Etiket: hafız

Düşünmekten, düşmekten korkmuyorum

Bu ikinci yazım. Bu yazımı daha bir ay öncesine kadar bile bana uzak görünen hayalimi gerçekleştirmiş olarak yazıyorum. Geçen yıl yazdığım yazı büyük bir öfke ve umutsuzlukla yazılmıştı. Ama bugün ne istediğini bilen, kendine biraz da olsa güvenen, umutlu biri olarak yazıyorum.    24 yaşında bir…

Ben bu savaşı bir türlü kazanamıyorum

Bu yazdığım ilk mektup ve gözyaşları içinde yazıyorum. Bugün babam “seni insanlara kızım diye tanıtmaktan utanıyorum” dedi. 2 yıl oldu. O kadar çok yoruldum ki, kalbim o kadar güçsüz ki tarif edemem. Kapanmak artık bana zulüm gibi geliyor. Diretmelerinden dolayı dinden soğudum. Allah’tan uzaklaştım. Üniversiteye…

Ne kadar çabalasam da olmadı

Merhaba. Ben 15 yaşında 11. sınıf öğrencisiyim. Ve sitedeki diğer kızlar gibi ben de açılmak istiyorum. Benim anne tarafım çok muhafazakar. Teyzelerim hoca ve benimle yaşıt kız kuzenim hafız. Ben hep ergenlik döneminde kapanırım mantığıyla büyüdüm. 8. sınıfta ergenliğe girdim ama girer girmez kapanmamı istemediler.…

Şubat 2023 – Bülten

6 Şubat’ta Kahramanmaraş merkezli büyük depremler oldu. İhmallerin ardından birçok insan hayatını kaybetti.  Diyanet İşleri Başkanı Ali Erbaş, deprem akşamı yatsı ezanından önce Türkiye genelinde sela okunacağını kendisinin de Kahramanmaraş Abdülhamit Han Camii’nde sela okuyacağını twitter hesabından duyurdu. Evrensel, “Enkaz altındaki insanlara sela mı dinleteceksiniz?”…

Annem döve döve Kur’an ezberi yaptırtıtıyordu

Ben H.,12 yaşındayım ve 5. sınıftan beri kapalıyım. İlkokulu din düşmanı bir kolejde okutup ortaokulu imam hatipe gönderen bir ailem var. 5. sınıfta ailemin isteği üzerine onları kırmamak üzerine hafızlık yapmaya karar verdim (Kur’an’ı baştan sona ezberlemek…) Zorluklarından hiç bahsetmediler ve ilkokulda ailem ile aram…

Onların gözünde namus objesinden farksızım

5. sınıfa giderken Kur’an kursuna gittiğim için kapanmıştım ve ailem bir kez kapanınca tekrar açılmamam gerektiğini söyledi. 10 yaşında hiçbir şeyden haberi olmayan bir çocuktum. 12 yaşında zorla hafızlığa verdiler. En güzel yıllarımı dayakçı hocaların önünde dizlerim titreyerek geçirdim. İmam hatip lisesini dışarıdan verdim ve…

O ahlaksız kızlarla okuyup öyle mi olacaksın, yoksa medreseye gidip düzgün bir insan mı olmak istersin?

Merhabalar, Ben de kendi hikayemi anlatmak, bir nebze cesaret vermek istiyorum. Yazan çoğu kişi gibi ben de baskıyla, hatta manipülasyonlarla kapatıldım. Öncelikle şunu söyleyeyim ki ailemin sosyo-ekonomik durumu üst düzey sayılır. 12 yaşıma geldiğimde babam “Okulda izin vermiyorlar, ama artık dışarıda başını ört.” baskıları yapmaya…

Ocak 2023 – Bülten

“Hangi Diyanet?” kitabının yazarı Fatma Yavuz, gazeteci Günal Çantak’ın yayınında Erdoğan’a seslendi. “Nefret politikaları sebebi ile LGBTİ’lerin tek bir tanesinin tırnağına zarar gelirse başörtümü çıkarır yakarım.” dedi. “İnsanların suç olmayan günahları, başkasının hakkına girmeyen özel günahları Allah’la kendi aralarındadır.” dedi. İsmail Saymaz “Gidin kendinizi yakın”…

Evden uzak kuytu köşelerde başörtümü çıkarıp saçımı rüzgarda savuruyordum

Ben M. 17 yaşındayım. Bence doğduğum günden beri üzerimde bir hüzün var. Varoluşsal bir memnuniyetsizlik sürüp gidiyor. Kendimi tanımaya ve özgür olmaya çalışıyorum, bunun bedelini öderken kendimle gurur duydum. Tamamlanmamış hikayemden bahsederken de gurur duymaya devam edeceğim. Sizler de kendinizle gurur duyun, yaşadıklarınızın basit olduğunu…

Sadece geri dönüp kapanmamış olmayı diliyorum

Merhaba, Buraya yazılanları ara ara girer okurdum. Bir gün buraya yazacak kadar içimin dolacağını tahmin etmiyordum doğrusu ama düşüncelerimi toparlamak için buna ihtiyacım olduğunu düşündüm. Kendime güç bela itiraf ettiğim ancak kimseye anlatmadığım duygularımı beni anlayacağını düşündüğüm sizlerle paylaşmak istiyorum. Öncelikle kendimden bahsedeyim: Ben 27…

Dayatarak hafızlık yaptırıyorlar

Ben 17 yaşında 11. sınıf öğrencisi bir kızım. Öncelikle buraya yazmış olmama sebep olan hikayemin ilk zamanlarından bahsedeceğim. Ben 5. sınıftayken kapandım, imam hatipe gittim. Açık konuşmak gerekirse beni açılmaya zorladılar mı zorlamadılar mı hatırlamıyorum. Ama kapanmasaydım zorlayacaklarını biliyordum. 5-6. sınıflarımda dışarıda gizlice başımı açardım.…

Yıllar sonra o evden dünyayı değiştirmek isteyen genç bir kadın olarak çıktım

Başörtüsünü çıkaralı bir hafta oluyor. Size kendi hikayemden bahsetmek istiyorum. Çünkü biliyorum ki bir yerlerde zorla başörtüsü taktırılan binlerce kız çocuğu var. Benim hikayem ortaokulda imam hatipe gönderilmekle başladı. Okula başlamadan önceki yaz annem geldi elinde başörtüsüyle ve babamın böyle istediğini söyledi. Açıkçası çok küçüktüm,…

Minicikken kapandım. Tek istediğim onların sevgisini almaktı.

İçimden geçenleri nasıl anlatsam ve bu öfkem nasıl dinse? Aşırı muhafazakar bir ailede büyüdüm. Minicikken kapandım. Tek istediğim onların sevgisini almaktı. Büyüdükçe tişörtüme, kıyafetlerimin darlığına karışmaya başladılar. Daha beşinci sınıftayken, çok net hatırlıyorum; yazın yatılı bir cemaat kursuna gönderdiler. Yazları benim için korkutucu olmaya başlamıştı…

Regl olduktan sonra dışarı her çıktığımda içimde suçluluk duygusu olurdu, “Cehennemde yanacağım.” diye düşünür dururdum.

Merhaba. Benim adım Seda, Ali, Emine, Onur veya Hilal. Bunun ne önemi olduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Çünkü isimlerimiz farklı olsa da bizim gibi kadınların, kız çocuklarının, erkeklerin, erkek çocuklarının ve LGBTİ+ bireylerin yaşadıkları baskı ve mücadeleler aynı. Hepimiz aynı sisteme ve aynı kafa yapılarına…

İslam’a hizmet etmek için doktor olmayı, cübbeli bir adamla evlenmeyi ya da hafız olmayı istemiyorum.

Artık gerçekten çıldırma seviyesine geldim. Tamamen parçalanmış bir ailenin içinde büyüdüm. Sevgi ve şefkat çok nadir gördüğüm ve verildikten sonra hemen kat ve kat fazlasıyla geri alınan şeylerdi. Hem görünüş hem de davranış olarak aileme hiç benzemiyorum ve sanıyorum ki ailedeki sevilmeyen birilerine benzetiliyorum. Aslında…

Bir elin beş parmağı bile bir değilken bir ailede hiç açık kadın olmamasının sebebini, sürecini düşünmek beni sorgulattı.

Sözlerime küçük bir anı ile başlamak istiyorum. Umarım beni sabırla okursunuz çünkü detaylı anlatırsam anlaşılırmışım ve benim gibilerin sesi olurmuşum gibi… Otobüsteyim, yanı başımda duran yaklaşık 60 kişinin sesleri bir şelalenin arkasından geliyor gibi ya da bir şelale sesleri takip ediyor, emin değilim. Pim Stones…

Ailem nedeniyle eğitimimden mahrum kaldım.

Her zaman ailemin olmak istediği bir karakter olmak için savaştım. Hep olmamı istedikleri, ben olmayan kişiyi olmamı istediler. Sınıfımdakilerin alay konusu her zaman bendim. Çok fazla sözlü zorbalığa uğradım, hep bir fiziksel özelliğimle dalga geçildi ve buna acımasız bir şekilde komik bir şeymiş gibi güldüklerini…

Babası gibi eşi olmasını isteyen küçük çocuk, artık babasına benzetilmek bile istemiyor.

Merhaba, ben Kübra. 16 yaşındayım, hikayemin başlangıcı neresi bilmiyorum, ama içi çok kırık. İçim çok kırık. Küçükken orta okul bitene kadar hep din aşılandı. Babam pantolon bile giymeme kızardı. Dar paçalı pantolonlar modaydı o sıra. Çok özenirdim. Kuzenlerim müzik dinlerdi, aşık aşık bakardım. Dinlerdim tınısını,…

Ben bir kıza aşığım.

Merhaba, buraya yazmayı çok düşündüm ve artık yaşadıklarımı paylaşmaya karar verdim. 15 yaşındayım, çoğu kişi gibi zorla kapanmadım. Çok dindar olmayan ama dinine de bağlı bir ailem var. Küçükken kurslara gönderildim ve orada hafızlık yapmaya başladım. Aslında eğlenceliydi, çocuk aklım ile özeniyordum. Yatılı kursa gittiğim…

Baba ve anne kavramlarının değerli olmadığını 11 yaşındayken gazetesini getirmedim diye babamın beni yerde tekmelediği zaman anladım.

1 yıldan fazladır buradaki mektupları okuyorum fakat hâlâ başaramadım. Kendim hakkında pek bir şey söylemek istemiyorum, sadece bu örtüden bıktım. Kendim olamamaktan bıktım. Kolayca hazırlanıp dışarı çıkmak isterdim, kuzenim gelince başımı yapacağım için üzülmek değil de onunla muhabbet edeceğime sevinmek isterdim. Dışarı çıkıp saçlarım rüzgarla…

6. sınıfta bize, “Okulu 1 sene donduracaksınız, hafızlığınızı tamamlayacaksınız” dediler.

Merhaba. Siteyi yeni keşfettim ve benzer hikayeler gördükçe yalnız olmadığımı, güçlü olduğumuzu hissetmek iyi geldi. İçimi dökmek istedim. Ben küçükken hep “Ağaç yaşken eğilir”, “Namaz kıl”, “4. sınıf bitsin, kapanacaksın” tarzında sözler duydum. Öyle de oldu. 4. sınıf bitti, aile baskısından kapandım. İstemiyordum, arkadaşlarım gibi…

Babam ve annem, mensup oldukları tarikatın öğretisi gereği lise 1. sınıfın sonunda beni okuldan aldılar.

Adım Zehra. 18 yaşındayım. 9 senedir kapalıyım. İlk kapandığımda neden kapandığını bile bilmeyen herhangi bir Kur’an kursundaki herhangi bir öğrenci gibiydim. Sonraları babam ve annem, mensup oldukları tarikatın öğretisi gereği lise 1. sınıfın sonunda beni okuldan aldılar. Hayatımın en korkunç yılını yaşadım. Camdan bakmamak, okula…

Bu kursta Kur’an dışında bir şey okumak yasaktı.

Bunları açılmak için ümidi kalmamış kadınlar için yazıyorum. Benim rahmetli dedemin hafızlık kursları vardı. Medrese de denebilir. Buralarda yatılı hafızlık öğrencileri yetiştirilir ve ilim verilir. Gece yatarken bile bone takıp başınızı örtmeniz ve etekle uyumanız zorunludur. Kursun içinde ise yalnızca robalı elbiseler giymenize izin verilir.…

Şu an agnostiğim ve dinlerin insan uydurması olduğunu, fakirleri dize getirmek için yayıldığını düşünüyorum.

Merhaba, öncelikle nereden başlamam gerektiğini bilmiyorum ama ben de hepimizin yaşadığı durumların bir benzerinin ağırlığını çektim. 23 yaşındayım. Bugüne kadar hiç kendim olamadım, özgür olamadım. Ne istediğim gibi konuşabildim, ne giyinebildim, ne eğitimim oldu, ne sevildim ama sizlerin mektuplarını okuyunca kendimi biraz güçlü hissettim. Ailem…

Annem hiçbir zaman beni okutmak istemedi.

Merhaba. Ben 15 yaşındayım ve dindar, baskıcı, muhafazakâr bir ailenin son çocuğuyum. 5. sınıfta annemin zoruyla İmam Hatip’e gittim. Tabii o zamanlar hiçbir şey bilmiyorum. 13 yaşımda zorla kapandım. Kapandım ama dış dünyaya… Annem hiçbir zaman beni okutmak istemedi. Hafız olmamı istedi ama ben okumak…

“Senin içine şeytan kaçmış, bir daha kaşlarını aldığını görürsem kazırım kaşlarını.”

Ben 16 yaşında dindar, baskıcı, muhafazakâr bir ailenin kızıyım. Ortaokulda zorla İmam Hatip’e verildim fakat bunun zorluğunun farkında bile değildim. 12 yaşımda annemin zorluyla ‘kapandım’. Kapandım demek bana hep garip gelirdi ama ben tam anlamıyla her şeye kapandım. Başörtü taktığım gün sadece saçlarımı değil; umudumu,…

Kıyafetlerimi bir kez bile olsa severek, isteyerek giymek istiyorum.

Nereden başlasam, bilemiyorum. Benim hikayem, 9-10 yaşlarında biraz babamın ve çevremin baskılarıyla biraz da “Bunu sen kendin de istiyorsun” diyerek kendimi kandırmaya çalıştığım kendi baskımla durumu kabullenmeye çalışırken, babamın anneme “Kapanmazsa saçını kazırım onun, okula da göndermem” demesini gizlice duymamla başladı. 9-10 yaşında kapandım ve…

En sevdiğim mevsim yazdı, yazdan nefret ettim.

14 yaşımda, saçımı örtmeyi ve İmam Hatip okumayı reddettiğim için zorla Açık Öğretim Lisesi’ne kayıt oldum. Sonrasında evdeki baskıdan kaçmak için yatılı Kur’an kursuna gittim. Ailemden gördüğüm başörtüsü baskısını bu kursta da gördüm. Daha fazla dayanamadım ve 17 yaşımda kapandım. Yine aile ve çevre baskısıyla…

Babamın baskı olarak kabul etmediği ısrarları ve çocukluğum boyunca göstermediği sevgiyi başörtü denerken göstermesi üzerine örtündüm.

Merhaba. Ben 17 yaşında oldukça küçük bir şehirde ve oldukça muhafazakâr bir ailenin evinde büyümüş bir kızım. Ortaokula başlarken başımı kapatmam gerektiğini söylediler, başta pek istekli olmamama rağmen babamın baskı olarak kabul etmediği ısrarları ve çocukluğum boyunca göstermediği sevgiyi başörtü denerken göstermesi üzerine örtündüm. Fakat…

Ailenin yanında farklı, arkadaşlarının yanında farklı ikircikli bir hayat yaşamanın zorluğunu size nasıl anlatabilirim?

Küçücüktüm, en acısı ne zaman örtündüğümü bile hatırlamıyorum. Bu siteye gelenler genelde kaç yaşında örtündüklerini bilirler. Kimi 16 yaşında kimi 14, kimiyse üniversiteye geçtiğinde. Ama ben hatırlamıyorum. Hatırlayamıyorum. İlk taktığım şal neydi, rengi nasıldı; hiçbiri yok hafızamda. Tek hatırladığım ailemle oturduğumuz şehrin ilçesine giderken başka…

Sürekli, sürekli ev işi yapmak zorunda kalıyordum.

Merhaba, ben Betül, 18 yaşındayım. Ben de sizinle hikayemi paylaşmak istedim. Küçüklüğümden beri ailemin baskısı altındayım. 4. sınıf bittiğinde ailem beni okuldan alıp yatılı Kuran kursuna verdi, zorla hafızlık yapmaya başladım. Kursta sürekli psikolojik şiddete maruz kaldım, geceleri sürekli uykusuz kalıp Kuran ezberlemeye çalışıyordum. Bazı…

Düşündüm ki eğer beni gerçekten döverlerse o zaman darp raporu alıp onlardan tamamen kurtulabilirim.

Ben, 13 yaşında hafızlık yapan sıradan biriyim. Hafızlığım bittiğinden beri bazı şeyler bana yanlış gelmeye başladı ve ciddi ciddi dinden uzaklaşmaya başladım. Ancak ailemin tepkisi beklemediğim kadar sert oldu. Onlara çelişkili olduğunu düşündüğüm ayetleri gösterdiğimde bana; “Hata ararsan hata bulursun.” tarzı şeyler söylediler. Hal böyleyken…

Evet, doğru duydunuz; hafızım fakat Müslüman değilim.

Merhaba. Ben de kendi hikayemden biraz bahsetmek istiyorum. İlk örtüyü başıma taktığımda 9 yaşındaydım. Sürekli olarak değil ama. 9 yaşında hafızlığın ne demek olduğunu bilmeden hafızlığa başladım. 5 yıl boyunca evimizin önündeki kursta hafızlık yaptım ama tabii ki bitirmedim, yarısına kadar gelebildim. Ortaokulu okurken açıktım fakat ortaokul…

Abim, benim yaşlarımdayken namaz kılmazdı ve hâlâ daha kılmıyor. Annem ona tek bir laf etmiyor.

Anne tarafının fazlasıyla dindar, baba tarafınınsa din ile pek işinin olmadığı bir ailede; 2. çocuğum. Bir de abim var. 12 yaşında, daha ergenliğe bile girmemişken; bir gün, annem ve babamla dışarı çıkmadan önce annemin “Başını kapatmazsan bizimle gelemezsin, evde oturursun” demesiyle ağlayarak, dışarıya başımı kapatarak…

İstediğim saatte dışarı çıkıyorum, istediğimi giyiyorum. Bunlar bizim gibiler için büyük devrimler.

Kendimi bildim bileli, dine yönelik yetiştirilmeye çalışıldım; kâh göreneklerden kâh dini inançtan. Babam çok dinci ve baskıcıydı. Okul gezi ve pikniklerine katılmama asla izin vermez, kot giymemi istemezdi. Sürekli etek-bluz takımları giydirirdi, çocuk kadın olurdum. Arkadaşlarım benimle “Kadın” diye alay ediyordu, çocuk kalbimin ne kadar çok…

Annem; bir kadını kadın yapan tüm duyguların, insan bedenine kullanılmamak üzere hapsedilmiş ve bastırılmış halidir.

Güzellik, neşe, enerji, cıvıltı, ışıltı… Bu okuduğunuz kelimeler hayat dolu bir genç kızı betimlemek için seçilmiş doğru kelimeler… Peki ya Müslüman bir genç kızı? Ben Sahra. 19 yaşındayım. 3 aydır süregelen ve dinmek bilmeyen ruhsal buhranlarım beni buralara kadar getirdi. Şimdi, okumayı isteyenler için tezatlarla…

“Açılırsan bu evde yerin yok.”

Merhaba. Bu sitedeki insanların hikayelerini okuyunca ben de yazmak istedim. Henüz daha küçücük çocukken babam kısa kollu giymeme izin vermezdi, yaz aylarında bile. O sıcakta uzun kolluyla dışarı çıkıp öyle oynardım. İlkokul 1. sınıfta 23 Nisan gösterisi vardı. Ben de katılmak istemiştim ama babam, elbise…

Elimden alamazlar özgürlüğümü.

Ben bunu yazarken çok düşündüm, acaba yazsam mı, diye, ama yazıyorum ve korkmak istemiyorum. Ben dindar bir ailenin 3. kız çocuğuyum. Evet kendi isteğimle kapandım, kendi isteğimle hafızlık okuluna gittim ama bundan hemen vazgeçmiştim, bunu anlamadılar ve ben 1 yıl hafızlık okuluna gitmek zorunda kaldım.…

Çocukken çarşaflıydım.

Merhaba, ben 16 yaşında bir lise öğrencisiyim. Uzun zamandır yazılanları okuyup yazmakla yazmamak arasında kalıyordum. Bu gece anlatmak istedim. Öncelikle burada okuduklarıma göre farklı olduğumu söylemek istiyorum. Buradaki çoğu kişi bir zamanlar açık olduğunu söylüyor. Ama ben öyle değilim. Çocukluğumdan beri çarşaflıydım. Bebekken bana uzun elbise ya da çok…

Neden çocuk gibi değil de küçük bir kadın gibi hissediyordum?

Merhaba. Nereli olduğumdan, fiziksel özelliklerimden ve bunun gibi şeylerden bahsetmeyeceğim. İnsanların gereksiz bilgilerden meydana gelen ‘keskin’ önyargısının oluşmasına sebebiyet vermek istemiyorum. Benim için her şey 3 yaşındayken mini etek giydirip “Çok güzel oldu” dediğim için annemin Barbie bebeğimi parçalamasıyla başladı. Biliyorum, çok saçma ve gereksiz bir olay,…

Kendi isteğimle kapandım ve sonradan pişman oldum.

Merhaba, öncelikle belirtmeliyim ki ben bu sitedeki yazıları okuduktan sonra içimi dökmeye karar verdim çünkü duygularımı ve hissettiklerimi ne aileme ne arkadaşlarıma ne akrabalarıma ne de en yakınım dediğim insana anlatabildiğimi, anlatsam bile yanlış anlaşılacağımı ya da susturulacağımı çok iyi biliyorum. 18. yaş gününe günler…