15 yaşındayım, bana yaklaşık 5 senedir “Kapan”, “Kapanmalısın”, “Kapanırsan istediğin kadar gezersin, yeter ki kapan” denildi. Ablam var bir de benim, 18 yaşında. Ona da 9 yaşından beri baskı yapıyorlar. Babam dindar bir insan değildir; içkisi var, kumarı var. Babama “İstemiyorum, kapanmayı düşünemiyorum” desem, direkt…
Merhabalar. Öncelikle nereden başlanmalı, nasıl anlatmalı bilemediğim için gelişigüzel başlıyorum… Buraya daha önce de mektup yazmıştım, “‘Olmak istediğin güçlü kadın profili sen değilsin’ dedim kendime” başlıklı. Olmak istediğim kadın hala ben değilim. Ailesine bağlı yaşayan, kendi fikirleri olmayan, başına taktığı örtüyü isteyip istemediği önemsenmeyen güçsüz bir…
Yaşadıklarımı birileriyle paylaşmazsam içim rahat etmeyecek. Sizler gibi çocukluğu elinden alınanlardanım ben de. Küçükken, ailemin kıyafetlerime karışmasını çok takmazdım. Ama büyüdükçe kendi giysilerimi seçmek istedim. Bunun benim hakkım olduğunu düşünüyordum. Özellikle babam bu duruma çok kızdı ve bu konuyu bir daha açamadım. Onların istediği kıyafetlerle büyüdüm,…
Merhaba. Ben 21 yaşında bir üniversite öğrencisiyim, lise 1’den beri kapalıyım. Bu siteyi bir süredir sessizce takip ediyorum. Uzunca bir yazı yazmak istiyordum hep ama bugün kısa ve cesaretlendirici bir yazı yazmak istiyorum. Bu konuyu, 1 seneden uzun bir süredir ciddi olarak düşünüyorum. Henüz açılmadım…
Merhaba, benim hikayem de burada okuduklarımızdan çok farklı değil. Muhafazakar bir ailede büyüdüm. 14 yaşındayken kendi isteğimle kapandım. 6 yıldır kapalıyım, çok mutluydum. Ama artık kapalı olmak istemiyorum. Aileme söyledim; babam beni evlatlıktan reddedeceğini, sevmeyeceğini söyledi. Sadece para verirmiş, o da vicdanından dolayıymış. Sevgililerim oldu,…
Ailem tarafından kızları olduğum için değil de kafamdaki örtü sebebiyle sevildiğimi bilmek canımı yakıyor. Annem sanki her geçen gün daha da acımasız oluyor ve ben daha da ümitsizleşiyorum. Sizlere örtünme hikayemi anlatmayacağım çünkü zaten öyle ya da böyle içinde bulunduğum durumdan oldukça rahatsızım. Dışarıda beni görenler…
Merhaba, 20 yaşında hayata tutunmaya çalışan bir kadın olarak yazıyorum bu satırları. İçimde çok fazla birikmişlik var. Ailem, ortaokuldayken lisede kapanacağımın sözünü benden aldıkları için 14 yaşında -liseye hazırlandığım sene- sürekli saçlarımı savurmak istiyordum. O kadar seviyordum ki onları… Gizli gizli ojeler alıp sürüyordum. Babam…
16 yaşındayım ama ailemden ve bazı insanlardan daha mantıklı düşünebiliyorum. Sporla ilgilenen, enerjik bir çocuktum. Hep oyun oynardım. Özellikle bazı spor dallarına yoğun bir ilgim vardı ama maalesef ailem göndermedi. Başkalarına “Ne kadar iyi oynuyor, çok yetenekli” demeyi de unutmadılar ama ben dediğim zaman hep…
Merhaba. Aslında artık içimde aileme karşı o kadar çok şey besliyorum ki şuraya yazarken bile üşeniyorum, her şeyden yoruldum artık… Sanki bu dünyada hiç mutlu olamayacak gibiyim. Şu an 17 yaşındayım. 11. sınıfa gidiyorum. 9. sınıfta abim dediğim insan, bir erkek arkadaşımla sevgili gibi konuştuğumuz…
Merhaba, ben 16 yaşında bir lise öğrencisiyim. Uzun zamandır yazılanları okuyup yazmakla yazmamak arasında kalıyordum. Bu gece anlatmak istedim. Öncelikle burada okuduklarıma göre farklı olduğumu söylemek istiyorum. Buradaki çoğu kişi bir zamanlar açık olduğunu söylüyor. Ama ben öyle değilim. Çocukluğumdan beri çarşaflıydım. Bebekken bana uzun elbise ya da çok…
16 yaşındayım. Kapanalı yaklaşık bir sene oldu ama kapalı olmak gittikçe daha zor geliyor bana. Bir süre boyunca sevdiğimi sandım ama aslında hiç sevmemişim. Ailem bana sürekli “Kapan” demedi, ara ara söylediler bunu ama o baskıyı üzerimde hep hissettim. Zaten bu evde doğduysam bir gün…
Burada birçok kişinin kendi hikayelerini anlattığını gördüm; o zamandan beridir sayfadan çıkamıyorum, çoğu hikayeyi de okumuşumdur. Ben de aynı sorunu yaşıyorum ve buradan güç alarak aileme anlatmak istiyorum. En başından alayım. Babam dindar bir insandır. Annem, babam kadar dindar sayılmasa da kendince Müslümandır. Ben kendimi…
Biyolojik anne ve babama, Bana yıllarca dini baskılamaya çalıştınız, gerek ruhsal gerekse fiziksel şiddet uyguladınız. Beni zorla din okuluna gönderdiniz, zorla tesettüre soktunuz. Ben o zamanlar çok küçük olduğum için hiçbir şeye karşı çıkamadım. Ne dediyseniz yaptım. Şu an aklıselim biriyim. İyiyi ve kötüyü ayırt…
Bu siteye yazdığım 2. mektup olacak bu. İlk mektubumda duygularımı tamamen geri plana atmış ve yalnızca yaşadığım olayları anlatmıştım. Hatta bu yüzden yaşadıklarımın ‘kurgu’ olduğunu söyleyen pek çok kişi olmuştu. Öncelikle, sizin hayatınız iyi diye insanların da sizin gibi el bebek gül bebek büyütüldüğünü sanmayın. Bu…
Merhaba. Ben de uzun bir süredir açılmayı düşünen biriyim. Ama gerek ailemin vereceği tepkileri gerek de çevremden alacaklarımı düşünmekten bunu kendime bile itiraf etmedim ve kendimi her zaman baskıladım. Bunun kısa bir süreç olduğunu ve arkadaşlarımdan etkilendiğimi düşündüm, sonuçta yaşım küçüktü. Ama fark edemediğim bir…
Merhaba, ben 33 yaşında bir anneyim. Benim hikayem de çok farklı değil aslında, 18 yaşında kapandım. Tabii ki kapalı ve muhafazakar bir ailenin kızıyım, aslında ailem beni hiç zorlamadı ama yine de ben o baskıyı içten içe hep hissettim. Bir gün ben de kesinlikle kapanmak…
Benim kapanma nedenim ailemdi. Başlarda isteyerek kapandığımı sandım ama öyle değildi. Annem, ben küçükken bana şal takıp çok yakıştığını söylerdi, beni kapanmaya teşvik ederdi. Daha 8 yaşındayken bile şort ve sıfır kollu giydirmediler bana. Tüm arkadaşlarım istedikleri gibi giyinirken kıskanırdım onları. Düşünsenize, 10 yaşındasınız ama…
Burada insanların aileleri ile olan yabancılaşmalarını okuduktan sonra ailemle olan yabancılaşmamı garip görmemeye başladım. Benim öyküm, muhtemelen buradakilere bile aşırı gelecek. Muhtemelen “Senin hiçbir problemin yokmuş, sen kendine sorun yaratmışsın” gibi yorumlar gelecek, çünkü öyle oluyor. Ama ben yine de anlatacağım. Liseye başlamıştım ve doğal…
Öncelikle merhaba. Sayenizde en azından bir kez de olsa bu konuyu birilerine anlatmaya tenezzül edebildim, ki o kişiler sizlersiniz. Geçen günlerde kalbimde beslediğim en ufak umudu da kaybettim. Hasta olduğuma inanmak zorunda bırakıldım. Ailem homofobik ve dindar bir aile. Belki şiddet görmedim ama ortada öldürülen çocukluğum var.…
Merhaba, burayı yaklaşık iki yıldır takip ediyorum. Takip etmemden ve şu an bu yazıyı yazıyor olmamdan da anlaşılacağı gibi buradaki birçok kişiyle benzer sıkıntıları çektim. Oturup yazmaya başladım. Ailemle beraber yaşadığım şehirde endüstri mühendisliği okuyorum, 3. sınıftayım ve bitse de gitsem modundayım. Birçok hikayedeki gibi…
Ailem ve çevrem beni kapanacağıma inandırdı, ben de ortaokula kadar hep öyle düşündüm. Kapanmamayı ilk kez düşündüğümde kendimden utandım; “Ne yapıyorsun” dedim, “sen Müslümansın”. Ortaokulda İmam Hatip’e gittim, buna benim isteğim dışında karar verilmişti ama ben de kabullenmiştim hemen. Oradaki baskı beni çok zorladı. Özellikle…
15 yaşında kapandım ben. Evet, kendi isteğimleydi ama o zamanlar çocuktum ve neyin ne olduğunu bilmiyordum. Halam sürekli kapanmamı isterdi çünkü kendisi çok dindar bir din kültürü öğretmenidir. Başta her şey güzeldi. Seviyordum kendimi ama sonradan çoğu kişi gibi ben de sorgulamaya başladım. Neden ya, neden…
Her seferinde ağlayarak girdiğim bu sayfaya, şimdi mutluluktan ağlayarak giriyorum. Bu mektup bir zafer mektubu olsun diye 8 aydır uğraşıyordum; bu sadece benim değil bütün kadınların zafer mektubu olsun! 3 yıl önce hepiniz gibi ben de insanların baskısı yüzünden kapandım. Herkesi mutlu ederim, beni daha…
Bugün Spotify‘da keşfettim burayı ve benim gibi onlarcasını görünce yazmak istedim. Yazmak… Zaten yapabildiğim tek şey bu. Kiminle paylaşabilirim ki haykırmak istediklerimi? Arkadaşlarımla mı? Ailemle mi? Yok daha neler, yürek yutmadım henüz! 11 yaşındayken kendi isteğimle kapandım, şimdi 17 yaşındayım ve lise son sınıfa geçeceğim.…
İnsanın hayata dair bakışı, hayatını belirler; değil mi? Benim içimdeki ben ile dışımdaki ben çok farklı. 21 yaşındayım, 13 yaşında kendi isteğimle kapandım. Annem ile çevrem bu duruma o kadar şaşırmıştı ki kısa süre sonra başörtüyü bırakacağımı düşünmüşlerdi ama öyle olmadı. Bir ara dine o…
Merhaba sevgili kader ortaklarım. Siz de biliyorsunuz değil mi; istediğiniz gibi bir hayat yaşayamamanın bulantısını, kendinizden tiksinmeyi… Siz de biliyorsunuz değil mi, insanlar arasında ikiyüzlü davranmanın nasıl hissettirdiğini… Yaklaşık 2 hafta önce bu platformu keşfettim. Sanırım Google’da “Açılmak istiyorum, nasıl yapabilirim” diye aratmıştım ve sonra…
Merhabalar, adımın şimdilik bir önemi yok. 13 yaşına yaklaşık bir ay önce girdim. Küçüğüm, bunun farkındayım. Belki aklım bunları algılayacak kapasiteye sahip değil ama burayı, buradaki çoğu kişiden daha erken keşfettim. Öncelikle ailem dinine aşırı bağlıdır. Babam kurslarda okumamış, okutmaya çalıştıklarında sürekli kaçıp sevgilisiyle buluşmuş ama ona…
Merhabalar. Şu an 16 yaşındayım, 11. sınıfa başlayacağım. 7. sınıfa geçerken kapandım ve yaklaşık 2 yıldır açılmak istiyorum. Arkadaşlarıma özenerek kapanmıştım ama zaten çevremdeki herkes kapanmam yönünde beni fazlasıyla zorluyordu. Artık açılmak istediğime karar verdiğimde, bu fikir ilk kez aklıma düştüğünde çevremden gerçekten çok korkuyordum.…
Merhabalar. Sayfanızı severek takip ediyorum. Bazı gönderilerinizi okuyamıyorum çünkü beni gerçekten kahrediyor. Ben umut dolu bir genç kızım, 19 yaşındayım. Ben de hikayemi anlatmak istiyorum ama benim hikayem, burada okuduklarım kadar üzücü değil. Ben biraz daha şanslıyım sanırım. Çocukluğum kötü geçmedi. Annemi ve babamı çok…
Ağlıyorum. Yaşadıklarımı anlatamadığım için ağlıyorum. Hislerimi anlatma ve isteklerimi dışa vurma tekniğim ağlamak belki de. 12 yaşında duyduğum “Buluğ çağına giren her genç kız kapanır” sözüyle babam sebep oldu bunlara, tabii annem de. Nasıl anlatılır bu, bilmiyorum; nasıl başlamam gerektiğini de bilmiyorum… Şimdi 15 yaşındayım.…
Merhaba, ben size Doğulu bir ailenin kızı olarak yazıyorum. Çoğu günümün yarısı düşünmekle geçiyor; Tanrı neden biz Doğulu kadınları lanetledi de bizi şu dünyada sadece erkeklere hizmet etmek için yarattı? Şöyle anlatayım; doğuda kadınlar, yemek vakti geldiğinde erkekler yemeği aynı dakika içinde yemezlerse kıyamet kopacakmışçasına 2…
Beni sizin anlayacağınızı bilerek yazıyorum bunu. Beni en iyi siz anlarsınız. Beni yalnızca siz dinlersiniz. Aynı yolları; kimimiz sürünerek yürüdük, kimimiz koşarak. Kimimiz atlattık her şeyi, geride bıraktık karanlığı; kimimiz şu an savaşıyor, direniyor. Kimimiz de korkup karanlığın içinde saklanıp güç bulmaya çalışıyor. Ben en…
Merhabalar, ben 25 yaşında bir öğretmenim. Benim ailem dinine çok fazla düşkündür. Etrafımdaki akrabalar da buna dahil. Bize tesettürü baskıyla kabul ettirmeye çalışıyorlardı. Hâlâ daha ablama ve kız kardeşime -eskisi kadar sık olmasa da- arada bu konuyu açıyorlar. Ben de kafamda soru işaretleriyle onları dinliyorum.…
Merhaba herkese. Uzun zamandır size yazmak istiyordum ancak bir şeyleri başarmadan yazmadım. Fakat sanırım bu hikaye hiçbir zaman bir başarı hikayesi olmayacak. Yazımın isminin “Cehaletle girdiğim savaşta yorgun düştüm” olmasını istiyorum. Size kısa kısa hayatımdaki önemli anları anlatacağım ama öncelikle şunu bilmenizde fayda var; yobaz…
17 yaşındayım, sadece içimden geldiği gibi yazmak ve benimle aynı sorunu yaşayan insanların fikrini ve desteğini almak istiyorum. Ben kendimi bildim bileli kapanmak isteyen biri değildim. Ancak iş 8. sınıfın yaz tatilinde değişti. Bayramlığımı açık almıştık, o gün ablama açık bir şekilde gittim. Döndüğümde ise…
Ne yapacağımı bilmiyorum. Nasıl anlatsam, nasıl başlasam bilemiyorum. İki yıldır mükemmel giden bir ilişkim var. Erkek arkadaşım çok mükemmel bir insan; benden başka hiçbir şeyi umursamayan, geleceğini bana endeksleyen, yeri geldiğinde benim için ailesini bile karşısına alan birisi. Ama sorun şu ki ben artık inançsızım……
Herkese merhaba, ben Merve; evet şu sürekli yorumlarda olan Merve. Okuyacağınız bu yazı 1,5-2 senelik bir emeğin sonucunda kazanılmış bir başarı ve bu başarı hikayesinin finali. Buraya 3. kez yazıyorum. 2. yazımın başlığı “Suç gerçekten ailemizde mi, yoksa hiç susmayan el âlemde mi?”. idi, oradan 1.…
Yalnız yürüyeceğim. Bundan önce yalnız yürüdüm ve hep de öyle olacak, biliyorum. Ben de muhafazakar bir aileden geliyorum. 5 yaşından beri dini kurslara gidiyorum. Önceleri bunları ben istiyorum sanıyordum ama öyle değil. 5 yaşında Arapça Kur’an okumak, hatim etmek değil; oyun oynamak istiyordum ben. Sonra büyüdüm.…
Görünmeyen baskılar vardır ailede, fark etmeden kabul ettiğin. Hikayem, boğucu ve baskı dolu bir ailede yetişen bir kız çocuğunun hikayesi değil. Hiçbir baskı ile büyümedim, fakat çevrem hep dindar kesimdi ve hala öyle. Babam; kapanan kızları, anlayışlarından dolayı çok sever ve överdi, ki ben de…
Merhaba arkadaşlar. Ben de size yaşadığım baskılara karşı göğüs gerip kendim olduğum hikayemi anlatmak istiyorum. Annem normal derecede ibadet eden bir kadındır. Babam ise aşırı nadir, sadece cumadan cumaya denecek şekilde ibadet eder. Konya’da yaşıyorum. Ailemdeki hatta sülalemdeki herkes kapalı. Küçük yaşlarımızdan itibaren (yaklaşık 5-6)…
Kitap okumayı çok seven bir insanım. Yine yeni bir kitap almak istiyordum ve Dan Brown’un Başlangıç adlı kitabını aldım. İlk kıvılcım burada başladı. O ana kadar annem ve babam yüzünden çok dindardım. Ailede hepimiz 5 vakit namaz kılardık. Kitabı bitirdikten sonra Miller ve Urey deneylerini araştırdım. Sonra…
Öncelikle herkese merhaba! Siteyi, yaklaşık 4-5 aydır takip ediyorum ve en sonunda ben de kendi hikayemi yazmaya karar verdim. Babam muhafazakar şekilde yetiştirilmiş üniversite mezunu bir insan. Annemse onun tam tersi Trakya kültürüyle büyümüş, üniversiteye kadar da rahat bir yaşam sürmüş bir kadın. Dedem, yalnızca…
Ben 18 yaşındayım. 6. sınıfa giderken, 12 yaşında kendi isteğimle kapandım. Babam “Kapanırsan sana şu markalardan alırım” falan diyordu, ben de özenip kapandım. Annem “Yapma, açılırsın sen” dedi; dinlemedim, kapandım. Sonrasında çok pişman oldum, her yıl “Açılacağım” dedim ama korktum, yapamadım. 17 yaşında, yaz tatilinde,…
6. sınıftan beri kapalıyım ve 7 senedir İmam Hatip’e gidiyorum. Ailem ve akrabalarım aşırı muhafazakâr insanlar. Kendi düşüncelerini, özellikle kız çocuklarının üzerinde yoğun bir baskıyla uygulamaktan haz alıyorlar. “Bizim çocuğumuz olduğunuz için sizin iyiliğinizi istiyoruz, size zarar gelmesini istemiyoruz” diyorlar. Açıkçası kapanmak istemiyorum ve bunu babam dışında…
Buraya, uzun zamandır içimde tuttuklarımı dökmek istiyorum. Babam her zaman dindar bir insan olmuştur. Yolda gördüğü şortlu bir kıza hakaretler edebilir; tecavüzü hak ettiğini ve öyle giyinmemesi gerektiğini söyleyebilir. Küçüklüğümden beri onun baskısı altındayım. Örneğin daha 8-9 yaşlarındayken tayt giydiğim için sokağın ortasında beni azarlardı.…
Selam. Şu an ne yazmam gerektiğini bilmiyorum ve bu yüzden içimden gelen her şeyi yazmak istiyorum. Cümlelerim biraz anlamsız olabilir, şimdiden özür dilerim. Benim hikâyem 5. sınıfta seçmeli Kur’an dersi almamla beraber başladı. Kur’an’a geçince içime gereksiz bir kapanma isteği doğdu ve bu istekle kapandım.…
Aslında bu platformu çok uzun süredir takip ediyorum ama yazma cesaretini yeni bulabildim. 20 yaşındayım, ilkokula erken başladığım için hazırlık sınıfıyla beraber üniversite 3. sınıfı bitirdim ve mezun olmama 2 sene kaldı. Ben de 13 yaşında İmam Hatip’e başladığım zaman kapandım. Daha öncesinde de yarı…
Merhabalar. Ben 15 yaşında, 10. sınıfa geçmiş kapalı bir kızım. Hikayem ortaokulda olduğum zamanlarda başlıyor. Bizim bir komşumuz vardı; kendisi hocaydı. Kızları ise ablamla ve benimle yaşıttı, çocukluk arkadaşlarımız… Ablam şu an 12. sınıfa geçti. Bizim ailede şöyle bir düşünce var; “Regl olduğun zaman kapanmalısın”.…
Bu buraya yazdığım 3. yazı. 2. yazımı gönderdikten sonra kendime söz vermiştim; sıradaki yazımda başımı saran örtüyü değil, saçlarımı savuran rüzgarı anlatacaktım. Aslında bu yazıyı yazacağıma hiç inanmıyordum. Hatta ailem bile bir gün rüzgarın saçlarımı savuracağına benden daha çok inanmış olsa gerek ki buna engel olmaya…
Merhaba. Nereli olduğumdan, fiziksel özelliklerimden ve bunun gibi şeylerden bahsetmeyeceğim. İnsanların gereksiz bilgilerden meydana gelen ‘keskin’ önyargısının oluşmasına sebebiyet vermek istemiyorum. Benim için her şey 3 yaşındayken mini etek giydirip “Çok güzel oldu” dediğim için annemin Barbie bebeğimi parçalamasıyla başladı. Biliyorum, çok saçma ve gereksiz bir olay,…
Merhaba, ismimi veremeyecek kadar korkak olduğum için özür dilerim. Buradaki herkes gibi ben de muhafazakar bir ailede büyüyorum. Annem 25 yaşında kapanmış, din konusunda bilgili ve sohbetlere giden birisidir. Babam ise 4 sene Kur’an kursuna gitmiş ancak namaz kıldığını bile nadiren görürüm. Kapanmanın eşiğine geldim,…
Merhaba, benim hikayem de çoğunuzun hikayesine benziyor aslında. Ben de daha 5. sınıftayken kendi isteğimle kapandım. Annem ve babam dindar insanlardır ama hiçbir zaman bana “Kapanacaksın” diye diretmediler. Ben ailemin tamamen kapalı olmasından ve beni dışlamalarından korktuğum için kapanmıştım. Kendi isteğimle İmam Hatip’e başladım. 6.…
Aslında nereden başlasam bilemiyorum. Hikayem hâlâ bitmedi. Ailem oldukça muhafazakâr, tüm akrabalarım da öyle… İç Anadolulu orta sınıf klasik bir aile… Küçüklüğümden beri sürekli din baskısı oldu üzerimde. 4 yaşından 15 yaşına kadar Kuran kurslarına gönderildim. Daha çok küçükken bile erkeklerle konuşmam, onlarla oyun oynamam…
Merhaba. Bugün ilk kez dışarıya açık çıktım ve az önce eve geldim. Daha dün sınava girdim; pek de istediğim gibi geçmedi aslında, belki de hedefim yüksek olduğundandır… İyi bir doktor olup insanlara elimden geldiğince yardım etmek istiyorum. Dediğim gibi, ilk kez dışarıya açık çıktım, arkadaşımla…
Hatırlar mısınız, bilmiyorum ama tam intihar etmeyi düşündüğüm günlerde buraya ben de hikayemi yazmıştım. Sonrasında psikolojik hastalığım tekrar ilerlemeye başlayınca Allah’ın beni cezalandırdığını düşünüp tövbe ettim. Dine yaklaştım. Hastalığım hat safhadaydı. Doktor “Yatıralım, durumun vahameti ortada” dedi. Beni 11 yıldır hasta eden, çocukluğumu çalan, her…
Hatırlayabildiğim kadar eskiden başlamak istiyorum yazmaya. Umarım kendimi daha iyi hissederim. Muhtemelen uzun bir yazı olacak. Buraya yazan insanların çoğu gibi ben de dindar bir aileye sahibim. Babam Marmara Üniversitesi’nden mezun bir ilahiyatçı, annem de yine oradan mezun bir matematik öğretmeni. Bu detayı vermemin sebebi…
Merhaba, ben 15 yaşındayım. Dindar ve biraz baskıcı diyebileceğim bir ailenin en büyük kızıyım. Beni, küçüklüğümden başlayarak inandıkları din doğrultusunda yetiştirdiler. Bilirsiniz işte; sıfır kol yok, şort giyemezsin, eteklerin ve elbiselerin en az diz altında olacak. Yaşıtlarımın aksine ben süslenmekten asla haz etmezdim, o yüzden…
Merhabalar, sizi yeni keşfettim ve kendi hikayemi paylaşmak istedim. Benim hikayem ortaokuldayken başladı. Ablalarımla kıyafetlerimizi hep ortak kullanırdık, haliyle benden büyük 2 ablam kapanınca bizim de bütün kıyafetlerimiz uzun ve geniş olan kıyafetlere evrilmişti. En büyük abim; ah, her şey onun yüzünden! Ben daha 12…
Düşlüyorum, saçlarımı deniz kenarında savurarak koştuğumu… Düşlüyorum, sokakta elimde gitarla bağıra bağıra şarkı söylediğimi… Ama bir dakika ben bunları yapamam, yapmamam lazım. En azından ailem öyle diyor; sizce de öyle mi? Merhabalar, ben Ayşenur. 12 yaşında kapanmış ve şu an 16. yaşını bitirmek üzere olan…
Herkese merhaba. Bir gün bu mücadeleyi başaranlardan biri olacağıma, burada yazan kişiler kadar şanslı olabileceğime inanmazdım. Ama başardım kız kardeşlerim! Kendimi buluyor, özgürlüğüme kavuşuyorum. Benim hikayem de buradaki birçok kişinin hikayesine benziyor. Muhafazakar bir ailede yetişen ve bir gün kapanacağını bilen bir kız… Ablam liseye…
Herkese merhaba. Bu siteyi yeni keşfettim ve bu yüzden çok mutluyum. Biraz içimi dökeceğim. Sanırım herkes hikayesini yazmış, ben de yazmak isterim. Ben 13 yaşındayken annemin baskısıyla kapandım. Önceden birkaç kere açılmayı denemiştim ama açılamamıştım. Şu an 16 yaşındayım ama yaşadıklarım sanki 70 yaşında birisi…
6. sınıfta bazı ailevi sebeplerden dolayı modern hayattan köy hayatına geçiş yapmıştık. Tam 3 ay boyunca yani 6. sınıftan 7. sınıfa geçişin yaz tatili boyunca hayatımı oraya adamış gibi hissetmiştim. Sanki 5 yaş yaşlanmıştım. Sabah saat 7.30’da kalk, ev işleri yap, öğlen eve gelenlere akşamki…
Selam, ben Miray. Daha 12 yaşındayken sırf annemin gözüne girebilmek ve onu sevindirebilmek için aile baskısı görmeden kapandım. Annem, önceki yıllarda ablam yüzünden bir sürü zorlukla karşılaşmıştı; onun mutlu olmasını istedim. Daha çok küçüktüm ve algılayamıyordum. Kapandıktan kısa süre sonra daralmaya başladım; sanki başımdaki örtü…
Öncelikle herkese selamlar! Bir aydır her gün açıp yeni bir şeyler paylaşılmış mı diye baktığım siteye nihayet ben de yazmak istedim. Buradaki destek ve yardımlaşma çok hoşuma gitti. Benim yazım da başörtüsüyle ilgili olacak, başlıyorum… Ben 12 yaşında kendi isteğimle kapandım. Zamanı gelince kapanmam gerektiğini…
Merhabalar. Saat gecenin 2’si oldu ama artık kendimi çok dolu hissediyorum ve yazarak içimi dökmek istiyorum. Ailem beni 8. sınıfın yazında bir Kur’an kursuna göndermişti, yatılıydı. O zamana kadar kapanmak gibi bir düşüncem yoktu ama oradan çıkınca kapanmak istedim, en azından denemek istedim. Geniş aile…
Merhabalar, ben de bu platformdaki kişilerin çoğuyla aynı kaderi paylaşan bir kurbanım. Aslında benim hikayem anaokulunda başlıyor. Ailem, ben daha okuma-yazma bilmezken beni Kur’an kurslarına gönderirdi. Bu senelerce böyle devam etti. Babam her şeyin en doğrusunu bildiğini zanneden bir din kültürü öğretmeni, bizi de kendi…
Bu platforma ilk kez yazıyorum. Burayı bir zamanlar en yakın dostum keşfetmiş ve bana önermişti çünkü içimdeki sıkıntıları sadece o anlıyordu. Benim de sizler gibi bir derdim var; aile baskısı, zorla kapanmak… Ailem fazla yobaz ve cani insanlardır. Bense 16 yaşında bir ‘ergenim’. Öyle mi…
Benim örtünme hikayem 12 yaşındayken başlıyor. Muhafazakar bir ailede büyüdüm. Ailem bana hiçbir zaman “Kapan” demedi ama böyle bir çevrede büyüdüyseniz kimsenin size “Kapan” demesine gerek yoktur. Bir yol vardır ve siz o yola er ya da geç girersiniz. Ablam çocukluğumdan beri kendime rol model…
Ben şu sıralar 15 yaşıma yeni girdim, 2005’liyim. 12 yaşında iken İmam Hatip ortaokulunda okumanın verdiği bir heves ve özentilik ile kapandım. Her zaman zeki olduğumu söyleyenler olduysa bile heyecan ve anksiyete problemim nedeniyle lise sınavında beklentimi ve beklentileri karşılayamadım; o zamanki puanım yüzünden de…
Merhaba, benim yaşım 1 ay sonra 40 olacak ve boyumdan büyük çocuklarım var. Az önce bir gönderinizde okudum; “50 yaşına gelmeden akıllanın” diyordu bir arkadaş. Yine ümitsizliğe düştüm, çok mu geç kaldım? En çok bu düşünce engelliyor beni; genç olmamak… Öyle bağnaz bir toplumda yaşıyorum ki… Sürekli…
Evet, işte benim hikayem başlıyor. İç Anadolu’da bir şehirde büyüdüm. Ailem -yani aslında dedelerim- bir cemaate bağlı. Akrabalarımda başı açık pek kimse yok. Hem bu yüzden hem de doğrudan ebeveynlerimin baskısından dolayı benim için açık kalmak diye bir seçenek yoktu. Doğal olarak askılı, şort, sıfır…
Her şey 6. sınıfı bitirmemle başladı. O zamana kadar yaz aylarında ailemin de içlerinde bulunduğu cemaatin yurtlarında kardeşimle beraber yatılı kalıyorduk. Ortaokula başlamıştım o sene. Evde kapalı olmam gerektiğini söylediler. Kapandım. Ailemle dışarı çıkarken kapandım. Kendimi hiç beğenmiyordum, resmen insanlardan utanıyordum, bir arkadaşım beni o…
Açıkçası buraya ne yazmalıyım, buna dair hiçbir fikrim yok. Bu yazı uzun ve aynı zamanda bencil bir kızın hikayesi. Çünkü pek çoğumuzun aksine benim çocukluğumu ailem değil ben kendim çaldım. Bilmiyorum, belki suçlu ben olduğum için bu kadar canım yanıyordur. Evet, benim ailem de muhafazakar ama ben…
Ben 12 yaşındayken annem beni zorlayarak örtünmeme sebep oldu. Niye? Çünkü artık regl çağım yaklaşmış, kapanmam gerekiyormuş. Başta pek önemsemedim, sonuçta ailemdeki herkes tesettürlü ve aşırı dindar insanlar. Ben kimsenin inancına karışmam ama onlar sürekli beni sorguluyorlar, örtünmem yetmiyormuş gibi… Giyinişime, makyaj yapmama, farklı tarzda…
Burayı, son zamanlarda yaşadığım bunalımların dayanamayacağım bir hale gelmesinin ardından internette çaresizlikle “Açılmak istiyorum ama korkuyorum” cümlesini ararken keşfettim. Yaşadığım üzüntüyü arttırmakla birlikte benim gibi yüzlerce insanın benzer şeyleri yaşaması, yaşamak zorunda kalmasıyla cesaretim de arttı. Şimdi ben de kendi hikayemi anlatmak istiyorum, belki başardıktan…
Öncelikle herkese merhaba. Uzun zamandır açılmayı düşünüyorum ve aynı şekilde uzun zamandır da kapalıyım. Açılmaya karşı herhangi bir cesaretim yok. Mesele aile baskısı değil, ailem zor da olsa beni her halimle kabul eder, böyle düşünüyorum. Bu süreç muhakkak ki onlar için de zor olacak ama…
Bu sene liseye geçiyorum ve babamdan çok korkuyorum. O ilahiyat okudu, öğretmen olmadan önce de imamdı. Her şey 5. sınıfta başladı diyebilirim. 4. sınıfta hem aileden hem de sınıftakilerden evimizin yakınındaki İmam Hatip’e puanı yeten bir tek bendim. Bundan dolayı o okula girmeyi çok istiyordum…
Benim de bir hikayem var. Uzun uzun anlatacağım. Buraya gelip anlatma sebebim ise sadece içimi dökmek. Benim çevremin yani birinci derece yakın akrabalarımın çoğu Diyanet’te çalışıyor. Bu yüzden küçüklüğümden beri normal olarak Kur’an kurslarına gittim, bazen de yatılısına. Kur’an okumayı, namaz kılmayı seviyordum hatta tüm…
Merhaba ben Zehra, 39 yaşındayım. Lise yıllarımda daha rahat hareket edebilme niyetiyle ve kendi isteğimle başörtüsü takmaya başladım. Tam da şu Erbakan zamanına denk geldim. Babam “Yapma” dedi fakat ben çok dindar bir insandım ve kapandım. Lise girişlerinde kapının yanında başörtümü çıkarmam için bir kabin vardı,…
Öncelikle herkese merhaba arkadaşlar, yazılarınızı uzun zamandır takip ediyordum ve sonunda ben de yazmaya karar verdim. 20 yaşındayım ve şehir dışında bir üniversitede tıp okuyorum. Küçüklüğümden beri anne babasının her istediğini yapan, onlar mutlu oldukça mutlu olan birisiydim. Gerçi şimdi de öyleyim. Annem ve babam…
Hiçbir zaman aile sevgisi görmedim. Çok küçük yaşlardayken bile yaptığım en küçük hata nedeniyle dövülüyordum. 8. sınıftaydım, arkadaşlarımla konuşurken onlara asla kapanmayacağımı söylüyordum çünkü saçlarımı çok seviyordum. Amcam bize gelip gittikçe büyüdüğümü ve artık kapanmam gerektiğini söylüyordu ama ben umursamıyordum. Sonuçta ailem bir şey demiyordu, değil…