalış’’ diye sürekli kendimi oyaladım durdum. Sevemedim, seviyor gibi de yapmadım; beni boğuyordu ve bunu benim…
Herkese selam. Kendimi tanıtarak başlayayım. Ben 20 yaşında, deli dolu, yaşama enerjisi yüksek genç bir kızım. 1 hafta önce kötü bir olay yaşadım; ailemden yıllardır gizlediğim örtünmeyi reddetmiş halimi yengem kuaförde gördü. 1 haftadır hayatım tepe taklak olmuş durumda. Size nasıl anlatsam, babam bana 2…
İstemiyorum, neden kapandığımı bile bilmiyorum artık. Sadece öyle olması gerektiğini düşünüyordum, doğru olan buydu ve tersini düşünmemeliydim. Bu sayede severek, isteyerek kapandım. Ama doğru ya da yanlış artık pek umurumda değil. Bu zoru zoruna giyiniş tarzı umurumda ve gitgide daha çok kızıyor, kinleniyorum. Kızlarımıza her…
Çocuklarını ilkokula dahi göndermeyi düşünmeyen, etrafındaki hemen her insan din eğiticisi olan bir baba… Neyse ki ilkokula gidebildim. O zamanlar annem tamamen babamın yanındaydı. Evde vücudumu belli edecek kıyafetler giymem yasaktı. Ortaokulda zorla kapatıldım ve liseye gönderilmedim. Hayatı sadece babamın kurallarına göre yaşıyorduk. 2 yıl…
İlkokulda sözlü olarak başlayan baskı, 6. sınıfta babamın başıma vura vura kapatmasıyla daha da artmıştı. Başımı kapattığım ilk günden itibaren özgüvenim yerle bir oldu, hiçbir yere gitmek istemiyordum ama babam başımı açarsam okula göndermeyeceğini söylüyordu. Okumak istediğim için devam ettim. Öğretmenlerimden biri kapandığım ilk gün…
Aşırı muhafazakâr bir ailede 5 abi sahibi bir kız olarak büyüdüm. Ortaokulu bitirince liseye gitmek için önüme başörtüsü şartı getirdiler, ben de mecburen kabul ettim. Lise bitince üniversite için önüme pardösü şartı getirdiler, kabul ettim. Üniversiteye dereceyle girdim ama kayıt yaptıktan 1 dönem sonra okula…
Sitenizdeki yazıların çoğunu okumadım, sizi Büşra Cebeci’nin yazılarından tanıyorum. Okumamamın sebebi beni umutsuzluğa itiyor olması. Diğer kadınlar öylesine zor durumlarda bir tepki vermişler ki. İstediklerine kavuşanlar da olmuş ama ben yapamıyorum ve yapamayacağıma eminim. Ben 20 yaşında, ailesinden ayrılalı 2 sene olmuş seküler bir kadınım.…
Merhabalar. Galiba benim hikayem dramatik başlayıp mutlu sonla bitenlerden. Yani öyle olmasını umuyorum. Kendi çaplarında muhafazakar sayılabilecek bir ailem var. Çok küçük yaşta kapandım. Tüm arkadaş çevrem böyleydi, zaten ailem de küçüklüğümden beri ”vakti gelince” kapanmam gerektiğini türlü şekillerle beynime sokuyordu. Etrafımdaki herkes böyleydi. Ablam,…
18 yaşındayım. Başörtüsünü zorla örtme durumuyla 5. sınıftayken tanışmıştım; bu 11 yaşıma tekabül ediyor. Bilirsiniz, ergenliğe girmeyen bireyler İslam dinine göre henüz hiçbir şeyden sorumlu değildir. Ben 11 yaşında, ergenliğe girmemiş biri olarak annemin zorlamalarına, tehditlerine hatta dayaklarına maruz kalmıştım. Babam bana karışmıyordu ama annemle…
Hikayeme nasıl ya da nereden başlamam gerektiğini pek kestiremiyorum. Düşündükçe dallanıp budaklanıyor, sanırım kendimi tanıtmakla başlamam en iyisi… Radikal İslamcı ve kalabalık bir aileyle taşranın bir köyünde büyümüş, 20 yaşında, üniversite öğrencisi bir kadınım. Çok kardeşli, çok kuzenli, çok amcalı-teyzeli, ilişkileri kuvvetli ve kalabalık bir…
13 yaşındayken tesettürlü bir üvey anne tarafından ben ve ikiz kardeşim zorla kapatıldık. Arkadaşlarımızla, küçük kardeşlerimizi 2 mahalle ötedeki parkta oynatmak için çıkarken aniden önümüze bir tülbent atıldı ve ‘’Bundan sonra kapalı gezeceksiniz’’ dendi. Tabii itiraz yok, itaat var; yoksa dayak. Ortaokula gidiyorduk, okulumuz o…
19 yaşındayım. 9 yaşında ailem tarafından hediyelerle, cennetle ve daha nice nimetlerle kandırılarak başımı örtmeye “karar verdim.” 9 yaşında insan bunun gelecekteki sonuçlarını düşünemiyor, sadece o anı düşünüyor. İlk zamanlar çok güzeldi; hediyeler, övgüler, tebrikler… Mutluydum ama çok uzun sürmedi. Annem de babam de çok…