Sadece geri dönüp kapanmamış olmayı diliyorum
Merhaba, Buraya yazılanları ara ara girer okurdum. Bir gün buraya yazacak kadar içimin dolacağını tahmin etmiyordum doğrusu ama düşüncelerimi toparlamak için buna ihtiyacım olduğunu düşündüm. Kendime güç bela itiraf ettiğim ancak kimseye anlatmadığım duygularımı beni anlayacağını düşündüğüm sizlerle paylaşmak istiyorum. Öncelikle kendimden bahsedeyim: Ben 27
Benim gibi binlerce kadın bununla mücadele ederken tek olmadığımı hissetmek bana güç veriyor.
Merhabalar, 18 yaşındayım, buradaki birçok kadın gibi erken yaşta (11) kapandım. Zorla olmadı, regl olduktan üç gün sonra, doğduğumuzdan itibaren bize dayatılan “regl olduktan sonra kapanılacak” algısı yüzünden, o zamanlar da buna tüm kalbimle inanarak “isteyerek” kapandım. Daha çok küçüktüm. Etrafımda ne görüyorsam onu yapmaya
Meğer ben bunu inandığım için değil de ailem istediği için ve kombin yapmak hoşuma gittiği için yapıyormuşum
Merhaba, Uzun süredir buraya yazmak istiyordum. Ben 13 yaşında buradaki birçok kişi gibi kendi isteğimle kapandığımı sanıyordum. Şu an 15 yaşındayım. Neredeyse 2 sene olacak kapanalı, bakın tesettür demiyorum, çünkü hiçbir zaman tesettürlü olmadım. Ben kendimi bildim bileli bir şeyleri sorgularım, ama nasıl olduysa belki
“Yalnız değilsin, biz de varız. Hep buradaydık.”
Öncelikle merhaba. Uzun süredir yazmayı istediğim yazıyı sonunda yazıyorum. Hep buradaki yazılara bakarken bir gün ben de buraya hikayemi yazar mıyım, bir gün ben de başarır mıyım diye merak eder dururdum. Başardım. Ben 6 yıl boyunca halkın tabiriyle kapalı olan bir bireydim. Ve bu mücadeleden
Eğitim hayatıma son verir mi bilmiyorum ama beni hep böyle korkuttu
Merhaba, Ben Z. 16 yaşında 11. sınıfa başlayacak bir kızım ve başımdakini çıkarmadan başlamaya hiç niyetim yok. Buraya daha önce 2 kez yazmıştım, biri yayınlanmış ikincisi ne oldu hiç bilmiyorum. Neyse özet geçeyim anadolu lisesi benim gözümü açtı küçükken herkes liseye geçince kapanıyor sanıyordum ama
Beni altın rengine boyadıkları kıytırık bir kafese koydular
Neredeyse 5-6 yıldır kapalıyım. Ortaokulda henüz küçük yaşlarda kendi isteğimle başımı örttüm ve her lanet gün bununla yaşamak zorundayım artık. Pişmanlık duymaya ilk lisede başladım. Daha öncesinde açılmayı istemiştim, ancak ailem geçiştirmişti. Ben de imam hatipte okuduğum için ve çevremdeki herkes öyle olduğu için bununla
Erkekle basketbol oynamak istediğim için Kuran hocamız bana tutanak yazdırmıştı
Merhaba, Burada benimle aynı kaderi paylamış olan bir sürü kadın gördüm, bu beni cesaretlendirdi ve bende sizinle hikâyemi paylaşmak istedim. Kısa bir uyarı yapıyorum hikâyem depresyon, anksiyete bozukluğu, panik ataklar, sosyal fobi, kendine zarar verme, intihar ve sosyal fobi içerir. hassas olanlar lütfen okumasın. Kısa
Bütün tesettürlü kızların sorumluluğunu paylaşıp kendim gibi olmadığım için başımı açmaya karar verdim
Ben de 7 yıldır tesettürdeyim. Kendim isteyerek kapanmıştım ama kendim isteyerek açılamadım. Son bir yıldır açılma fikri beni yokluyordu, ama hevestir diye geçiştiriyordum, ama artık kendimi daha çok kandırmak istemediğim, düşüncelerim hayli değiştiği için tesettürün içinde kendime yabancılaştığım için kalıp ve etiketlerden bunaldığım ve siyasi
Dışarda seksek oynamam gereken zamanlarda kapatıldım ben
10 yaşında bir çocukken, dışarda seksek oynamam gereken zamanlarda kapatıldım ben. 5 yıldır bu ait hissetmediğim çembere sarılıyım. Başörtüsünün getirdiği sorumluluğun yükünün altında eziliyor gibi hissediyorum, ama ailemin umurunda olan şey hislerim değil. Başörtüm. Onlarla başörtü konusunu en son konuştuğumuzda 10 yaşındaydım, konuşmak dediğim de
Hayatta küçücük bir noktayım, işte bu kadar alanım var ve orada yalnız, özgür kalmak istiyorum
Baskı; zamanla içinizde bir yerde, siz hiç fark etmeseniz de kocaman, sessiz belki de bu yüzden kendinize karşı, ailenize karşı, din alanınıza bu kadar rahat girebilen, Tanrı’ya olan inanç şeklinize bile dahil olan, olmak isteyen herkese karşı tehlikeli bir öfkeye sebep olur. Kalkarım, kalkmam için
Üniversite çoğu kız kardeşim/ablalarım gibi benim de tek umut kaynağım
Daha 12 yaşımdayken baskıları başlamıştı. O yaşımdan beridir gözümden yaş hiç eksik olmadı. Yaşıtlarımın çok daha farklı ve güzel hayalleri varken, benim tek hayalim istediğim gibi giyebilmek, saçımı açabilmek, ailemi gerçekten sevebilmekti. Onları sevmek için kendimi çok zorladım, ama ben beni sevmeyen, istedikleri gibi olmaya
Okuldan alırım bir daha bana böyle bir şey söylemesin!
Buradaki neredeyse herkesin hikayesini okudum ve bir yerlerde kendimi buldum. Ben 7. sınıfın başlarında kapandım. İmam hatip ortaokuluydu ve arkadaşlarımın hepsi kapanmamı, yakışacağını falan söylüyorlardı. Ben de onlara özendiğim için kapandım. O sene çevrem hep kapalı olduğu için pek umurumda değildi. Sonra araya karantina girdi.
Başımı kapattım, kendimden nefret ettim
Merhaba, sabaha karşı tesadüfen gördüm sayfanızı ve ben de hikayemi yazmaya karar verdim. 14 yaşındaydım ve yaşadığımız mahallede herkes ünlü bir cemaate mensuptu. Ailem Müslüman’dı. Fakat tarikat, cemaat gibi topluluklarla işleri olmazdı. Bir gün komşu kadınlar “Bir çayımızı içmeye” geldiler ve anneme ismimin bana yakışmadığını
Örtüyü çıkarmakla gelen huzur
Hiç unutmuyorum. 2008 yılıydı, 8. sınıf bitmişti, yaz tatilindeydim. Annemin arkadaşlarıyla kurduğu bir ilim derneği vardı. Oraya yürüyorduk. Yoldayken bana “Bu tatilin sonunda kapandın kapandın, başka yol yok.” demişti. Ama ben kapanmak istemiyordum. OKS sınavım güzel geçmişti, anadolu lisesine gidecektim. Ama kapanıp gitmek istemiyordum. Başımı
Şimdi daha mı iyi oldu?
Hikayem şöyle başladı. Regl oldum 5. sınıfın yazında ve 7. sınıfa geçerken annem tarafından zorla kapatıldım. O ilk gün bile istemediğimi söylediğimi hatırlıyorum, ama o ilk günden beri açılacağımı biliyorum. Tabii küçük bir çocuk olduğum için kimseye söylemedim ve o şekilde devam ettim. Benim arkadaşlarıma
Kimse benim lezbiyen olabileceğimi düşünmüyor
Ben tesettürlüyüm, ama zorla kapandım. Aynı zamanda ben lezbiyenim. Kulağa tuhaf geliyor biliyorum. Fakat ben buyum ve kendi kimliğimi değiştiremem. Ortaokulda yönelimimin farkına vardım, 1 yıl boyunca kabullenemedim. Kendime söyleyemiyor ve inkar ediyordum. Zamanla kabullendim, ben kızlardan hoşlanıyorum ve bunu kabullenmek omuzlarımdaki yükü çok hafifletmişti,
“Zamanında kapanmasaydın, bizi el aleme, akrabalara rezil mi edeceksin”
Merhaba, Ben 19 yaşında, buradaki birçok insanla aynı konudan mustarip bir gencim. Henüz bitiremediğim tesettür yolculuğum 12 yaşındayken başladı. İmam hatip ortaokulunda okuduğum için çevremdeki herkes birer birer kapanıyordu, ben de heveslenip kapandım. Ailem oldukça muhafazakar. Küçük bir şehirde yaşıyorum bu yüzden herkes babamı tanır
“Üniversiteye gittin orospu mu oldun” diyecek bir insandan ne bekliyorum ki
Merhaba, umarım yazımı paylaşırsınız. Çünkü tekrar ve tekrar kendimi çaresiz hissetmeye başladım. Ben 21 yaşındayım ve neredeyse 1 yıl önce açıldım. Ama bunu halen babam bilmiyor.. Ben inançlı bir insanım ve halen arada ben bu raddeye nasıl geldim diyerek sorguluyorum kendimi. Pandemi sürecinde o kadar
11 yaşımdan beri babamın zoruyla kapalıyım, bildiğiniz siyahların içindeyim
20 yaşıma girmek üzereyim ve 11 yaşımdan beri babamın zoruyla kapalıyım. Hem de öyle basit bir başörtüsü ve uzun bol kıyafetler değil, bildiğiniz siyahların içindeyim. Hiçbir zaman bunu giymek istemedim, ama babam küçük olduğumdan ,aklım yetmiyor diye bunu kullandı. Şimdi onun yüzünden asla istemediğim bir
Akrabalarımdan çok korkuyorum
Merhaba, nasıl başlayacağımı bilemiyorum. 5. sınıfta kapandım. Bir camii gezisine gidilecekti. Annem kafanı kapatalım mı, dedi. O zaman böyle şeylere çok hevesliydim, tamam, dedim. Kapandım, ama 2-3 sene sonra etrafımdaki insanlara, kuzenlerime, arkadaşlarıma, kardeşime özenmeye başladım. Ailedeki en küçük kapalı benim, en küçük yaşta kapanan.
Yavaş yavaş silahlarımı kuşanıyorum
Belki içinizde benim kim olduğumu anlayanlarınız olacaktır, olsun. Benim hikayem 11 yaşımda başladı. Ailem bana hiçbir zaman kapan demedi, ben etraftaki herkes kapalı olduğu için “kendi rızamla” başımı örttüm. Ailemin mensup olduğu bir hücre evinde, oradaki üyelerin kızları bana bone buldular, iğne buldular ve başımı
Bugün saçlarım rüzgara değdi
“Ben bir kocanın isteğiyle mi açılacaktım, asla!” mektubunu yazan kişiyim. Ben başardım. Bilmiyorum nasıl oldu. Başörtüden bunaldığım için her günkü gibi ağlıyordum. Bir anda annem geldi ve bana istediğin gibi çık, dedi biliyor musunuz? Çok tuhaftı. Ağlarken gülemedim bile. Onca şeyden sonra bir anda ne
Ailem çok dindar ve benim de öyle olmamı istiyorlar
Merhaba, ben Lily. Aslına bakarsanız ailem birbirini gerçekten çok seven insanlardan oluşuyor. Anne ve babam eğitimli insanlar. Sürekli birbirimizi ne kadar sevdiğimizi söyler, sarılırız vs. Pek çok baskıya maruz kalan genç kızın korkunç aileleri olduğunu biliyorum. Bu yüzden şikayet etmek beni biraz suçlu hissettiriyor. Ama
Boğuluyorum diyorum anlamıyorlar
Merhaba, Benim adım Merve. Annemin her ay sana 50 TL veririm, ayrıca kapanman bizim çok hoşumuza gider deyimi ile 5. Sınıfta anne ve babamın beni daha fazla sevmeleri için kapandım. Ortaokulda imam hatipe gönderildiğim için kapalı olmak benim için değiştirmedi. Kapalı olmak için başımı örttüm,
Neymiş erkeklerle fazla konuşma onlarla arkadaş olma
Uzun zamandır buralardayım çoğu hikayeleri okudum ama ilk defa yazıyorum. Ben 14 yaşındayım birincilikleri olan okul hayatında başarılı bir kızım ama annem birkaç yıldır iyiden iyiye yobazlaşmaya gidiyor. Önce bana ve kız kardeşime zorla namaz kıldırmaya başladı sonra zorla ikimize oruç ve kardeşime 6 yaşındayken
Hayat, başkaları için yaşamak için çok kısa
Merhaba, Benim hikayem de sizlerin hikayesine benzer. Ben derdimi paylaşmaya değil de bu yükün altından nasıl yavaş yavaş kalktığımı anlatmaya geldim. Şu an 18 yaşımdayım, 13 yaşımda kapandım ve bunu artık istemediğimi fark ettim. Emin olduktan sonra annemle konuştum. Başta çok ters tepti ama ara
Ben, bana ait değildim
Merhaba. Aslında çok farklı bir hikaye ile karşınıza gelmiyorum ama ben de size anlatmak istiyorum. 14 yaşımda kendi rızamla kapandım. Aslında kendi rızam değil de daha çok din dersinden, hocamızın kapanın yoksa öbür tarafta asılacaksınız demesinden çok etkilendim. Ailem kapanmamı istemedi. Yapamayacağımı, bunun için erken
İnsanların diline düşmekten, arkamdan konuşulmasından korkuyorum
İçimi dökmek istedim buraya. Ben 20 yaşında 7 senedir örtülü olan bir bireyim. Çok isteyerek özenerek küçücük yaşta aldığım bu karardan son 4 senedir pişmanım. Pişmanlığım da yavaş yavaş kime dönüşmeye başladı artık beni buna iten her şeye karşı kin duymaya başladım yavaş yavaş yaptığım
Sevdiğim çocuk acaba açık olsaydım beni sever miydi diye düşünüyorum
Öncelikle Merhaba, Ben 19 yaşındayım ve lise 1’de kapandım. Yaklaşık 4-5 yıldır da kapalıyım. Kapanmam aile zoruyla olmadı. Kendi isteğimleydi, ama sırf babama ortaokuldayken söz verdiğim için, yani babam çok mutlu olacağı için ve ben de din açısından kapanmak istediğim için kapandım, ama yaklaşık 1-2