Kategori: Uncategorized

Dışarıdan Müslüman birini temsil ettiğim için gerçekten inanan insanları yanlış temsil ediyorum

Merhaba, buraya yazacağımı hiç düşünmemiştim. Ben 21 yaşında, muhafazakar ancak eğitimli ve kısmen açık görüşlü bir ailenin farklı bir şehirde okuyan üniversite öğrencisi kızıyım. Liseye geçmeden önce ailemin “İleride kapanacaksın” gerçekliği yüzünden kapandım. Ancak doğruyu söylemek gerekirse o zamanlar kendimi bir insan olarak görmüyor bari…

Aile baskısıyla mücadele ederken kalbimin “günahkâr” seçiminin de bedelini ödüyordum

Nereden başlayacağımı bilmiyorum ancak benim hikayem de maalesef diğerlerinden pek farklı değil. 5. sınıfın yazında yatılı bir Kuran kursuna kayıt oldum. Namaz kılmak, Kuran okumak gibi pek çok dini gerekliliği severek ve isteyerek yerine getiriyordum. Ancak kapanmak, tesettüre girmek her zaman uzağımdaydı. Ortaokuldayken giyimime laf…

Korkuyorum, ailemi sevmekten korkuyorum

Ben aslında ne diyeceğimi bilmiyorum. Buraya birkaç kez mektup yazdım. Hepsinde aşırı depresif, intihara meyilli bir haldeydim. Şu an çok durgunum. Hayalet gibiyim, sadece varım. Benim hikayem de bir başörtüsü, cemaat yurdu, tesettürlü, ateist hikayesi. Aynı şeyler yani. Ama bugün buraya bu hikayeden konuşmak için…

Kendimizi ne kadar büyük bir mücadelenin ortasında bulacağımıza dair bir fikrimiz yoktu

Merhabalar. Sizlere varlığımı hissetmeye çalışmanın verdiği büyük acıyla, odamın duvarları arasında çürümeye yüz tutmuş gençliğime umut olabilmeye çalışarak yazıyorum. Kafamın içinde kaç kişiyiz bilemiyorum. İsmim Merve. Şu an on altı yaşındayım, sadece on altı. Henüz reşit değilim evet ama en azından düşünce özgürlüğümün mevcut olması…

Hayatımın hiçbir döneminde ibadet etmeye merakım, dini bir sevgim olmamıştı

Merhaba, ben yirmi yaşında üniversite öğrencisi genç bir kızım. İç Anadolu’nun bir köyünde yaşıyorum doğduğumdan beri. Ailemde başı açık insan yoktur, aşırı sıradan bir şekilde ergenliğe geçmiş her akrabam başını kapatmıştır ben büyürken. Bir ablam var, o da aynı şekilde daha ortaokuldayken kapanmıştı. Dolayısıyla büyürken…

Bu karar kendimi fark etmemle ortaya çıkmıştı; artık başörtüsü takmak istemiyordum

Merhaba. Ben 17 yaşında, üniversiteye hazırlanan genç bir kızım. 2022 Kasım ayının ortasında, tüm hayatımı değiştirecek bir karar ile yüzleştim. Bu karar, kendimi fark etmemle ortaya çıkmıştı. Artık başörtüsü takmak istemiyordum. Öncelikle, hikayemin en başına sizi götürmek isterim. Sınıfın ortasında, 12 yaşımdayken kapandım. Anne tarafım…

Kendim olmanın tadı; parçalanan kemiklerimi birleştirecek, sökülmüş kalbimi diriltecek kadar ilahi…

Kirletmedim sizi. Ne kederimle ne ahlaksız gülüşlerimle. Çığlıklarımla uyandırmadım vicdanınızı. Korkumla kanıma bulanan ellerinizi, sizden gizledim. Tanrı, derimi incecik yaratmış. Oysa uzanan eller ne kaba… Beni, kaldırımlarını lalelerden ördüğüm yolumdan çekip aldınız. Biraz tahtakurulu biraz çatlak çerçeveli kasvet mabedinde beni çürümeye bıraktınız. Hayır, itiraz etsem…

Özgürce ve düşünmeden yaşamanın bu kadar zor olacağını düşünmezdim

Merhaba, yazıma nasıl başlayacağımı bilemedim. Ben 21 yaşındayım. Lise birinci sınıfta, başörtüsü takmaya karar verdim. Kimsenin baskısı olmadan diyemeyeceğim çünkü ben bu baskıların farkına henüz yeni varıyorum. Liseye yeni başladığım o dönemde, “imam hatip proje liseleri” yeni açılıyordu. Ortaokul öğrencilerini ve hocalarını hep oraya yönlendiriyorlardı.…

“Kocanın evinde açıl!”

Merhaba. Bu, buraya ikinci yazışım olacak. İlkinde ne yazdığımı bile unuttum. Ben, 13 yaşında kuzenine özendirilerek kapanan bir çocuktum. Annem, benden iki yaş küçük kuzenimin kapandığını söyleyip benimle dalga geçince ve o dönem; bir imam hatip ortaokulunda okuyup belirli bir çevreye sahip olunca, kapanmak benim…

Onlara agnostik olduğumu söylemekten korkuyorum

Ailemi sevmiyorum. Küçükken bile sevmiyordum. İlkokuldayken ”Anneni mi yoksa babanı mı daha çok seviyorsun?” gibi sorular sorulunca içimden ikisini de sevmiyorum deyip dışımdan ikisini de seviyorum diyordum. Ama ailemle başörtü ve din konusunda olan tartışmalarım özellikle lise yıllarımda arttı. O zamanlar neden onları sevmiyordum hatırlamıyorum…

Benden pısırık, özgüvensiz, iki kelimeyi bir araya getiremeyen bir insan yarattınız

Niye ben 30 küsur yaşımda kötü geçen çocukluğuma yanıyorum? Aldığım onca terapiye rağmen niye ailemi affedemiyorum? Niye çocukluğuma dair iyi bir anı hatırlamıyorum? Varsa yoksa başörtüsü, başörtüsü, başörtüsü… Çocukluğum başörtüsü üzerine kurulu. Benim suçum değil. Yaşamadık ki başka bir şey. Nerden bilebilirim, mutlu geçirilen kahkaha…

Saçlarımı yağmurda ıslatıp güneşte kurutamıyorum, rüzgarda savuramıyorum

Merhaba, uzun zamandır buraya yazmayı düşünüyordum fakat hislerimi açıkça ifade etmekten kaçıyordum. Artık dayanacak durumda değilim. İnanmadığım bir dinin herhangi bir gerekliliğini yerine getirmek istemiyorum artık. İki yüzlü hissetmekten bıktım. Kendim gibi olamamaktan, hatta hissedememekten, yapacağım her güzel şeyi ertelemekten… Bıktım. Güzel olan her şey…

Peki sen beni açılmama izin verebilecek kadar seviyor musun anneciğim?

Sadece açılmak istiyorum. Aynaya her baktığımda kalbimin nasıl hüzünlendiğini, nasıl acıdığını bir bilsen anne… Boğuluyormuş gibi hissetmeme neden olan o başörtüyü çıkarmayı ne kadar istediğimi bir bilsen… Öylece aynaya bakakalıp düşüncelere daldığım için okula hep geç kaldığımı bir bilsen… Anne… seni hiç üzmek istemedim. Çoğu…

Çocukluğumdan beri elimden alınmış özgür irademi kazanmak için eziyet çeken ruhum

Annem “Örtünmek istiyor musun?” diye bir kere dahi sormadan ilkokul bittiği gibi örtünmemi istedi. Karşı çıkmak şöyle dursun düşüncesinden bile korktuğum zamanlardı. Şimdi 40 yaşıma merdiven dayamış, evli, çocuklu, kariyer sahibi bir kadın olmama rağmen hala örtülüyüm. Ama örtünün benim için hiçbir anlamı yok. Çocuklarıma…

Hayat kelebek etkisi gibi sizde yaralar açıyor

Merhaba, Ben uzunca bir süredir kapalıyım. 8. sınıfta kapanmıştım. Aslında 7. sınıfta kendi isteğimle kapanmıştım ama sonrasında bunun için erken olduğunu, henüz o yaştayken anlamış ve bunu biraz daha sonraya bırakmam gerektiğine karar verip açılmıştım. Annemden tepki almıştım o küçük yaşımda babam bir şey demiyordu.…

Daha 20 yaşında, evli ve yemek yapamadığı için kaynanasının bağırdığı bir kadınım

Merhaba. Nereden başlayacağımı bilemiyorum aslında. Biraz da uzun olacak, şimdiden özür dilerim. En baştan başlayayım. Ben; ailesinin dinden haberi olmayan, aşırı sert imamla ve medreselerde büyümüş, ailesi de çevresi de çok dindar, kendini geliştirmeyi seven, okul okuyamamış bir annenin, tek kızıyım. Daha küçükken çok garip…

Bazen tuvaletlerde, bazen ıssız sokaklarda, bazen de bir kamyonun arkasına geçerek başımı açtım

Merhaba. Kaderim buradaki pek çok kişinin kaderine benziyor. Ben, İstanbul’un muhafazakar semtlerinden birinde doğdum ve büyüdüm. Çok yakınımda bir cemaat yapılanması var, bu yüzden çocukluğumdan beri çarşaflı kadınlara ve cübbeli erkeklere aşinayım. Benim ailem bir tarikata bağlı olmadığını iddia ediyor fakat annem, tarikat liderinin bazen…

Hayatım üzerinde söz sahibi olmalarına ve bunu kendilerine hak görmelerine izin vermeyeceğim

Merhaba, ben 18’ine yeni girmiş biriyim. Bu yaşıma üzerimde fazlasıyla toplum baskısıyla, hiç istemediğim bir hayatı yaşayarak geldim. Okuduğum kitaplar, giyim tarzım, fikirlerim, hatta savunduğum gerçekler bile ailemden oldukça farklıydı. Bu yüzden evde sürekli eleştirilen, gündem konusu olan kişi bendim. Yaklaşık iki senedir majör depresyon…

Herkes gibi okula gitmek istiyorum.

Merhaba, benim de bir sürü hayalim var ama babam yüzünden hiçbirini yapamıyorum. Herkes gibi okula gitmek istiyorum. Bu insanlar için çok basit ama benim için imkansız bir şey. Babam açıktan okumama da izin vermiyor. Şarkı dinlemek, televizyon izlemek, internet kullanmak yasak ama kendisi yapıyor. Tabii…

Allah beni gördü mü, gördüyse neden yardım etmedi?

Bu bir başarı öyküsü değil. Bu kendini kaybeden ve bulamayan bir kızın öyküsü. 15 yaşındayım ama 15 yıl nasıl yaşadım diye düşünmeden edemiyorum. Önce ailemden bahsetmek istiyorum. Annem, hayatımı tamamen onun istekleri doğrultusunda yaşamamı istiyor. Onun istediklerini giymek zorundayım. Onun istediklerini yapmak zorundayım. Kısacası onun…

Çalışmama izin vermiyorlar

Merhaba. Benim henüz bir özgürleşme hikayem yok. Umarım bir gün olacak. Ama şu an için umudum o kadar az ki… Üniversiteden mezun olduktan sonra ailemin yaşadığı şehre döndüm. İstanbul’dan sonra aile evine dönmek, baskı ve müdahale altına tekrar girmek çok ama çok kötü geldi. İstanbul’dayken…

Artık başörtülü dikkat çekmek istemiyorum.

Ben muhafazakar bir ailede dünyaya geldim ve çevrem de böyle insanlarla şekillendi. İmam Hatip Lisesine başlayınca kendi isteğimle kapandım. Lisede derslerde bazı öğretmenlerimiz izin vermediğinde başımızı açmak zorundaydık ve bu durum beni mücadele etmeye sevk etti. Üniversiteye gittim ve daha kapalı ve uzun giyindim. Şimdi…

Müslüman değilim artık

Liseye geçmeden bir ay önce kendi isteğimle kapandım. Annem okuma yazmayı öğrendiğimden beri yazları Kur’an kursuna gönderirdi beni. Hem anneme hem hocalara yaranmak için Kur’an’ı güzel okur, giyimime dikkat ederdim. Annemin liseye geçerken söylememiş olsa da 11. sınıf zamanları diğer ablama yaptığı gibi kapanmam için…

Normalde sevmediğim saçlarımı sevmeye başladım

Merhaba. Tesettür sürecimi ve şu an yaşadığım karmaşıklığı dile getirmek için yazmak istedim. 13 yaşındayken annemin isteği; saçlarımı, vücudumu sevmemem üzerine liseye başlamadan önce tesettüre girdim; 5 yıl olacak gireli neredeyse. O zamanlar aklımdan açılmak düşüncesi sadece bir kere geçti ve o içimdeki sese “Saçmalama,…

O yasakladıkları ojeleri de sürdüm

Bu sayfayı bir süredir takip ediyordum. Kimi yazılarda yalnız olmadığımı görmek beni bir nebze de olsa iyi hissettiriyordu. Ama artık tam da şu dakikalarda o kadar doldum ki, ben de kendi hikayemi paylaşmak istedim. 19 yaşında psikoloji okuyan bir genç kızım. Ailem tarafından herhangi başörtüsü…

Düşünmekten, düşmekten korkmuyorum

Bu ikinci yazım. Bu yazımı daha bir ay öncesine kadar bile bana uzak görünen hayalimi gerçekleştirmiş olarak yazıyorum. Geçen yıl yazdığım yazı büyük bir öfke ve umutsuzlukla yazılmıştı. Ama bugün ne istediğini bilen, kendine biraz da olsa güvenen, umutlu biri olarak yazıyorum.    24 yaşında bir…

Kimseye hesap vermek zorunda değilim

Yaklaşık 1 yıldır süren, harika bir ilişkim vardı. Bu ilişkimden öncesinde erkekler tarafında değersiz hissettiriliyordum, kendimi bir cinsel objeymiş gibi görmeye başlamıştım. Ancak yeni ilişkimde böyle hissettirilmeyerek güven içinde ilişkime devam ettim. Hayatımın aşkını bulmuştum. Çalışan, yalnız yaşayan bir kadınım, artık partnerin ile bir yuva…

Böyle kapalı ama sadece saçları açık biriyim

Çok küçüktüm. Gerçekten çok küçüktüm. Tek istediğim onların sevgisi olduğunu anladığımda da çok küçüktüm. Başımı kapatma hikayem çok komik aslında. 5. sınıfa geçerken kötü olaylar yaşamıştık ve annemi mutlu etmek istiyordum. Bunun için kapandım. Küçüktüm. Oyun oynarken dolanıyordu başıma. Asla istemedim. Ve liseye geçerken açıldım.…

Aynada kendime bakıp gülüyorum

Merhaba. Buradaki diğer mektup yazarları gibi ben de içimi dökmek istedim. Küçük yaştan beri İslam dininin içinde büyüdüm. Okula başlayacak yaşta değilken yatılı Kuran kursuna gitmişliğim bile var. Okula başladığımda hafta sonları, yaz tatilinde hafta içi her günüm Kuran kurslarında geçti. Sürekli dinimizi aşıladılar. Din…

Duyduğum ilk şey “kızım sen ateist misin” oldu

Merhaba. Ben 18’ine yeni girmiş biriyim ve bu yaşıma üzerimde fazlasıyla toplum baskısıyla hiç istemediğim bir hayatı yaşayarak geldim. Okuduğum kitaplar, giyim tarzım, fikirlerim, hatta savunduğum gerçekler bile ailemden oldukça farklıydı. Bu yüzden evde sürekli eleştirilen, gündem konusu olan kişi bendim. Yaklaşık iki senedir majör…

Erkeklerle konuşmamız kesinlikle yasaktı

Ben yirmili yaşlarının başında önlisans öğrencisi, cinsel kimliğiyle ilgili çıkmazda olan, dini inancıyla ilgili binlerce sorusu olan, bunlara tatmin edici cevap bulamamış, çok mutsuz, bitmiş, tükenmiş ve oldukça yalnız gelecek kaygısıyla dolu biriyim. Ha bir de birinden çok hoşlanıyorum. Bunu ona söyleyemiyorum. İki yıllık bir…

Erkek arkadaşımın, etrafımın etkisi ile kapandım

Merhaba. Ben bir sene önce kapandım. Erkek arkadaşımın, etrafımın etkisi ile kapandım. Sonra ağır gelmeye başladı. Kendimi layık hissetmiyorum çünkü sadece kafam kapalı taşıyamıyorum. Erkek arkadaşımdan ayrılınca bu istek daha da arttı. Meğersem onların etkisi ile kapanmışım. Ailem bu konuda çok hassas. Bu konuyu açarsam…

Ben olmaya çok ihtiyacım var

Sadece açılmak istiyorum. Aynaya her baktığımda kalbimin nasıl hüzünlendiğini, nasıl acıdığını bir bilsen Anne. Boğuluyormuş gibi hissetmeme neden olan o başörtüyü çıkarmayı ne kadar istediğimi bir bilsen. Öylece aynaya bakakalıp düşüncelere daldığım için okula hep geç kaldığımı bir bilsen. Anne… Seni hiç üzmek istemedim. Çoğu…

Ailem dışında her yerde açığım

Ben dindar bir ailenin çocuğuyum. Annem namaz kılan, dini ritüelleri yerine getirmeye çalışan bir kadındır. Babam da sadece lafta olan bir adamdır. Sorsan en iyi din adamıdır. Ama besmele desen bilmez.  Benim başörtü maceram, akrabalarımın daha 12-13 yaşında bana gösterdiği fahişe baskısıyla ortaya çıktı. Aynı…

Abla ben Kur’an hocası olmak istemiyorum, benim yerime sen olur musun?

Merhaba,Adımı ya da yaşımı yazamayacağım, çünkü korku ve panikle yaşıyorum. Üniversite öğrencisiyim ve hikayemi en başından anlatacağım. Zamanında nasıl arkadaşlarıma anlattıysam tıpkı öyle anlatacağım, çünkü bunu okuyan herkesin beni en az arkadaşlarım kadar iyi anlayacağını biliyorum. Bir de Türkiye’de başıma ne zaman ne geleceği belli…

Beni dindar yapmak isterken dinden ve aynı zamanda kendilerinden uzaklaştırmaları ne kadar anlamsız

Buraya ikinci yazışım. En son “babama açılmak istediğimi söyleyeceğim” demiştim. O akşam cesaretimi topladım söyledim. Beni okula göndermeyeceğini, söyledi. “Sen göndermesen de ben gideceğim.” dedim. “Servis paranı vermiyorum. Masraflarını vermiyorum, git bakalım nasıl gideceksin?” dedi. Daha çoğu var, ama hepsini tekrar hatırlayıp onlardan bir kere…

Annem döve döve Kur’an ezberi yaptırtıtıyordu

Ben H.,12 yaşındayım ve 5. sınıftan beri kapalıyım. İlkokulu din düşmanı bir kolejde okutup ortaokulu imam hatipe gönderen bir ailem var. 5. sınıfta ailemin isteği üzerine onları kırmamak üzerine hafızlık yapmaya karar verdim (Kur’an’ı baştan sona ezberlemek…) Zorluklarından hiç bahsetmediler ve ilkokulda ailem ile aram…

Çocuğum oldu, şimdi de “Bak çocuğun oldu evli barklı kadınsın artık açık gezmek olmaz.” gibi şeyler demeye başladılar

Merhaba,Bu siteyi bilmiyordum. Bugün keşfettim ve çok mutlu oldum. Çünkü derdimi kimseye açamıyorum. Bu konuda beni anlayan yok. Ben de kapanma konusunda baskı gören ve şiddete maruz kalan bir kadınım. Babam olmadığı için (babam olsaydı daha beter şeyler yaşayacaktım.) yakın akrabalar kendini baba kabul edip,…

Ablam yine başımı yıkamak için çağırırken o kadar korktum ki vücudumda oluşan kızarıklıkları görecek diye

Odamın duvarlarına bakıyorum, oluşan çatlakları izliyorum. Parmak uçlarımı çatlakların üzerinde tek tek gezdiriyorum. Bana çok tanıdık geliyorlar. Nereden tanıdığımı hatırlamaya çalışıyorum. Sonra bana benden tanıdık olan yakınlığı görüyorum. Çok yakından, ruhumun derinliklerinden tanıyorum, acıdan çatlamayı. Acıdan çatlayıp, koca bir boşluk yaratmayı. Ruhum acıdan çatlamış koca…

Başımdaki örtünün beni kendimden nefret ettirdiğini, özgüvenimi kırdığını o kadar çok üzerimde hissediyorum ki

Merhabalar öncelikle, Benim hikayemi nasıl bulursunuz bilmem ancak şu dönemde cesarete ve desteğe fazlasıyla ihtiyacım olduğunu biliyorum sadece. Açılmak istiyorum. Hem de çok fazla… Ama korkuyorum. Ailem tarafından dışlanmaktan, beni hor görmelerinden, yeniden kısıtlanmaktan… Başımdaki örtünün beni kendimden nefret ettirdiğini, özgüvenimi kırdığını o kadar çok…

Önümdeki tek engel benmişim meğerse

Merhaba, Benim hikayem okuduğum çoğu hikayeden daha farklı ilerledi ve bunu paylaşmak istiyorum. Ben yaklaşık on sene kadar kendi isteğimle yazları eğitim veren özel bir Kur’an kursuna gittim. (İlkokul birinci sınıfta başladım ve şu an 11. sınıfım.) Bazı şeyleri kendi isteğimle yapıyorum sanıyordum, ancak bir…

Onların gözünde namus objesinden farksızım

5. sınıfa giderken Kur’an kursuna gittiğim için kapanmıştım ve ailem bir kez kapanınca tekrar açılmamam gerektiğini söyledi. 10 yaşında hiçbir şeyden haberi olmayan bir çocuktum. 12 yaşında zorla hafızlığa verdiler. En güzel yıllarımı dayakçı hocaların önünde dizlerim titreyerek geçirdim. İmam hatip lisesini dışarıdan verdim ve…

Küçüklüğünde birçok kez tacize uğramış bir çocuk olarak kapanırsam bunların biteceğini düşünüyordum

Merhaba, buradaki birçok hikayeyi okuduktan sonra yazmaya karar verdim. İlk önce ailemden bahsedeyim. Annem ve babam dinlerine oldukça bağlı bireylerdir, annem babama nazaran daha dindardır fakat ikisi de kendisini geliştirmiş ve evlatlarının tercihlerine karışmayan insanlardır, yani en azından bana karşı öyleydiler, ve benim her zaman…

Hatırlıyorum, bir gün dövmesinin sebebi sırf erkeklerin de var olduğu WhatsApp sınıf grubunda var olmaktı

Henüz 19 yaşındayım. 10 yaşında daha çocukken başta kendi sonra ailemin isteğiyle kapatıldım ve kendimi bildim bileli kapalıydım. Hayatımda en büyük isteğim saçımın bir kez rüzgarda savrulmasıydı… 5. Sınıfta imam-hatipteydim ve 12 yaşında namaza başlatıldım. İlk başlarda babam benim için çok önemli olduğu için ve…

Tesettüre ihtiyaç duymadığım ortamlarda çok canlı olmama rağmen tesettürlü olduğum ortamlarda hep sessiz ve hüzünlüyüm

Merhaba,Bu benim buraya 2. yazışım. Ben lise son sınıfta, arkadaşlarımın sözleri, ben dine uygun yaşamadım diye ailemin cehennemde yanacağı düşüncesi gibi sebeplerden tesettüre girdim. İlk başlarda alışmam adına herkes beni kucakladı, tebrik etti, giydiğime karışan olmadı. (Tabii sonradan gülmem bile ahlaksızlık sayıldı.) Klasik dar pantolon,…

Tek korktuğum eğitim hayatımı elimden almaları

Birkaç sene öncesine kadar, böyle yaşamaya boyun eğen biriydim. Küçüktüm, babamın telefonunda gördüğüm çıplak kadınları ona soracak kadar küçüktüm. Bunu yaptıktan sonra bile hâlâ beni din diye baskılamasına boyun eğecek kadar küçüktüm. Onları yaparken bile beni suçlardı, yalan söylediğimi söyler, telefonuna virüs girdiğini söylerdi. Bana…

Annem için tek önemli olan şey onunla olduğum süreçte nasıl göründüğümdü, hissettiklerim önemsizdi

Herkesin yazdığını görünce ben de yazmak istedim. Öncelikle küçüklüğümden beri anne babam kapalılığa alıştırmaya çalıştılar. Daha 5-6 yaşındayken bile arada sırada takıyordum ve o yaşta bunu pek anlayamıyordum. Ortaokula geçince okulda annem yüzünden hep kapalıydım. Cumartesi günleri kurs olunca bazen zar zor izin alıp kursa…

Kaçıp kurtulmak için açmıyorum kanatlarımı, kapıyorum ağzımı sadece başörtülü olmak istemiyorum

Selam, ben 15 yaşındayım. Etrafımdaki çoğu insan okumayıp veya 20 yaşlarına gelince evlendiği için -ki bu benim ablam oluyor, onunla hiç iyi geçinememişimdir, çoğu şeyde onu suçlamışımdır.- Onun da çocukken çok travmaları oldu farkındayım, ama yine de onun üstüne bütün suçları yükledim. Bugüne kadar aslında…

İnsanların beni “Başında şal var, bu da yobaz, eğitimsiz kesin.” diye yargıladığını düşünüyordum

Şu an bu sitede bunları yazma noktasına geldiysem, içimden hala atamadığım kırgınlıklar olduğundan eminim aileme karşı. Ben bebekliğimden beri dindar bir aile ve çevrede büyüdüm. Ailem -özellikle babam- fazlasıyla “muhafazakar” diyerek aklamaya çalıştığımız sınıfa ait. Anaokul-ilkokul-ortaokul yıllarımı Kur’an kursları ve malum cemaate ait insanların yönettiği…

Kendimi her boşlukta açılmayı düşünürken buluyorum

Ben de kendi kendime düşünmekten, bir sonuca ulaşamamaktan yorulduğum için buraya yazmaya karar verdim. Yaşım 25, burada yazan birçok arkadaştan büyüğüm sanrım, ama hiçbir zaman geç olmadığına inananlardanım. Uzatmadan hikayeme geçmek istiyorum. Muhafazakar ailede büyüyen birçok kadın hikayesine benziyor benimki de. 10 yaşlarında artık büyüdün…

Kıyafet tarzımı değiştirip beni boğan feracelerden kurtuldum

Merhaba buradaki çoğu yazıları okuyan biri olarak kendi hikayemi anlatmamamın zamanı gelmişti diye düşündüm. Nereden başlayacağımı bilemediğim için içim huzursuzlukla kaplıydı. Artık bu bedene ait hissedemiyordum. ARTIK açılmak aynadaki GÖRÜNTÜMÜ sevmek istiyordum, ama bunu yaparsam beni sonsuza dek reddedeceklerini biliyordum. En başa dönersek de, çocukluğum…

Dört duvar arasında yaşıyorum, sadece babam böyle istiyor diye

Merhabalar, Nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Şu an yazmaktan da korkuyorum. Kafayı yemek üzereyken yazmam gerektiğini düşündüm. Kalabalık bir ailede yaşamama rağmen çok yalnızım. İçimdekileri anlatacak biri bulamıyorum. Saatlerce hayal kuruyorum, yaşamımın iyi olacağına dair. Ailemi kaybetmek istemiyorum, ama böyle devam edersem onlarsız kalacağım. Eskiden dindar bir…

Açılmayım diye saçlarımı kısacık kestim

Asosyal biriyim. Kapandığımda daha da asosyalleştiğimi düşünüyorum. Ben 10 yaşımda kapandım. Kendi isteğimle kapanmadım ama aile baskısı ile de kapanmadım. yani bana öyle gelmiyor. 4. sınıftaydım yaz tatilindeydik. teyzemlere gidecektik. Teyzemin kızı o zamanlar 6. sınıftı ve yeni kapanmıştı. Annem teyzemlerle görüntülü konuşurken duymuştu ve…