Kategori: Uncategorized

Sevilmemeyi koşullu sevilmeye tercih ettim

Hepiniz çok değerlisiniz ve birer birey olarak sevilmeyi sonuna kadar hak ediyorsunuz. Yazıma herkese merhaba diye başlamak istemedim. Çünkü çoğumuzun asıl duymak istediği şeyle başlarsam daha safe hissettireceğini düşündüm. Evet, çoğumuz sevilmeyi ve değer görmeyi aile baskısı sebebiyle bir koşula bağlı olduğunu sanarak büyüdü. Ben…

Şimdi saydım tam 15 senedir kapalıymışım

Merhaba. Ben şimdi saydım tam 15 senedir kapalıymışım. Annemin zorlamasıyla kapandım. Çok acı belki söylemesi ve itiraf etmesi zor ama böyle. Ne zaman geçmişe dönüp baksam bu yaralayıcı, çok acıtıcı bir hatıra olarak geçmişte duruyor. Annemin baskısıyla kapandığımda ortaokulu bitirmiştim. Ne de olsa artık adet…

Kendi doğrularımın arkasındayım

Merhaba. Burada birçok kızın benimle çok benzer hatta aynı diyebileceğim sorunları yaşadığını ve bunları bu hesaba yazdıklarını görünce ben de kendi yaşadıklarımı paylaşmak istedim. Ben dışarıdan bakıldığında asla böyle olduğu tahmin edilemeyecek kadar dışı ile içi birbirinden çok farklı bir insanım. Bu kadar çelişkili bir…

Ne olursa olsun özgürlüğe her şey değermiş

Bir gün burada okuduğum mektuplar gibi başarı hikayemi yazacağımı hiç tahmin edemiyordum. Bana çok uzak gelen bir hayattı. Buraya daha önce çok kez mektup yazmıştım, tıpkı diğerleri gibi zorla kapatıldığım, eğitim hayatımın bitirildiği, çevremin ve özgürlüğümün kısıtlandığı ve sonumun rızamın olmadığı bir evliliğe gidecek olan…

Birkaç kere kuytu köşede başımı açtım

Merhaba. 22 yaşındayım. Ailem nedeniyle henüz üniversiteye hazırlanmaya başladım. Cemaatçiler. Başımı açmak istiyorum artık. Tiksiniyorum o örtüden. Dışarı bile çıkmıyorum artık ayda bir falan sadece mecburi ihtiyaçlarımı karşılamak için. Hiç huzurlu hissetmiyorum. Birkaç kere kuytu köşede başımı açtım. O kadar huzurluydum ki. Bütün içime oturan…

Eğer açılırsam da ailem benle iletişimi kesecek

18 yaşındayım. Güzel bir üniversitede güzel bir bölüm okuyorum. Bir şey hariç hayatımdan memnunum. 11 Yaşımda zorla taktığım başörtüsü artık beni boğuyor resmen. Ama eğer açılırsam da ailem benle iletişimi kesecek. Bu durumda beş parasız ortada kalmış oluyorum. Cesaret edemiyorum. Bu yüzden nasıl para kazanırım?…

Ben bir bireyim ve kimse benden sorumlu değil

Merhaba, kısa bir süre önce bu sayfayı keşfettim ve çoğu hikayeyi okudum. Ben de yazmak istedim. Öncelikle ben onikinci sınıfa giden 17 yaşına girecek biriyim. Açıkçası daha öncesinde olsaydı bir şeyler anlatmaya ne cesaret ne de gururum olurdu. Çünkü yaşadığım şeyleri birilerine anlatınca kötü hissediyordum.…

Bu evden ya ölü çıkarım ya özgür

Merhabalar. Ben de hikayemi anlatmak istedim. Çevremde beni anlayışla karşılayacak kimse yok. Doğulu, dindar bir ailede büyüdüm hâlâ onlarlayım. 17 yaşındayım ve 10 yaşında babamın zoruyla kapatıldım. Annemin bir şey deyip karşı çıkmasını isterdim ama olmadı. O günden beridir babamdan nefret ediyorum. Babam hiçbir zaman…

Tek yaptıkları hayatımı her gün daha da mahvetmek

Hayatımda rahatça dertleşebileceğim kimse olmadığı için buraya yazmak istedim. Bazen hayalini kuruyorum tanıdıklarımla dertleşmenin. Hepsi çok içine kapanık olduğumu, hiç sosyalleşmediğimi söylüyor. Sanki hiç denememişim bile hiç şans vermemişim. Geçenlerde bacağım kaynar suyla yanmıştı derim soyulmuştu ve iltihap kapmıştı. Üstüne yapıştırmak için yara bandı istediğimde…

Hayatımda hiç sevgilim olmadı

Herkese merhabalar. Ben de başkalarına anlatmak istemediğim, anlatsam da anlaşılmayacağını düşündüğüm birtakım duygu ve düşüncelerimden bahsetmek istiyorum. İçimde birikmesinden bunaldım sanırım 🙂 Öncelikle ben 20’li yaşlarının başlarında genç bir kızım. Şeriatçı, kafayı dinle bozmuş bir babanın kızı olarak dünyaya geldim. Çocukken bu durumun etkisini fazla…

Zorla kapalıyım inancım gitgide azalıyor

Zorla iş mi olur? Ben 9. sınıf öğrencisiyim. Zorla imam hatip kız okuluna yazdırıldım. Eğer oraya yazılmasaydım hiç gidemeyecektim. Şimdi okulda yaşadığım iğrenç sorunlar yüzünden nakil aldırmak istiyorum. İmam hatipde 5. senem. Ortaokuldan beri aynı okuldayım. Şimdi lise tarafına yazıldım. Eve yakın olan başka bir…

KOCAN İSTERSE AÇILIRSIN!

Merhaba, açıkçası nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Uzun bir süredir kafam o kadar dolu ki. 20 yaşındayım ve yaklaşık 7 senedir kapalıyım. Mahallemizde yaz tatilleri 3 aylığına yatılı kuran kursu var ve annem beni ve kuzenlerimi bu kursa göndermişti. Başta ailemden ayrılmak istemedim çünkü yatılıydı ve hayatımda…

Benim bir sabah daha o başörtüyü kafama alıp çıkacak gücüm kalmadı

Merhaba, ben B. Buraya kaçıncı mektubum bilmiyorum. Kaçıncı öylece orada, bir durakta tek başıma benliğimi bekleyişim bilmiyorum. Çocukluğumdan beri gerçek benliğimi bir durakta bekliyorum…Burada benden çok daha ağır şeyler yaşayan, çocukluğundan beri kadın olmaya zorlanan birçok güçlü kızlar var. Onlarla aynı kaderi paylaşıyoruz. Ben küçükken,…

istemeyerek bana taktırılan başörtüsünü çıkarmamın bedeli hayattan kopmam olmamalıydı

Merhaba, ben 2019 yılında buraya mektup bırakmıştım. İstemeyerek bana taktırılan başörtüsünü çıkarmayı başarabilmemle alakalı. Şimdi dört yıl geçti çok güncellemek, içimi dökmek istedim. O zamanlar o anın sevinciyle hiçbir detaya girmemişim. Şu an daha detaylı bir şeyler anlatabilirim. Bu dört yılda çok şeyler yaşadım. Başörtüsünü…

Sanaldan kimse gerçek halimi bilmiyordu

Bunu şu an neden yapıyorum? Bilmiyorum. Bazen bazı şeyleri bütün çıplaklığıyla hiç tanımadığın kişilere anlatabilmek, büyük özgürlük. Özgürlük demişken belki bütün mesele bununla alakalıdır. Aslında bakarsanız ben hiçbir kelime ile değil, kendimle savaşıyorum. Bir konu üzerinde saatlerce konuşabilecek, duygusal zekası gelişmiş, kendine önem veren biriyim.…

Varoluşumuza saygı duymayanlara karşı birlikte mücadele edeceğiz

Tek tek, her birinize: Yazdıklarınızı okurken yaşadığınız zorlukların sizde yarattığı duyguları ben de yüreğimde hissettim. Yakın çevrene baktığında yalnız olduğunu düşünebilirsin ancak değilsin. Bizler de BURADAYIZ. Varoluşumuza saygı duymayanlara karşı birlikte mücadele edeceğiz. Varoluşunu tehdit altında hissediyor olabilirsin. Tehdit, ailenden ya da üçüncü bir şahıstan geliyor…

Biz kadınlar erkeklerin malı değiliz!

Burada içimi herkes gibi dökmek istiyorum. Yaşadıklarımı, fikirlerimi okumanızı istiyorum. Ben 20 yaşında, ailesi muhafazakar, kendim seküler bir kadınım. Lisedeyken ailemle aynı fikirdeydim. Onların eleştirdiği ‘ahlaksızlık’ olarak gördüğü şeyleri ben de öyle görürdüm. Ama yine de içten içe özgür, istediğini giyebilen, istediğini yapabilen kızlara özenirdim.…

BAKIN BU ÖZGÜVEN ARTIŞI ÇOK MÜHİM

13 yaşımda adet olduğum ilk günden beri dindar annemin başka seçenek bırakmamasından dolayı kapandım. Kötü hissetmedim çünkü etrafımdaki herkes kapalıydı ve normal olarak kodlamıştım. Daha sonra imam hatip ve ilahiyat dönemim oldu, hatta öğretmenlik bile yaptım. Şunu belirtmek isterim ki o zamanlarda da gerçek dini,…

Önümü göremiyorum

Eşcinselim ve kimsesizim. Evet gerçekten ne beni seven bir anne-babam var, ne de bir arkadaş. Bu dünyada tekim ve Eşcinselim. İnanabiliyor musunuz gerçekten? Neden ben mesela? Ailesi yobaz olmayan onu sevecek kollayacak biri neden eşcinsel değil de benim? Kollanmak, inanır mısınız ben hayatımda hiç kollanmadım,…

Asla kendinizden taviz vermeyin

Bir gün buraya “başardım” yazacağım aklıma gelmezdi. O kadar korkaktım ki… Öyle ezik hissediyordum ki… Babam fiziksel şiddet uygulamıştı bundan 2.5 yıl önce. Sırf başımı kapatmak istemiyorum dedim diye… O günden sonra her şey değişti. Dini sorguladım, dinden çıktım vs. yeniden söylemeye asla cesaret edemedim.…

Okuldan almakla evlendirilmekle tehdit ediliyorum

Herkese merhaba. Ben 19 yaşında artık çoğu duygusunu kaybetmiş, koyu bir yalnızlıkta kaybolmuş biriyim. Gaddar insanların sardığı duvarlardan göğe elini uzatmaya çalışan ama daha da dibe çekilen bir genç kızım. Artık her şey bulanık geliyor. Ümitlerim bir süre kendimi kandırmama yetti ama artık onlarda tükeniyor.…

Annem ben yatarken upuzun saçlarımı kesti

Ben de herkesle aynı kaderi yaşayan 17 yaşındaki bir kızım. Öncelikle ben 5. sınıfta kendi isteğimle, bir anlık hevesle kapandım. Annemgile kapanmak istediğimi söyleyince çok sevinmişlerdi. Ama babam “Eğer şimdi kapanırsan bir daha asla çıkartamazsın.” demişti. Ben de kapanacağım dedim ve kapandım. Babam hep baskıcı…

Annem bizim imtihanımız senmişsin demişti

Ben de sizler gibiyim. Kendini bulmaya çalışırken sürekli engellerle boğuşan, tek çözümü ağlamakta bulan biri. Birkaç aya 18 olacağım. Lise sonum ve aslında buraya yazma sebeplerimden biri de mezuniyette kendimi görmek istemem. İlk 10 yaşında kapandım. Hiç unutmam okuldaydım, yağmur yağıyordu, şalım olduğundan ağırlaştı da…

Hayat hikayemi anlatmaya değil fikir almaya geldim

O kadar çok yazıp siliyorum ki, sizi sıkmadan nasıl özet geçebilirim? Nasıl yardım isteyebilirim? O kadar bilmiyorum ki. Düşüncelerim o kadar karışık ki, kafamdaki sesler o kadar susmuyor ki, nefes alırken bile acı çektiğini hisseder mi insan? Özetle; gönderildiğim Kuran kursları sonrası liseye geçtiğim dönemde…

ARTIK KARANLIKTAN KORKMUYORUM!

Evet, doğru. Artık karanlıktan korkmuyorum! dört yılın ardından ilk defa bugün hatırladım karanlıktan korktuğumu. Namaz kılarken arkamdan cinler izliyor diye korkardım. Yatarken karanlık olur, cinler karanlıkta saklanır korkardım. Duvara bile sırtımı dönemediğim günlerim oldu korukudan ağlardım. Şimdi ise korkmuyorum! Hurafelere inanmıyorum! Artık özgürüm! Evde ağlaya…

Açık kalmanın mutluluğunu da yaşayamadım

Buraya 2. yazışım ve istediğimi elde etmiş olmama rağmen mutlu olamadım. Evet yine problem babam ve onun istekleri. Önceki yazdığımda ondan nefret ettiğimi söylemiştim. Şimdi kendimden nefret ediyorum. Çünkü onun söyledikleri içten içe beni kemiriyor. Babam lisenin ilk gününden itibaren kapanacağımı, yapmazsam beni okutmayacağını söylerdi.…

Asla bu denizde boğulmayacaksınız kızlarım

Merhaba, buraya sanırım 2. yazışım. İlk yazdığımda umutsuz bir kız çocuğuydum, açılmak istiyor ve yaşıtım olan arkadaşlarıma bakıp imreniyordum. Sonra burayı buldum, hikayeleri okuduğumda hepimiz için dua ederdim. “Neden sana bunu yapan tanrıya dua ediyorsun?” diyebilirsiniz. Ben kapanmanın hiç bir zaman farz olduğunu düşünmedim, benim…

Meğerse annemin benim kapanmaya devam etmemi istemesinin dinle bir alakası yokmuş

Merhaba, ben Fatma. 11 yaşında kendi isteğimle kapandım. Kapanmamın 2 nedeni var. 1. gittiğim Kur’an kursunun beni etkilemesi. 2. o dönemdeki kapanma modası (Tanıdığım, tanımadığım herkes kapanıyordu o zamanlar. Yani biraz özentiyle kapandım). O zamanlar, haliyle çocuk olduğum için neden kapanılması gerektiğini araştırmadan, dogmatik bir…

Bazen Yaşarken Ölürsünüz

Buraya yazdığım 2. mektubum. Sanırım henüz paylaşılmadı, her neyse. Son demlerimde olduğumu söylemek istiyorum. Yanlış belki ama bazen ölmek istiyorum. Bu konunun bu kadar zor oluşundan kapalı olan bir insan, her şekilde dikkat eder. Bense bi kargo gelse misafir gelse kafamı kapatmakta zorlanan biri haline…

O örtüyü her taktığımda sanki iki el boğazımı sıkıyormuş gibi hissediyordum

Merhaba, ben Seda. Ben tesettürün verdiği zorlukla boğuşan bir genç kızım, 20 yaşındayım. Ailemdeki herkes tesettürlü, tüm akrabalarım, tüm teyzelerim, halalarım, yengelerim, kuzenlerim, annem ve ablam.Dolayısıyla çevremdeki herkesin benden beklentisi de bu yönde. Tesettüre girdiğimde 13-14 yaşlarımdaydım. Henüz ortaokuldayken annem sürekli “Ne zaman kapanacaksın?” diye…

Dalgalı okyanuslarda hapsolmuş bir çok kadın var

Dalgalı okyanuslarda hapsolmuş bir çok kadın var. Alabora olmamak için var gücüyle dümende duran. Benim ise okyanusum sakin, köprü üstü kilitli. Dümene geçemiyorum, rüzgar nereye götürürse oranın adamıyım. Kapıyı açmaya çalıştıkça sadece kendimi kandırıyorum. Kısaca kendimden bahsedeyim. 19 yaşındayım. Bu sene üniversitede yıllardır hayalini kurduğum…

Sanki şimdi çok mu yakınım ki dinime

Merhaba, 25 yaşındayım. Üniversite mezunuyum. 20 yaşında kapandım. Ben babası geleneksel takılan, annesi menzilci, tövbeli olan bi genç kızım. Küçüklüğümden beri giyim kuşamıma annem babam kendilerince küçük müdahalelerde bulunurlardı. Yok kalçanı kapat, yok uzun kol giy, yok her bir görünen saç telin için bilmem kaç…

Sonsuz merhametli tanrılardan daha merhametliydim ben

Esenlikler, kız kardeşlerim. Hepimiz benzer acılar hissettik, özgürlüğümüzü henüz kıymetini bilemeden kaybettik. 6. sınıftayken henüz hiçbir şeyin farkında değilken ebeveynlerimin beni daha çok sevmesi için başörtüsü taktım. Okulda başarılıydım, saygılıydım, kibardım, dürüsttüm, kimseye zararı olmayan kendi halinde bir kız çocuğuydum. Yine de sevilmek ve fark…

SEN KAFANI MI AÇTIN?

Başlıktaki soruyu aldığımda başta boş boş bakıyor kem küm ediyordum. İki kelimeyi bir araya getirememezlik bende çok nadiren ortaya çıksa da kafamdaki örtüyü çıkardığımda ve önceleri giyindiğim uzun kıyafetleri giymemeye karar verdiğimde bu durumu daha çok yaşar oldum. Afallamışlık beraberinde tuhaf bir eziklik de getirdi…

“Hadi sıra sende sen ne zaman kapanıyorsun?”

Merhaba, uzun zamandır düşüncelerimde yer edinen, zaman zaman “Hayır, aslında böyle de mutluyum” diye kendimi zoraki mutluluğa iten, zaman zaman da “Açılsam gerçek benle tanışıp çok daha pozitif olacağım” diye düşünen bir genç kızım. Ailem bağnaz değil ama dindar. Zorla, baskıyla kapatılmadım ancak ailemdeki tüm…

Bulunduğum yerlerde görmezden geliniyorum

Merhaba, konuşacak kimsem olmadığı için buraya yazıyorum, yalnızlaştırıldım. Bir seneden fazladır örtü takmak istemediğimi aileme söylüyordum. Bazen sert tepkiler ve tehditlerle beni susturuyorlardı, bazen de görmezden geliyorlardı. İki hafta önce evden çıkmak için örtümü yaparken bir anda bunu yapmaya devam etmekten bıktığımı anladım. Üniversiteye gidip…

Koşulsuz bir sevginin olmadığını bilmenin acısını her gün iliklerime kadar hissettim

Buradaki başarı mektuplarına çok özenirdim, keşke yazan ben olabilseydim diye. Artık ben de yazabilirim çünkü ben de başardım. İnanın çok yorgunum. Çok tükendim. Yaşadığım, hissettiğim şeyler hiç kolay değildi. Biliyordum zor olacağını ama bu kadarını beklemiyordum. Bir ailenin kendi kızını her haliyle kabul etmeyeceği gerçeği…