Etiket: başörtüsü

Özgürce ve düşünmeden yaşamanın bu kadar zor olacağını düşünmezdim

Merhaba, yazıma nasıl başlayacağımı bilemedim. Ben 21 yaşındayım. Lise birinci sınıfta, başörtüsü takmaya karar verdim. Kimsenin baskısı olmadan diyemeyeceğim çünkü ben bu baskıların farkına henüz yeni varıyorum. Liseye yeni başladığım o dönemde, “imam hatip proje liseleri” yeni açılıyordu. Ortaokul öğrencilerini ve hocalarını hep oraya yönlendiriyorlardı.…

Benden pısırık, özgüvensiz, iki kelimeyi bir araya getiremeyen bir insan yarattınız

Niye ben 30 küsür yaşımda kötü geçen çocukluğuma yanıyorum? Aldığım onca terapiye rağmen niye ailemi affedemiyorum? Niye çocukluğuma dair iyi bir anı hatırlamıyorum? Varsa yoksa başörtüsü, başörtüsü, başörtüsü… Çocukluğum başörtüsü üzerine kurulu. Benim suçum değil. Yaşamadık ki başka bir şey. Nerden bilebilirim, mutlu geçirilen kahkaha…

O yasakladıkları ojeleri de sürdüm

Bu sayfayı bir süredir takip ediyordum. Kimi yazılarda yalnız olmadığımı görmek beni bir nebze de olsa iyi hissettiriyordu. Ama artık tam da şu dakikalarda o kadar doldum ki, ben de kendi hikayemi paylaşmak istedim. 19 yaşında psikoloji okuyan bir genç kızım. Ailem tarafından herhangi başörtüsü…

Nisan 2023 – Bülten

İran üzerine araştırmalar yapan Gizem Aslantepe, attığı tweet ile İslam Araştırmaları Merkezi Kütüphanesi’nde (İSAM) sebilin bile kaldırıldığını, pet bardak isteyenlere dahi verilmeyeceğini belirterek “Bu kütüphane her dinden, her mezhepten, her ideolojiden akademik çalışma yapmak isteyen kişilere açık değil mi?” diyerek isyan etti. Gizem Aslantepe Mehsa…

Nursema’yı tanyoruz

Nursema’yı tanıyoruz Kızılcık Şerbeti, Türkiye’nin uzun süredir içerisinde bulunduğu seküler-dindar gerilimlerini, yaşayan ve birbiri ile etkileşimin sahici halleriyle önümüze koyan bir dönem dizisi. Dizi, her ne kadar klasik Türk dizisi kalitesi ile ortaya koyulmuş olsa da, çok yaşayan bir anlatıcılığa sahip.

Düşünmekten, düşmekten korkmuyorum

Bu ikinci yazım. Bu yazımı daha bir ay öncesine kadar bile bana uzak görünen hayalimi gerçekleştirmiş olarak yazıyorum. Geçen yıl yazdığım yazı büyük bir öfke ve umutsuzlukla yazılmıştı. Ama bugün ne istediğini bilen, kendine biraz da olsa güvenen, umutlu biri olarak yazıyorum.    24 yaşında bir…

Ne kadar çabalasam da olmadı

Merhaba. Ben 15 yaşında 11. sınıf öğrencisiyim. Ve sitedeki diğer kızlar gibi ben de açılmak istiyorum. Benim anne tarafım çok muhafazakar. Teyzelerim hoca ve benimle yaşıt kız kuzenim hafız. Ben hep ergenlik döneminde kapanırım mantığıyla büyüdüm. 8. sınıfta ergenliğe girdim ama girer girmez kapanmamı istemediler.…

Mart 2023 – Bülten

BBC’nin “İran’da kız öğrencilerin zehirlenmesi sürüyor: Onlarca çocuk hastaneye kaldırıldı.” haber başlığında geçtiği üzere İran’daki öğrenciler zehirli gazla düzenlendiği düşünülen saldırı ile hastanelere kaldırıldı. Kızı salı günü Tahran yakınlarındaki Pardis ilçesinde zehirlenen bir anne, yaşadıklarını BBC’ye şöyle anlattı: “Kızım ve iki arkadaşı patlama gibi bir…

Dürüst olmak mı, hayatta kalmak mı?

Merhabalar. Yine bu sitenin derinliklerine girdiğim bir gün kendi hikayemi yazma isteğiyle dolup taştım. Belki böylelikle sona erer içimdeki bu yanan alev. Okuduğum hikayelerdeki gibi bir başörtüsü öyküm yok. Ailem muhafazakardır, haliyle küçükken ben de dinle çok ilgiliydim. Oyun gibi gelirdi bana. Başarıya aşık biri…

Tek dostum telefonum

Artık o kadar dibe battım ki tek kurtuluş intihar. Bu yardımı istiyorsam eğer hala yaşamak istiyorum demektir. Nereden başlasam bilmiyorum. Sorun ailem. Onların psikolojik ve fiziksel şiddetinden bıktım. Bunları ağlayarak yazıyorum şimdiden kusura bakmayın. Kendimi iyi ifade edemiyorum. Şu an 17’yim. 18 olmama 3 ay…

Okula gidemezsem ne yapacağımı bilmiyorum

Artık ailemin “yobaz” fikirlerinden o kadar sıkıldım ki… Elimden hiçbir şey gelmiyor, kimse benim yanımda durmuyor ve herkes benim vermem gereken kararları kendileri verip dayatmaya çalışıyor. Şu anda 17 yaşında bir lise öğrencisiyim. Dert etmem gereken şeyler okulum, derslerim, sınavlarım ve arkadaşlıklarım olmalı değil mi?…

Kendimi her boşlukta açılmayı düşünürken buluyorum

Ben de kendi kendime düşünmekten, bir sonuca ulaşamamaktan yorulduğum için buraya yazmaya karar verdim. Yaşım 25, burada yazan birçok arkadaştan büyüğüm sanrım, ama hiçbir zaman geç olmadığına inananlardanım. Uzatmadan hikayeme geçmek istiyorum. Muhafazakar ailede büyüyen birçok kadın hikayesine benziyor benimki de. 10 yaşlarında artık büyüdün…

Bir kere geldiğim dünyayı sırf babamı, insanları memnun etmek için kendime zehir etmeye değer mi?

Ben de yıllar önce babam tarafından zorla başımı örtmek durumunda kaldım. Asla karşı gelemedim babama, çünkü korkuyordum babamdan. 5 yıl boyunca lanet ede ede taktım o başörtüsünü. Sinir krizleri, küfürler… O eşarbı takınca sanki ben değilmişim gibi hissediyordum. Boğuluyormuşum gibi oluyordum, Tipimden iğreniyordum, aynaya bakamıyordum.…

Konca Kuriş

Çocukluğumda her akşam politika, din ve kültür tartışmalarının olduğu programlar olurdu. Yanlış anlaşılmasın. Özgürlüğü her kesimin tattığı, faili meçhul cinayetlerinin olmadığı, herkesin kendini tartarak bir şeyler konuşmadığı bir dönem değildi. Tersine insanlar kayboluyordu ve gazeteciler suikaste uğruyordu. Her neyse… Tüm bu baskı ortamında bir kadın…

Ocak 2023 – Bülten

“Hangi Diyanet?” kitabının yazarı Fatma Yavuz, gazeteci Günal Çantak’ın yayınında Erdoğan’a seslendi. “Nefret politikaları sebebi ile LGBTİ’lerin tek bir tanesinin tırnağına zarar gelirse başörtümü çıkarır yakarım.” dedi. “İnsanların suç olmayan günahları, başkasının hakkına girmeyen özel günahları Allah’la kendi aralarındadır.” dedi. İsmail Saymaz “Gidin kendinizi yakın”…

Evden uzak kuytu köşelerde başörtümü çıkarıp saçımı rüzgarda savuruyordum

Ben M. 17 yaşındayım. Bence doğduğum günden beri üzerimde bir hüzün var. Varoluşsal bir memnuniyetsizlik sürüp gidiyor. Kendimi tanımaya ve özgür olmaya çalışıyorum, bunun bedelini öderken kendimle gurur duydum. Tamamlanmamış hikayemden bahsederken de gurur duymaya devam edeceğim. Sizler de kendinizle gurur duyun, yaşadıklarınızın basit olduğunu…

“Okula gideceksen ferace giyeceksin yoksa okuldan alırım”

İlkokulda başladı başörtüsü nefretim. Din kültürü öğretmenimiz bir gün derse başörtüsü takın gelin, demişti. Arkadaşlarım hepsi lavaboda heyecanlı bir şekilde takıyorlardı, ben ise iğrenerek. Nasıl yapacağımı bilmiyordum ve görüntüsünün hiç güzel olmadığını düşünüyordum. Hiçbir baskı yoktu üzerimde, kendi düşüncelerim nefretti. Ortaokulda zorla imam hatibe gönderildim,…

Saçlarını salık gördüğüm her kıza aşırı imrenerek bakıyordum

6.sınıfta imam hatipe gitmemle kapandım. İstediğim bir şey değildi. Annem okula kapalı git dışarıda açılırsın demişti bana. Çok umursamamıştım çünkü okuldaki çoğu kişi kapalıydı. O zamanlar yaşadığım şeyleri hatırlıyorum. Okulda olan bilim fuarında görevliydim. Bize tişört vermişlerdi. Onları giyinmemiz gerekiyordu. Okulda kapalı olmama rağmen orada…

Tek kurtuluş yolu evlenmek, ama evlenip bir başka mutsuzluğa mahkum olmak istemiyorum

Merhaba, Ben de hepiniz gibi bir çıkmazda hissediyorum, bir çıkış yolu ararken bu siteye denk geldim. Ben de yıllardır açılma düşüncesiyle mücadele eden biriyim. 15 yaşımda kendi isteğimle kapandığımı sanıyordum, fakat yaşım ilerledikçe bunun böyle olmadığını görebiliyorum.Ben belki İstanbul’un en muhafazakar olan bir ilçesinde doğup…

Kardeşlerim medresede okurken, annem ve kardeşim kara çarşaf giyerken benim başörtümü çıkartamayacağımı söylüyor

Her şey nasıl gelişti bilmiyorum. 17 yaşında lise son öğrencisiyim, yani birkaç gün sonra 12’ye başlayacağım. 8. sınıfın ortasından beri zorla kapalıyım. Tabii bundan öncesi de var. Annem sürekli kapanmamı istemesi hakkında konuşuyordu. Ben de daha küçük olduğum için ara sıra başımı örterdim. Bu 7.…

Dışarda seksek oynamam gereken zamanlarda kapatıldım ben

10 yaşında bir çocukken, dışarda seksek oynamam gereken zamanlarda kapatıldım ben. 5 yıldır bu ait hissetmediğim çembere sarılıyım. Başörtüsünün getirdiği sorumluluğun yükünün altında eziliyor gibi hissediyorum, ama ailemin umurunda olan şey hislerim değil. Başörtüm. Onlarla başörtü konusunu en son konuştuğumuzda 10 yaşındaydım, konuşmak dediğim de…

Örtüyü çıkarmakla gelen huzur

Hiç unutmuyorum. 2008 yılıydı, 8. sınıf bitmişti, yaz tatilindeydim. Annemin arkadaşlarıyla kurduğu bir ilim derneği vardı. Oraya yürüyorduk. Yoldayken bana “Bu tatilin sonunda kapandın kapandın, başka yol yok.” demişti. Ama ben kapanmak istemiyordum. OKS sınavım güzel geçmişti, anadolu lisesine gidecektim. Ama kapanıp gitmek istemiyordum. Başımı…

Yavaş yavaş silahlarımı kuşanıyorum

Belki içinizde benim kim olduğumu anlayanlarınız olacaktır, olsun. Benim hikayem 11 yaşımda başladı. Ailem bana hiçbir zaman kapan demedi, ben etraftaki herkes kapalı olduğu için “kendi rızamla” başımı örttüm. Ailemin mensup olduğu bir hücre evinde, oradaki üyelerin kızları bana bone buldular, iğne buldular ve başımı…

Küçüklükte yaşadığım şeyleri ne kadar modern düşüncelerim var desem de aşamıyorum

Ben de bir şeyler yazmak istiyorum. Başörtüsü baskısı görmedim, ama kıyafet baskısı çok gördüm ve küçük yaşta yaşadığın şeyler seni yetişkinken nasıl da etkiliyor. Modern düşüncelere sahip olduğumu sanıyorum, fakat kıyafet konusunda çok yobaz bir düşüncenin etkisi altındayım. Küçükken regl bile olmadan önce şort giymek…

Yıllarca ait hissetmediğim bir kimliğin sembolünü üzerimde taşımışken şimdi hafifledim

Yaklaşık on aydır başımı örtmüyorum ama bugün ilk kez babamın beni bu halimle kabul ettiğini hissettim. 17 yaşında deneyip “aşılabilir değil” diyerek vazgeçtiğim şeyi 25 yaşında başardım. İki sene önce “İstediğim hayat bu değildi ama artık geri dönemez ve bir şeyleri değiştiremez hissediyorum.” yazmıştım. Değişti.…

Sanki başıma değil de zihnime geçirilmiş bu pranga

Yaklaşık 11 yaşımdan beridir kapalıyım. Zorla kapatılmadım diyebilirim, 11 yaşındaki bir çocuk çevre etkisine girmeden nasıl kendi isteğiyle kapanabilirse o tarzda tesettüre giriş yaşadım ama keşke o girişi yaşamasaydım çünkü kapalılığımın üstünden 1 yıl geçmesiyle beraber aklımdaki açılma düşüncelerinden kurtulamıyordum. Kendimi kandırmaya çalıştım, hatta açık…

Rüzgârı saçlarımda, kulaklarımda, boynumda hissettim

Merhaba, uzun zamandır bu platformu takip ediyorum. Birçoğunuzun hikâyesini okudum ve yalnız olmadığımı bilmek biraz olsun rahatlattı. Hikayeme başlayayım. 21 yaşındayım, şehir dışında üniversite okuyorum. Yaklaşık 7 yıldır kapalıyım. Bunu isteyerek yapmadım. Ortaokulun sonuna doğru ailem “Ne zaman kapanacaksın? Kapan artık.” gibi laflar etmeye başladı.…

Bu başkaldırıya teşebbüs edebilmek bile benim için çok korkunçtu

Merhaba, ben A.; Buraya bu yazıyı yazmaktaki amacım hayallerinizi gerçekleştirmek için hiçbir zaman geç olmadığını, sizi rahatsız eden şeyleri hayatınızdan çıkarmanın aslında ne kadar önemli olduğunu ve aslında asıl önemli olanın kendi derinizin altında ve kafanızın içinde rahat, özgür hissedebilmek olduğunu anlatmak içindir. Başörtüsü kullanmaya…

Allah neden küçük kız çocuğunun saçından mahrum olmasını istiyordu

Öncelikle teşekkür ederim. Kapanma sürecim ortaokul 7. sınıfta, yani 13 yaşımın yaşındayken başladı ve elbette bu başlangıç kendi isteğim doğrultusunda başlamadı. 12 yaşıma bastığımda ailem sürekli yoklarcasına baş örtüsünün vaktinin geldiğini vurgulardı, bense gülüp geçerdim çünkü daha çocuktum. Hem başörtüler büyük büyük kadınlar içindi, öyle…

Onlar başörtüsü için özgürlük mücadelesindeydi, ben de başörtüsünü atabilmek için

Bu yazıyı başörtüsünü çıkarma kararı aldığım 14 mart 2022 gününde bu oluşumu bulma ve tek olmadığımı anlama sürecinden başlayarak telefonuma not almaya başladım. Aslında başörtüsünü hayatımdan çıkarırken ve çıkardıktan sonraki gelişmeleri de günlük olarak yazıyorum ama çok uzun olur diye İlk olarak başörtüsünü takış hikayem…

Yıllar sonra o evden dünyayı değiştirmek isteyen genç bir kadın olarak çıktım

Başörtüsünü çıkaralı bir hafta oluyor. Size kendi hikayemden bahsetmek istiyorum. Çünkü biliyorum ki bir yerlerde zorla başörtüsü taktırılan binlerce kız çocuğu var. Benim hikayem ortaokulda imam hatipe gönderilmekle başladı. Okula başlamadan önceki yaz annem geldi elinde başörtüsüyle ve babamın böyle istediğini söyledi. Açıkçası çok küçüktüm,…

Annem başörtüsünü artık bir dini eylem olarak değil de 28 Şubat’ta çok hırpalandığı için toplumda bir direnişin simgesi olarak görüyor.

Selam herkese. Ben 18 yaşında üniversiteye hazırlanan bir genç kızım. İçine doğduğum aile kendine has kalıpları olsa da toplumun az çok tanıdığı aşırı muhafazakar aile tipi. Çocukluğumdan beri kıyafetlerime karışıldı. Babam ne kadar umursamaz bir insan olsa da konu kıyafete geldiğinde aslan kesilirdi. Evde bile…

“Sen kadınsın, yapamazsın ama kardeşin erkek, yapar.” dediğiniz her anın acısını çıkaracağım.

Merhabalar. Ben başörtüsünü iki yıl önce çıkarmış bir kızım. Bunu yapabilmek için her şeyi yaptım, canıma bile kıydım. Biliyorum, çok çocuksu diyeceksiniz ama ben istemediğim bir hayatı yaşamaktansa ölmeyi göze almıştım. Erkek kardeşim her istediği şeyi yaparken eve kapatılmam, telefonlarımın kontrol edilmesi artık cidden katlanılmaz…

Kendimi açıklamak için çok uğraştım ama söylediğim her sözü kendilerine ve inançlarına hakaret olarak algıladılar.

12 yaşında kendi isteğimle kapandım. Başörtüsünü hayatımda istemediğimi anlamam 1 hafta falan sürdü. Hem rahat değildim; oyun oynarken hareketlerimi kısıtlıyordu hem de görüntüme alışamamıştım. Anneme açılmak istediğimi söyledim, o da bir kere kapandıktan sonra geri açılamayacağımı söyledi. Beni uyarmış, böyle olacağını bilmem gerekirmiş. Yine de…

Kapüşonumu evden uzakta bir yerde indirmek ve gerginlikten anksiyete atağı geçirmek çözüm değildi.

Buradan ailesi altında ezilmiş, anne babasının kuklası haline gelmiş, karakteri elinden alınmış tüm insanlara sesleniyorum. Baskının her türlüsü insanı kötü etkiler ancak din baskısı ve kapanma, tesettüre girme baskısı bence aralarından en ağır ve katlanılmaz olanı. 10 yaşımda bir çarşamba günü ikizim ile ailemin “Kapanırsanız…

Eve geldiğimde kimse kötü bir şey söylemedi, iyi bir şey de söylemediler. Sanki hep böyleymişim gibi bu konudan bahsedilmedi.

Selamlar herkese. Başörtüsünü çıkarmayı istediğim süre boyunca günde 5-6 kere bu sitenin sayfasını yenileyip yeni bir yazı, hikaye paylaşılmış mı diye bekliyordum, şimdi kendi hikayemi yazıyorum. Ben 20 yaşında, iyi bir üniversitede hukuk fakültesi 2. sınıf öğrencisiyim. Çevremdeki çoğu insan muhafazakar, küçükken regl olduğumda kapanacağımın…

Şimdi daha çok zaman gerekiyor. Bir gün yine rüzgârda savrulacak.

Merhaba, mektuplara bakayım biraz dedim ve buraya geldiğim ilk günü anımsadım. (Uzun bir yazı olabilir.) Aynada kendime bakamıyordum ve Google arama kısmına gizli sekmeden -Evet gizli sekme, asla bakmayacaklarını bildiğim halde hem de.- “Başörtüsü takmak istemiyorum” yazısını aratmıştım. Karşıma burası çıktığında ne olduğunu anlamamıştım ama…

O gün üniversiteye her yerim mor gittim.

Merhabalar. Öncelikle burayı çok eskilerden bilen biriyim. Buradan çok da arkadaşım oldu. 3 sene önce buraya bir mesaj atmıştım ve serüvenimi tekrar yazmak istedim. 18 yaşında zorla kapandım. Asla tahammül edemedim. Sevmeye çalıştım ama yapamadım. Açılmaya çalıştıkça sonucu hep dayak hatta ölüme kadar gitti. Babam;…

Birkaç kez beni inanmaya ikna etmeye çalıştıktan sonra olmayınca fiziksel şiddete başvurdu.

Merhaba. Buradaki insanların hikayelerini okuduktan sonra yalnız olmadığımı hissettim. Bu yüzden belki birileri ilham alır diye ben de kendi hikayemi paylaşmak istiyorum. Öncelikle çoğunuz gibi muhafazakar bir aileye doğdum. 4 yaşımdan itibaren kıyafetlerim kısıtlanmaya başladı. O zaman normal geliyordu. Büyüdükçe vücudumuzu kapatmamız gerekir sanıyordum. 5…

Aynaya bakarken gözlerimin dolduğunu görüyordum, o saçımı topladı, içimden nefret ediyordum, bonemi taktı, çığlık atmak istiyordum.

Kapandığımda (kapatıldığımda) 14 yaşındaydım. Bir gün aynanın karşısına annem beni oturttu ve başörtüsünü takmaya başladı. Zaten bir önceki günden söylemişti: “Yarın kapanacaksın…” O takarken içimden nefret ediyordum. Aynaya bakarken gözlerimin dolduğunu görüyordum, o saçımı topladı, içimden nefret ediyordum, bonemi taktı, çığlık atmak istiyordum -aslında atıyordum.…

En sonunda bir gün teyzeme gidiyorduk bir cesaret örtüsüz gideceğimi asla bir daha takmayacağımı söyledim ve en sert tepkiyi o gün aldım.

Herkese merhaba. Aslına bakarsanız burayı uzun suredir takip ediyorum ve artık ben de yazmalıymışım gibi hissettim. Tahmin edersiniz ki ben de başörtüsü konusunda sıkıntılar yaşıyorum. En baştan başlamak gerekirse ben 6. sınıfa geçmeden 5. sınıfın yaz tatilindeyken yengemlere gitmiştik. Benim zaten bütün akrabalarım, annem, hepsi…

Annem bunu açık açık söylemişti. “Senin mutluluğun önemli değil.” diye.

Küçükken 20’li yaşlarında başörtüsü takmayan kızları görünce çok şaşırıyordum. Sanki böyle bir şey imkansızmış gibi. Önceden herkesin ailesi böyle baskıcı ve dinine bağlı sanırdım. O yüzden sanırım kapanmamı söylediklerinde tepki gösterip sesimi çıkaramadım. Bir süre alıştığımı sandım. Daha doğrusu ne zaman aynanın karşısına geçip görüntüm…

Aslında ahlak insanın karakteriydi, başındaki şeyle alakası yoktu.

Öncelikle herkese merhaba. Kaç zamandır burayı okuyor ve mücadelenize şahit oluyorum. 7. sınıfta başlayan, kimsenin zorlamadığı ama ne olduğunu tam anlayamadığım şekilde kapandım, hayatımı bu kadar etkileyeceğini bilmeden. Lisede de sorgulamadım hiç. Bir gün arkadaşlarımız arasında din konuları açılmıştı ve bize “Kendinizi kısıtlıyorsunuz.” demişti ve…