Yazar: Yalnız Yürümeyeceksin

Düşünmekten, düşmekten korkmuyorum

Bu ikinci yazım. Bu yazımı daha bir ay öncesine kadar bile bana uzak görünen hayalimi gerçekleştirmiş olarak yazıyorum. Geçen yıl yazdığım yazı büyük bir öfke ve umutsuzlukla yazılmıştı. Ama bugün ne istediğini bilen, kendine biraz da olsa güvenen, umutlu biri olarak yazıyorum.    24 yaşında bir…

Psikolojik Sağlık Röportajı

Yaşın ve cinsiyet beyanın Bu soruya cevap vermek zorunda değilsin. 1. Cevap vermek istemiyorum.2. Kadın3. Kadın4. Kadın Hadi kendine takma bir isim koy. Nursema:Merve:Aycan:Sevgi: Tanılı bir psikiyatrist hastalığın var mı? Varsa nedir? Bu soruya cevap vermek zorunda değilsin? Nursema: Şizofrenim var.Merve: Depresyonum var, ilaç kullanıyorum.Aycan:…

Abla ben Kur’an hocası olmak istemiyorum, benim yerime sen olur musun?

Merhaba,Adımı ya da yaşımı yazamayacağım, çünkü korku ve panikle yaşıyorum. Üniversite öğrencisiyim ve hikayemi en başından anlatacağım. Zamanında nasıl arkadaşlarıma anlattıysam tıpkı öyle anlatacağım, çünkü bunu okuyan herkesin beni en az arkadaşlarım kadar iyi anlayacağını biliyorum. Bir de Türkiye’de başıma ne zaman ne geleceği belli…

Beni dindar yapmak isterken dinden ve aynı zamanda kendilerinden uzaklaştırmaları ne kadar anlamsız

Buraya ikinci yazışım. En son “babama açılmak istediğimi söyleyeceğim” demiştim. O akşam cesaretimi topladım söyledim. Beni okula göndermeyeceğini, söyledi. “Sen göndermesen de ben gideceğim.” dedim. “Servis paranı vermiyorum. Masraflarını vermiyorum, git bakalım nasıl gideceksin?” dedi. Daha çoğu var, ama hepsini tekrar hatırlayıp onlardan bir kere…

Annem döve döve Kur’an ezberi yaptırtıtıyordu

Ben H.,12 yaşındayım ve 5. sınıftan beri kapalıyım. İlkokulu din düşmanı bir kolejde okutup ortaokulu imam hatipe gönderen bir ailem var. 5. sınıfta ailemin isteği üzerine onları kırmamak üzerine hafızlık yapmaya karar verdim (Kur’an’ı baştan sona ezberlemek…) Zorluklarından hiç bahsetmediler ve ilkokulda ailem ile aram…

Çocuğum oldu, şimdi de “Bak çocuğun oldu evli barklı kadınsın artık açık gezmek olmaz.” gibi şeyler demeye başladılar

Merhaba,Bu siteyi bilmiyordum. Bugün keşfettim ve çok mutlu oldum. Çünkü derdimi kimseye açamıyorum. Bu konuda beni anlayan yok. Ben de kapanma konusunda baskı gören ve şiddete maruz kalan bir kadınım. Babam olmadığı için (babam olsaydı daha beter şeyler yaşayacaktım.) yakın akrabalar kendini baba kabul edip,…

Ablam yine başımı yıkamak için çağırırken o kadar korktum ki vücudumda oluşan kızarıklıkları görecek diye

Odamın duvarlarına bakıyorum, oluşan çatlakları izliyorum. Parmak uçlarımı çatlakların üzerinde tek tek gezdiriyorum. Bana çok tanıdık geliyorlar. Nereden tanıdığımı hatırlamaya çalışıyorum. Sonra bana benden tanıdık olan yakınlığı görüyorum. Çok yakından, ruhumun derinliklerinden tanıyorum, acıdan çatlamayı. Acıdan çatlayıp, koca bir boşluk yaratmayı. Ruhum acıdan çatlamış koca…

Başımdaki örtünün beni kendimden nefret ettirdiğini, özgüvenimi kırdığını o kadar çok üzerimde hissediyorum ki

Merhabalar öncelikle, Benim hikayemi nasıl bulursunuz bilmem ancak şu dönemde cesarete ve desteğe fazlasıyla ihtiyacım olduğunu biliyorum sadece. Açılmak istiyorum. Hem de çok fazla… Ama korkuyorum. Ailem tarafından dışlanmaktan, beni hor görmelerinden, yeniden kısıtlanmaktan… Başımdaki örtünün beni kendimden nefret ettirdiğini, özgüvenimi kırdığını o kadar çok…

Önümdeki tek engel benmişim meğerse

Merhaba, Benim hikayem okuduğum çoğu hikayeden daha farklı ilerledi ve bunu paylaşmak istiyorum. Ben yaklaşık on sene kadar kendi isteğimle yazları eğitim veren özel bir Kur’an kursuna gittim. (İlkokul birinci sınıfta başladım ve şu an 11. sınıfım.) Bazı şeyleri kendi isteğimle yapıyorum sanıyordum, ancak bir…

Onların gözünde namus objesinden farksızım

5. sınıfa giderken Kur’an kursuna gittiğim için kapanmıştım ve ailem bir kez kapanınca tekrar açılmamam gerektiğini söyledi. 10 yaşında hiçbir şeyden haberi olmayan bir çocuktum. 12 yaşında zorla hafızlığa verdiler. En güzel yıllarımı dayakçı hocaların önünde dizlerim titreyerek geçirdim. İmam hatip lisesini dışarıdan verdim ve…

Küçüklüğünde birçok kez tacize uğramış bir çocuk olarak kapanırsam bunların biteceğini düşünüyordum

Merhaba, buradaki birçok hikayeyi okuduktan sonra yazmaya karar verdim. İlk önce ailemden bahsedeyim. Annem ve babam dinlerine oldukça bağlı bireylerdir, annem babama nazaran daha dindardır fakat ikisi de kendisini geliştirmiş ve evlatlarının tercihlerine karışmayan insanlardır, yani en azından bana karşı öyleydiler, ve benim her zaman…

Hatırlıyorum, bir gün dövmesinin sebebi sırf erkeklerin de var olduğu WhatsApp sınıf grubunda var olmaktı

Henüz 19 yaşındayım. 10 yaşında daha çocukken başta kendi sonra ailemin isteğiyle kapatıldım ve kendimi bildim bileli kapalıydım. Hayatımda en büyük isteğim saçımın bir kez rüzgarda savrulmasıydı… 5. Sınıfta imam-hatipteydim ve 12 yaşında namaza başlatıldım. İlk başlarda babam benim için çok önemli olduğu için ve…

Tesettüre ihtiyaç duymadığım ortamlarda çok canlı olmama rağmen tesettürlü olduğum ortamlarda hep sessiz ve hüzünlüyüm

Merhaba,Bu benim buraya 2. yazışım. Ben lise son sınıfta, arkadaşlarımın sözleri, ben dine uygun yaşamadım diye ailemin cehennemde yanacağı düşüncesi gibi sebeplerden tesettüre girdim. İlk başlarda alışmam adına herkes beni kucakladı, tebrik etti, giydiğime karışan olmadı. (Tabii sonradan gülmem bile ahlaksızlık sayıldı.) Klasik dar pantolon,…

Tek korktuğum eğitim hayatımı elimden almaları

Birkaç sene öncesine kadar, böyle yaşamaya boyun eğen biriydim. Küçüktüm, babamın telefonunda gördüğüm çıplak kadınları ona soracak kadar küçüktüm. Bunu yaptıktan sonra bile hâlâ beni din diye baskılamasına boyun eğecek kadar küçüktüm. Onları yaparken bile beni suçlardı, yalan söylediğimi söyler, telefonuna virüs girdiğini söylerdi. Bana…

Annem için tek önemli olan şey onunla olduğum süreçte nasıl göründüğümdü, hissettiklerim önemsizdi

Herkesin yazdığını görünce ben de yazmak istedim. Öncelikle küçüklüğümden beri anne babam kapalılığa alıştırmaya çalıştılar. Daha 5-6 yaşındayken bile arada sırada takıyordum ve o yaşta bunu pek anlayamıyordum. Ortaokula geçince okulda annem yüzünden hep kapalıydım. Cumartesi günleri kurs olunca bazen zar zor izin alıp kursa…

İnsanların beni “Başında şal var, bu da yobaz, eğitimsiz kesin.” diye yargıladığını düşünüyordum

Şu an bu sitede bunları yazma noktasına geldiysem, içimden hala atamadığım kırgınlıklar olduğundan eminim aileme karşı. Ben bebekliğimden beri dindar bir aile ve çevrede büyüdüm. Ailem -özellikle babam- fazlasıyla “muhafazakar” diyerek aklamaya çalıştığımız sınıfa ait. Anaokul-ilkokul-ortaokul yıllarımı Kur’an kursları ve malum cemaate ait insanların yönettiği…

Kendimi her boşlukta açılmayı düşünürken buluyorum

Ben de kendi kendime düşünmekten, bir sonuca ulaşamamaktan yorulduğum için buraya yazmaya karar verdim. Yaşım 25, burada yazan birçok arkadaştan büyüğüm sanrım, ama hiçbir zaman geç olmadığına inananlardanım. Uzatmadan hikayeme geçmek istiyorum. Muhafazakar ailede büyüyen birçok kadın hikayesine benziyor benimki de. 10 yaşlarında artık büyüdün…

Kıyafet tarzımı değiştirip beni boğan feracelerden kurtuldum

Merhaba buradaki çoğu yazıları okuyan biri olarak kendi hikayemi anlatmamamın zamanı gelmişti diye düşündüm. Nereden başlayacağımı bilemediğim için içim huzursuzlukla kaplıydı. Artık bu bedene ait hissedemiyordum. ARTIK açılmak aynadaki GÖRÜNTÜMÜ sevmek istiyordum, ama bunu yaparsam beni sonsuza dek reddedeceklerini biliyordum. En başa dönersek de, çocukluğum…

Dört duvar arasında yaşıyorum, sadece babam böyle istiyor diye

Merhabalar, Nasıl başlayacağımı bilemiyorum. Şu an yazmaktan da korkuyorum. Kafayı yemek üzereyken yazmam gerektiğini düşündüm. Kalabalık bir ailede yaşamama rağmen çok yalnızım. İçimdekileri anlatacak biri bulamıyorum. Saatlerce hayal kuruyorum, yaşamımın iyi olacağına dair. Ailemi kaybetmek istemiyorum, ama böyle devam edersem onlarsız kalacağım. Eskiden dindar bir…

Açılmayım diye saçlarımı kısacık kestim

Asosyal biriyim. Kapandığımda daha da asosyalleştiğimi düşünüyorum. Ben 10 yaşımda kapandım. Kendi isteğimle kapanmadım ama aile baskısı ile de kapanmadım. yani bana öyle gelmiyor. 4. sınıftaydım yaz tatilindeydik. teyzemlere gidecektik. Teyzemin kızı o zamanlar 6. sınıftı ve yeni kapanmıştı. Annem teyzemlerle görüntülü konuşurken duymuştu ve…

Kızların söz hakkının olmadığı bir ailede, “Kocan o gerekirse döver” zihniyetinde olan bir babanın yanında büyüdüm

Kızların söz hakkının olmadığı bir ailede, “Kocan o gerekirse döver.” zihniyetinde olan bir babanın yanında büyüdüm. Kapalı diye sen de onun gibi olsan sevilirsin psikolojisinin üzerime uygulanmasına sebep olan bir arkadaşım vardı. Çocuk aklımla babamın sevgisini elde ederim diye kapandım, ama ben onların dayattıklarını yaptıkça…

İlk regl olduğumda, kısa kollu giymek istediğimde annemin “Ya üzerine hırka giyeceksin ya da hiç giymeyeceksin.” demesiyle ilk tartışma yaşandı

Merhaba, Bu siteyi yaklaşık 1 hafta önce, artık baskıdan bunalıp derdime derman bulma umuduyla gizli sekmeye “ailem kapanmaya zorluyor” yazdığımda keşfettim. Aslında zorluyorlar desem yalan olur, zorlamıyorlar desem de. İlginç bir hikayem var, buraya yazarak biraz olsun rahatlayabileceğimi umuyorum. Kendimi bildim bileli asla şort, crop,…

O ahlaksız kızlarla okuyup öyle mi olacaksın, yoksa medreseye gidip düzgün bir insan mı olmak istersin?

Merhabalar, Ben de kendi hikayemi anlatmak, bir nebze cesaret vermek istiyorum. Yazan çoğu kişi gibi ben de baskıyla, hatta manipülasyonlarla kapatıldım. Öncelikle şunu söyleyeyim ki ailemin sosyo-ekonomik durumu üst düzey sayılır. 12 yaşıma geldiğimde babam “Okulda izin vermiyorlar, ama artık dışarıda başını ört.” baskıları yapmaya…

Kadın olmak benim nezdimde hayat denilen bu at yarışına sakat bacakla doğmak demektir

Bu platforma en son girdiğimde henüz 14 veya 15 yaşındaydım, lise ikinci sınıf öğrencisi olarak kaldığım yurdun eski bilgisayarından oluşturmuştum yazımı. Başıma doladığım kumaşa ne denli uzak olduğumu, istemediğimi, çünkü hiçbir zaman ait hissetmediğimi devasa bir acıyla yazmıştım, cümleler cümleler kovalamış tüm nefretimi kusmuştum. Biz…

Reddettiğiniz şeye mahkûm olmak, ait hissetmediğiniz kimliği taşımak zorunda kalmak, büyük bir sahtelik tiksintisi, ikirciklilik

Merhaba Çok uzun bir süreden sonra kalemi elime, kendi hikâyemi sizlerle paylaşmak için alacağım aklıma gelmezdi. Kalem derken, amatör ergen karalamaları diyeyim de vurgumda başka bir şey aranmasın. Vesile oldu diyeyim kısaca ve başınızı ağrıtmaya başlayayım artık. Sondan başlayayım. 43 yaşımdayım. Anneyim ve hukukçuyum. Taşrada…

Bir kere geldiğim dünyayı sırf babamı, insanları memnun etmek için kendime zehir etmeye değer mi?

Ben de yıllar önce babam tarafından zorla başımı örtmek durumunda kaldım. Asla karşı gelemedim babama, çünkü korkuyordum babamdan. 5 yıl boyunca lanet ede ede taktım o başörtüsünü. Sinir krizleri, küfürler… O eşarbı takınca sanki ben değilmişim gibi hissediyordum. Boğuluyormuşum gibi oluyordum, Tipimden iğreniyordum, aynaya bakamıyordum.…

Bir kumaş parçası beni kocaman dünyanın içinde boyuma ve kafama dolandı, beni boğmaya başladı

Duygularımı ve sorunlarımı paylaşmayı seven bir insan değilim. Biraz zor oldu benim için bunları açıklama kararı almak. 12 yaşımda kuzenlerim arasında dışlanmamak, akrabaların zorbalıklarını duymamak ve babam istiyor diye kapandım. Manipulatif bir ailem var. Pasta ve kutlamalarla bir gün çıkıp ‘kapanma partisi’ yaptılar. Başta istemesem…

Yaklaşık 7 yıldır kapalıyım ve bir gün olsun istemedim, ailem yüzünden bu haldeyim

Nerden başlasam bilemiyorum. Gerçekten çevremizde herkes belli bir olgunluğa gelince kapanır. Genellikle 8. sınıftan 9. sınıfa yani liseye geçerken oluyor. Küçükken hep bunu bilerek yaşıyordum. Sonunda o korkulan an geldi. Hiçbir zaman istemedim kapalı olmayı, hala da istemiyorum. İlk kapattıkları zaman hüngür hüngür ağlamıştım istemiyorum…

Annemin bana ağır hakaretlerine, hatta küçüklüğümdeyse şiddette maruz kalmaktaydım

Bu platformu gencecik güzel bir kızın Twitter üzerinden yüzündeki “başardım” gülümsemesiyle paylaştığı fotoğraf karesiyle keşfettim. Daha dün yaşadığım bir olay beni derinden etkilemişken bana bir nebze de olsa umut oldu. En kötü içimdekileri atabilirim diye buraya sarıldım. Çocukluğumdan beri doğulu, geleneksel (kardeş sayılarını söylerken kızlar…

Beni yolda her gördüğünde tek söylediği şey “niye başını örtmeden dışarı çıktın” olurdu

Ailemin kapanmam konusundaki baskıları daha 13 yaşımdayken başladı. Babam her gün öğlen saatlerinde işten gelirdi ve eğer o saatlerde dışardaysam yolda babamla karşılaşmamak için dua ederdim çünkü beni yolda her gördüğünde tek söylediği şey niye başını örtmeden dışarı çıktın olurdu ve bunu her söylediğinde o…

Ataerkil toplumun etkisinde kalmak istemiyorum

Bugün burayı Twitter üzerinden gördüm. İki sene kadar önce sancılı bir açılma dönemi geçirdim. Cehennemde yanmamı görmek istemeyen ve sürekli ajitasyon yoluyla beni baskılamaya çalışan bir annem, bana uzun uzun mesajlar atıp kadın vücudundan tiksindiğini belli eden bir babam…Hepsiyle baş etmek çok zordu. Hala devam…

Konca Kuriş

Çocukluğumda her akşam politika, din ve kültür tartışmalarının olduğu programlar olurdu. Yanlış anlaşılmasın. Özgürlüğü her kesimin tattığı, faili meçhul cinayetlerinin olmadığı, herkesin kendini tartarak bir şeyler konuşmadığı bir dönem değildi. Tersine insanlar kayboluyordu ve gazeteciler suikaste uğruyordu. Her neyse… Tüm bu baskı ortamında bir kadın…

10 Ocak Dini Baskılara Karşı Dayanışma Günü

Türkiye, ataerkil ve dini kültürel kodların, özellikle son 20-25 senede, giderek yaygınlaştığı ve kurumsallaştığı bir ülke halini almıştır. Gerek iktidarın ideolojik ve kültürel mekanizmalarıyla bu yapıyı desteklemesi ve yaygınlaştırması, gerek tarikat ve cemaatlerin etkinliklerinin artmasıyla ortaya çıkan bu gerçeklik, kurduğu baskıcı ve dikey mekanizmalar ve…

Tanrı varsa ve günah saymaktan sıkılıp sadece izliyorsa artık, çocukluğu ve gençliği çalınan kadınlar için gözyaşı döküyor olabilir

Merhaba Çok uzun bir süreden sonra kalemi elime, kendi hikâyemi sizlerle paylaşmak için alacağım aklıma gelmezdi. Kalem derken, amatör ergen karalamaları diyeyim de vurgumda başka bir şey aranmasın. Vesile oldu diyeyim kısaca ve başınızı ağrıtmaya başlayayım artık. Sondan başlayayım. 43 yaşımdayım. İki çocuk annesiyim ve…

Çocuk İstismarı üzerine notlar

Sayın @kilicdarogluk  2018’den bu yana tarikat, cemaat, aile ekseninde çeşitli şekillerde baskı ve şiddet gören binlerce çocuk ve genç kadından hikayaler alıyor ve sorunu görünür kılmaya çalışıyoruz. Münferit değil sistemsel bir bozulmanın semptomu olan bu olayın faillerinin dünyaları başlarına yıkıldığında, semptomu iyileştirmiş sorunu iyileştirmemiz olacağız.…

Evden uzak kuytu köşelerde başörtümü çıkarıp saçımı rüzgarda savuruyordum

Ben M. 17 yaşındayım. Bence doğduğum günden beri üzerimde bir hüzün var. Varoluşsal bir memnuniyetsizlik sürüp gidiyor. Kendimi tanımaya ve özgür olmaya çalışıyorum, bunun bedelini öderken kendimle gurur duydum. Tamamlanmamış hikayemden bahsederken de gurur duymaya devam edeceğim. Sizler de kendinizle gurur duyun, yaşadıklarınızın basit olduğunu…

“Okula gideceksen ferace giyeceksin yoksa okuldan alırım”

İlkokulda başladı başörtüsü nefretim. Din kültürü öğretmenimiz bir gün derse başörtüsü takın gelin, demişti. Arkadaşlarım hepsi lavaboda heyecanlı bir şekilde takıyorlardı, ben ise iğrenerek. Nasıl yapacağımı bilmiyordum ve görüntüsünün hiç güzel olmadığını düşünüyordum. Hiçbir baskı yoktu üzerimde, kendi düşüncelerim nefretti. Ortaokulda zorla imam hatibe gönderildim,…

Saçlarını salık gördüğüm her kıza aşırı imrenerek bakıyordum

6.sınıfta imam hatipe gitmemle kapandım. İstediğim bir şey değildi. Annem okula kapalı git dışarıda açılırsın demişti bana. Çok umursamamıştım çünkü okuldaki çoğu kişi kapalıydı. O zamanlar yaşadığım şeyleri hatırlıyorum. Okulda olan bilim fuarında görevliydim. Bize tişört vermişlerdi. Onları giyinmemiz gerekiyordu. Okulda kapalı olmama rağmen orada…

Ötekileştirilenlerin aslında ne kadar normal ve güçlü olduğunu görmek beni rahatlatıyor

Ailem baskıcı bir aileydi her zaman. Babam baskının, şiddetin, kontrolün her türlüsüne bize gösteriyordu. Zaten küçüklükten beri ne şort ne kısa kollu giydirmezler. Saçlarımı salınca birisine aşık olduğumu -erkekleri etkilemek için yaptığımı sanırlardı. Tüm hayatım, telefonum, gezdiğim şeyler, arkadaşlarım… Hepsi onların kontrolü altındaydı, ama hiçbir…

Bakışlardan korkumdan “Kapalı kalman daha iyi nasıl olsa dışarı çıkmayan, arkadaşı, kimsesi olmayan birisin” diyorum kendime

Ben 11 yıldır kapalıyım. 12 yaşımda kapandım, şimdi 23 yaşıma yaklaştım. İnsanlar yıllarca beni böyle gördü, böyle alıştılar. İsteyerek kapanmadım, ama kimse bana kapan da demedi. Hep açılmak istedim, ancak kapandıktan sonra ortaokulda anneme açılacağım dediğim zamanlarda bana çok kızdı. Lisede servis beklerken başımı kapatmadığım…

Tek kurtuluş yolu evlenmek, ama evlenip bir başka mutsuzluğa mahkum olmak istemiyorum

Merhaba, Ben de hepiniz gibi bir çıkmazda hissediyorum, bir çıkış yolu ararken bu siteye denk geldim. Ben de yıllardır açılma düşüncesiyle mücadele eden biriyim. 15 yaşımda kendi isteğimle kapandığımı sanıyordum, fakat yaşım ilerledikçe bunun böyle olmadığını görebiliyorum.Ben belki İstanbul’un en muhafazakar olan bir ilçesinde doğup…

Kardeşlerim medresede okurken, annem ve kardeşim kara çarşaf giyerken benim başörtümü çıkartamayacağımı söylüyor

Her şey nasıl gelişti bilmiyorum. 17 yaşında lise son öğrencisiyim, yani birkaç gün sonra 12’ye başlayacağım. 8. sınıfın ortasından beri zorla kapalıyım. Tabii bundan öncesi de var. Annem sürekli kapanmamı istemesi hakkında konuşuyordu. Ben de daha küçük olduğum için ara sıra başımı örterdim. Bu 7.…

12 yaşımdan beri içimde bitmek bilmeyen bir arzu vardı açık olmaya dair

Buraya yazmayı, bu platformu ilk keşfettiğimden beri arzuluyordum. Liseyi daha bitirmediğim zamanlardı, ergenliğimin hakim dönemleriydi. 15-16 yaşımda tezahür etmeye başlamıştı ontolojik, epistemolojik olgular çerçevesinde varlığımı sorgulamak. Şimdi ise 21 yaşında idealist bir üniversite öğrencisiyim ve hala sorgulamalarımın devam ettiği çıkmaz bir sokaktayım. Üzerimde hakimiyet kuran…

Her gün aklımda açılmak var

Öncelikle merhaba. Şu sayfaya her girdiğimde kendimden bir şeyler buluyorum. Benim gibi insanlar var diyorum. Bazıları geliyor, başardım yazıyor ve bunlar beni motive ediyor. Bu yüzden size teşekkür ederim. Kendi hikayemden bahsetmek gerekirse ortaokul 2. sınıfta özenerek kapandım. İmam hatip ortaokuluna gidiyordum ve özenmemdeki en…

İsyan etmekten kendimi alıkoyamıyorum

Merhaba ismim A. 21 yaşındayım öncelikle şu anda kapalıyım ve son 7-8 aydır açılmayı düşünüyorum, çünkü zaten kendi isteğimle içimden gelerek kapanmadım. Ben liseye başlamadan çok iyi hatırlıyorum, yaz tatilinde annem ne zaman kapanacaksın, diye sormuştu. Ben de geçiştirmek için liseye geçeyim ilk gün kapanacağım…

Ben kız olduğum için okuyamazmışım

Selam! Ben de baskıcı bir aileden geliyorum. Ben daha 10 yaşındayken ailem beni kapanmaya zorladı ve ben de kapandım. Bir de ben kız olduğum için okuyamazmışım, ama yasaklardan dolayı okula gidiyordum.14 yaşımda ise artık daha fazla kapanamıyacağımı anladım. Ben de evdeki herkes uyuyunca ,açılıp gizlice…

Korkumu nasıl yeneceğimi bilmiyorum

Öncelikle merhaba. Ben 16 yaşındayım. Galiba 14 yaşındayken kapandım. (8. sınıfa geçiyordum. Şu an 11. sınıfa geçiyorum.). Kendi isteğim ile kapandım. Annem dindar bir kadın, ancak ailem çok da dindar değil. (Ablamlar gayet rahat insanlar…) Küçüklükten beri dine karşı ilgim vardı, hep büyüğümde kapanacağım, derdim.…