Etiket: başörtüsünü çıkarmak

‘Zaten yaşım geçti, artık istediğimi yapsam ne olur yapmasam ne olur’ diye düşünürken hayatıma Kore dizileri girdi.

Merhabalar herkese. Ben bu sayfayı ‘Kazıklı Maria’ adlı Youtube kanalından yaklaşık 2 yıl önce duydum. O zamandan beri ara sıra girer bakarım, yazıların çoğunda kendimi bulurum. Hep özgürleştiğim hikâyeyi paylaşmayı hayal ederdim ve o gün sonunda geldi. Şu an 21 yaşındayım ama hikâyemiz ben 13…

Evlenmeseydim şu an üniversite okumuyor olurdum.

Merhaba, ben 28 yaşındayım ve 2 yıl önce saçlarımı açtım. Benim kapanma hikâyem evlenip çocuğumu kucağıma aldıktan sonra başladı. 18 yaşındayken kendi isteğimle evlendim. Erken yaşta evlenmeme kızmayın. Hayatta bazen bazı tercihler yapmanız gerekir. Eğer evlenmeseydim muhtemelen şu an üniversite okumuyor olurdum ve daha kötü…

Kapanırsam babam benimle de konuşur sandım.

Merhaba. Buraya ismimi yazabilecek cesaretim olmadığı için özür dilerim. Ama sanırım burası benim gibi kendi hayatını yaşayamayan, başkaları nasıl isterse ona göre yaşayan insanlarla dolu. Ben tesettüre girmeyi hiç düşünmüyordum. Annem, teyzem bana sürekli “Liseye geçmeden kapan” diyerek baskı yapmaya başladı. Babamla pek anlaşamazdık biz.…

Çevremdekiler başörtüsüz kadınlara ahlaksız kişiler gözüyle bakan insanlardı.

“Açılamazsın çünkü akrabalarımızda hiç kimse açık değil!” diyen bir ailem vardı. Ortaokulu ve liseyi İmam Hatip’te okudum. Bu benim isteğimle olan bir şey değildi. Her yaz Kur’an kurslarına gönderiliyordum ve bu da rızam olmadan yaptığım bir şeydi. Çevremdekiler başörtüsüz kadınlara ahlaksız kişiler gözüyle bakan insanlardı.…

Üniversiteyi kazandığım an saçlarımı özgür bırakıp sizlere fotoğrafımı atacağım.

Odamda gözlerim dolu bir şekilde hikâyemi anlatıyorum. Uzun gelebilir, lütfen yaşadıklarıma kulak verin ve sıkılmayın. Anne tarafım dindardır, baba tarafımsa sürekli açık kıyafetler, şortlarla dolaşan bir aile; böyle insanlarla büyüdüm. Ben de çoğunuz gibi 14 yaşlarında annemin yoğun ısrarı yüzünden kapandım ama o zamanlar bile…

Kadınlar kıymetliymiş, ondan kapatılmalıymış… Ben bu kıymetten mutsuzum, ne biçim bir kıymet bu?

İmla hatalarımı hoş görün, Türkçe öğrenmiş bir yabancıyım ve anlatım bozukluklarım olabilir. Bu sitede kapanmak ve açılmak ile alakalı kendi hikâyemi anlatmak istiyorum. Dindar bir ailenin kızıyım ve üniversitenin son sınıfına geçtim. 23 yaşındayım. Şöyle bir şey vardı; 8-9 yaşındayken acayip dindar bir çocuktum ve…

Rüyalarımda ve hayallerimde her zaman açığım.

Merhaba, buraya yazı yazan çoğu kişi gibi kesin ifadeler kullanamayacağım çünkü ne yapmak istediğimi ben de bilmiyorum. Bir İmam Hatip’te okuyordum ve 7. sınıfın sonlarına doğru notlarım düşmüştü; sürekli takdir alan ben, bu sefer teşekkür alacaktım. Aman ne büyük düşüş! Kendi sınıfından olmayan kimseyle arkadaşlık…

Okuldan eve olabildiğince hızlı gelmeye çalışıyordum, sırf saçlarımı açabileyim diye.

Konuya nasıl başlayacağımı bilemiyorum ama şunu söylemeliyim ki başardım. 8. sınıfta emrivaki bir şekilde kapanmıştım; olaylar o kadar hızlı gelişmişti ki ne olduğunu bile anlayamamıştım. Ailem “Kapanmayı istiyor musun?” diye sorduğunda “Evet, ileride” demiştim; üniversite dönemini falan kastediyordum. Ama onlar yanlış anlamış olacaklar ki ben…

Açılmak için ikinci kez evlenemem.

Merhaba. Ben 8. sınıfta “zorunlu bir istek” ile kapandım ama bunu asla istemedim. Kötü görünüyordum, ruhen ve bedenen rahat değildim. Eksik ve yalancı hissettim sürekli. 9. sınıftayken alışmayı çok denedim. Olmadı. Yurtta kalıyordum, bu yüzden 11. sınıfta örtüyü gizli gizli boynumu açarak takmaya başladım ve…

Korkunun etkisiyle kekelemeye başladım.

Merhaba. Buradaki tüm hikayeleri okumuş birisi olarak yazıyorum. Ben 11 yaşında yani 5. sınıfa giderken regl oldum. Açıkken bile kapalı gibi giyinen bir kız çocuğuydum, babamın anneme “Bu kız ne zaman kapanacak” dediği zamana kadar. Annem bana namaz kılmayı, oruç tutmayı erken yaşta öğretti. Hala…

Neden başörtüsü takıyordum? Artık bir fikrim yoktu.

Ben 12-13 yaşlarında bilinçsizce kapandım. Güya ailem zorlamadı ama küçüklüğümden beri hep “Gıybet etme, insan eti yemiş olursun; makyaj yapma, yanarsın” ya da “Kapanmazsan cehennem daha sıcak” gibi korkularla büyütüldüm, yani başka çarem yoktu. Başka bir seçeneğim olduğunu bile bilmiyordum. Çocukken psikolojim sağlam olmadığı için…

Başörtüsü taksam da insanları memnun edemedim.

Merhaba, ben aşırı dindar bir ailede doğdum ve bana küçüklüğümden beri hep bir gün kapanacağımı söylediler. Her yaz Kur’an kurslarına gönderdiler ve en sonunda lisede İmam Hatip’e gönderip başımı kapattılar. İlk zamanlarda sürekli ağlıyordum fakat daha sonra sanırım bu duruma alıştım. Artık ağlamıyordum. Ama yine…

Yaşadığımı hissetmek istiyorum.

Liseye geçtiğim yaz kapandım. Bilinçsizdim. Ailemse beni kandırdı. Aynı sıralarda dini sorgulamaya başladım. Müslüman değildim artık. Sürekli açılmaya çalıştım ama başaramadım. Sevilmemekten korktum. Babama açılmak istediğimi söylediğimde bana “Seni sevmek zorunda değilim” dedi. Ne kadar üzüldüğümü hiç unutamıyorum. Tüm lise hayatım çöp. Asla kendim olamadım. Sürekli ama…

Herkesin fikirlerine saygı duydun, peki neden hayatı kendine zindan ediyorsun?

Merhaba. Sitenizi, açılmaya karar verdiğimde benim gibi insanların kendi deneyimlerini paylaştıkları videolardan buldum ve ben de hikayemi paylaşmak istedim. 19 yaşında tesettüre girdim. Anne tarafım küçüklüğümden beri bana sürekli örtünmem gerektiğini hatırlattı. Dayılarım, teyzelerim hatta kuzenlerim bile. Benim de bir sempatim vardı. Hatta bir vakit…

Başörtümü çıkarırkenki cesareti kazanmamda hep çok sevdiğim kitapların rolü olduğunu düşünüyorum.

Merhabalar, 21 yaşında bir psikoloji öğrencisiyim. Çok erken konuşmaya ve yürümeye başlayan ben, 2,5 yaşındayken erkek kardeşimin olmasıyla aniden çok durgun bir çocuk oldum ve bedenimin verdiği anlayamadığım tepkiler yüzünden 7 yaşında psikoloğa gittim. O gün o insanlardan çok etkilendim ve ileride -o zaman onları…

Dini gereklerini yerine getirmeyen babam, bana ilkokula başlamadan zorla türban taktırırdı.

Merhaba. Sayfanıza tesadüfen denk geldim ve çok şaşırdım, üzüldüm. Arkadaşlarımızın bahsettiği baskıları yıllar önce yaşadım. O kadar unutmuştum ki tekrar hatırlamak çok duygulandırdı. Ben yaşayıp atlattığım için artık kimsenin böyle şeyler yaşamadığını düşünüyordum sanırım. Kendisi asla dini gereklerini yerine getirmemesine rağmen, sırf etrafa gösteriş için…

Bu siyasi simgeyi artık reddetmek istiyorum.

Ben bir Müslümanım. Tesettürden asla utanmıyorum ve sonuna kadar savunuyorum, fakat şu günlerde tesettür -daha doğrusu kapalılık- artık siyasi bir simge haline geldi. İşte bu yüzden utanıyorum. Kapalı insan dar görüşlü (!), açık insan ise laik gibi bir kalıplaşma önyargısı var. Ben Atatürk sevgisiyle büyüdüm.…

Başörtülü kadınlar ve trans kadınların mücadelesinin hep aynı olduğunu düşünmüşümdür.

Merhabalar sevgili Yalnız Yürümeyeceksin ekibi. Baskı altında, zorla tesettüre sokulmaya çalışılan bir kısım insana ses olmanız oldukça dönüştürücü ve aynı zamanda da insana yalnız olmadığını hissettiren bir şey. Aslında insanlara iyilik yaparak İslam dini nazarında sevap işlediğiniz bile söylenebilir. Ben çok farklı olduğunu düşündüğüm bir…

Allah’a sonsuza kadar inandığımı bilemeyecekler.

Merhaba. Nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum, uzun süredir bu siteyi takip ediyorum ve yalnız olmadığımı gördüğümde bir miktar içim rahatladı desem yeridir. Artık yazma zamanımın geldiğini düşündüm ve yine bu konuları düşünüp ağladığım gecelerden birisinde yazıyorum… Ben 16 yaşında, 14 yaşındayken tesettüre girmiş bir kızım. Çocukluğumdan…

Kendimi bir dine ait hissetmiyorum.

Selam herkese. Nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum ve bir anda tak etti, artık yazıp başkalarının da, hele de bu platformdakilerin, fikirlerini almak istedim. Geçen sene keşfettim burayı, üniversite sınavına hazırlanıyordum ve yazılanları okuyup deli gibi ağladığımı hatırlıyorum, çünkü çoğumuz aynı şeyleri yaşıyoruz. Geçen sene kendime hep…

Yaratıcı beni kalbimle sınar.

Merhabalar, ben sırf ailemin istediği gibi biri olabilmek için kapandım; onların önerdiği ve istediği gibi mükemmel bir kız olabilmek için… Bu da her ne demekse… 10 yıl kapalı kaldım, gelgitler geldikçe hep bastırdım. Ve ait hissetmiyorum artık buna, bu görünüş bana ait değil gibi, ben…

“Senden utanıyorum, haline bak, aynı Aleviler’e benzemişsin”

Benim hikâyem 12 yaşımda başladı. İlkokuldayken annemler kısa giyimimden rahatsız olur, o zamanlarda bile “Eğer açık gezersen Allah seni sevmez, cehennemde yanarsın” cümlelerini 10 yaşındaki bir çocuğa empoze ederlerdi. Ortaokula geçtim, ailem sürekli kapanmamı bekliyordu. Babam hep kapanmam gerektiğini söylüyor, “Sen kadınsın, kapalı olmak zorundasın”…

Özgür olmayı o kadar çok istiyorum ki. Özgür olup buradan göçmek…

Nasıl başlamam gerektiğini bilmiyorum açıkçası. Birkaç haykırışımı bırakıp gideceğim sessizce. Şimdiden bir kusurum olursa özür dilerim. Ben kendimi cesaretli sanan korkağın biriyim aslında. O kadar çok yazmak istedim ki buraya ama elim varmadı yazmaya. Şimdi ise buradayım. Dayanamıyorum artık. Çığlık çığlığa susuşlarım artık öldürüyor beni.…

Erkeklerin acizliği yüzünden, onların bizi görüp tahrik olmamaları için kapanıyorduk.

Bizim burada kızlarımıza neden kapanması gerektiğini kimse söylemez, milletin ne diyeceği söylenir. Bu yüzdendir ki hiçbirimize isteklerimiz sorulmaz. Sonumuz bellidir; tesettürlü, hanım hanımcık, evlenmiş ve mutlu gözükmesi gereken bir kadın. Bunu asla kanıksayamamıştım. İşte benim sonumda belliydi. Ben ilkokula başladığımda en büyük ablam 13 yaşındaydı…

Nereye kadar?

Öncelikle herkese selam. Şu an saat 3.04 ve size yazıyorum, çünkü 9 günüm kaldı. Öncelikle hikayemi anlatayım. Benim kapanmam 8. sınıftan liseye geçerken başladı. Saçımı yaptım, okul için evden çıkacakken annem “O kapıdan böyle çıkarsan, bir daha gelemezsin.” dedi. Kardeşlerim ve ben ağlıyorduk, yenik düştüm,…

“Eğer kapamazsan okula gitmeyeceksin.”

Merhaba size her şeyi en baştan anlatayım. Benim babam 7 erkek kardeşin arasında en büyüğü ve tek okuyan. Kendisi imam oldu, 30 yıldan fazla da köylerde imamlık yaptı. Babam öyle zorbacı değildi; giyimime, saçıma falan karışmazdı. Aklı ile hareket eden zeki bir insandı, tercihi bana…

Eskiden hiç sıcaklamazdım ama 12. sınıfta sıcak bana çok gelmeye başladı. Sonrasında artık sınav için dua etmemeye başladım.

Umarım diğer mektubumu yayınlamazsınız çünkü birkaç şey yazmayı unutmuşum. Esenlikler diye başlıyor mektup. Şimdi benim hikayeme geçelim: Esenlikler arkadaşlar. (Merhaba ve selam Arapçadır.) Ben eğer platformun sıkı takipçisiyseniz yorumlarda sıklıkla görebileceğiniz kararsız ama kararlı. Çok fazla uzatmak istemiyorum zamanınızı almayayım. Ben ilk 6. sınıfta kapandım.…

“Ben açılmak istiyorum.” dedim. Babam o sırada bir şey yiyordu ve durdu, yediği şeyi yüzüme fırlattı.

Yazmadan önce çok tereddüt ettim fakat benim de bir hikâyem var. Böyle bir bloğun varlığının çok önemli ve değerli olduğunu düşünüyorum. Belki bir çözüm bulurum diye ben de yazıyorum. Anlatmaya ihtiyaç duyduğumuz ama en yakın arkadaşlarımız da dahil çevremizdeki kimseye anlatamadığımız ve yalnız hissettiğimiz bir…

Hem muhalif hem de ateist olmak muhafazakâr bir aile içinde nasıl sonuçlanır, düşünmek bile istemiyorum.

Benim hikayem de çoğunun hikayesi gibi. Küçüklüğümden beri dini algılarla büyütüldüm, annem her zaman günü geldiğinde kapanacağımı söylerdi, ben de çocuk aklımla o zamanlar bir şey başardığımı zannederdim. Regl olmaya başladıktan sonra yıkanmış bir beyinle kapanmıştım fakat içten içe hiç istemediğimi liseye geçince fark ettim.…

Başörtüsünün anlamını bile bilmeyen bir çocuğu, örtünmeye zorlayan zihniyetten nefret ediyorum.

Nefret, bedenimi sarıp sarmalayan duygu. Daha başörtüsünün anlamını bile bilmeyen bir çocuğu, örtünmeye zorlayan zihniyetten nefret ediyorum. Sokakta 3 yaşındaki bir çocuğu bile görsem, ne güzel, istediğini giyebilmiş diye imrenerek bakıyorum. 13 yaşındayım şu an, sokakta beyaz tayt giydiğim için annem tarafından dövülerek, sürüklene sürüklene…

Her gün görmek, tatmak, temas etmek zorunda olduğum bir şeyi takıp takmayacağıma kendim karar vermek istiyorum.

Merhaba, bu buraya ikinci kez yazışım.  https://yalnizyurumeyeceksin.com/2019/08/17/11-yasinda-bir-cocuga-ne-dersen-onu-yapmaz-mi-zaten/ yazısı da bana ait. O yazımı gözyaşları içinde öylesine yazmıştım, yayınlanacağı aklıma gelmemişti. Kuzenime siteden bahsettim, siteyi inceliyordu. Aa sana çok benziyor, dedi. Baktım “Bu benim.” dedim. Aileme bu konuyu bahsetmek için cesaret istiyordum. Kuzenim “Bak işte al sana…

14 yaşında küçücük bir çocuğun vebaliyle yaşıyorsunuz.

Benimki başarılmayı bekleyen bir hayatın öyküsü. Liseye başlarken 14 yaşımda sırf etrafımdaki insanların beklentilerini karşılamak için kapandım. Daha doğrusu başka seçeneğim yoktu. Zaten hayatım boyunca hep dernekler, Kuran kursları ve sadece dinden bahseden, saçlarıyla beraber beyinlerini de kapatmış kadınların bulunduğu ortamlardaydım. Onların doğrusu doğrum, yanlışı…

Kadınlar için İslam’ın merkezinde kapanma olduğunu düşünüyorlar.

Muhafazakâr sayılabilecek bir ailede büyüdüm. 6. sınıfta regl olduğumda annemin örtüm olmadan dışarı çıkmayacağımı söylediğini çok net hatırlıyorum. Örtüyü hiçbir zaman takmak istemedim. Dershaneye örtülü gittim, görünüşümden nefret ediyordum. Hatta bunu o kadar sindirememiştim ki dershanede başımı açıp annem geldiğinde ya da çıkarken tekrar takıyordum.…

Bu zorluklara katlanan tek kişi olmadığımı bilmek ruhumda çiçekler açtırdı.

 Merhaba,  Öncelikle, böyle bir sayfaya denk geldiğim için çok mutluyum. Bu zorluklara katlanan tek kişi olmadığımı bilmek, ruhumda çiçekler açtırdı.  Benim hikayem, küçük yaşta babamı kaybettiğimde başladı. O aramızdan ayrılınca abilerim baba rolünü üstlenmeye çalıştı sanırım; ama beni baskılarıyla öldürmekten başka bir şey yapamadılar.  Babamdan…

“Kim ne der” takıntıları yüzünden ailemizle aramızdaki bağlar kopuyor ve en büyük düşmanımız haline geliyorlar.

Merhabalar. Ben 13 yaşından beri kapalı olan, 17 yaşında lise son sınıf öğrencisi bir kızım. Son 1.5 yıldır ben de kapalı olmak konusunda mustaribim. Geçtiğimiz yıl, tam bir sene önce, arkadaşımdan eve dönerken açık geldim ve aileme artık açılmak istediğimi açıkça belirttim, daha öncesinde de…

Dik durduğunuz sürece kimse sizi ezemez!

Merhaba. Muhafazakâr bir ailede büyüdüm. Ailem hiçbir zaman baskıcı ya da zorba olmadı, öncelikle bunu söylemek isterim. Kapandığımda 13 yaşındaydım, kimsenin üzerimde bir zorlaması baskısı olmadı, çevremde bulunan herkes kapalıydı ve benim de kapalı olmam gerek diye düşünüyordum. Bir heves kapandım, arkadaşlarım beni kapalı olarak…