Hizmetçi gibi davranılan, aşağılanan kız çocuklarının kurduğu sofrada beraber yemek yemekle aile olunmaz.
Merhaba. Ben bazı konularda birilerine destek olabilir miyim, bunu bilmiyorum. Biz altı kardeşiz; iki erkek, dört kız. Şu an 17 yaşındayım ve evin 5. çocuğuyum. Küçüklüğümde hiç şort giymedim. Askılı elbise ya da bluz giymedim. Okul eteğim ile ayak bileğime kadar uzanan etekler dışında etek
Tesettür bir seçim olabilmeliydi.
Burada, birçok kişinin benim hayatıma benzeyen hayatlarını okuduktan sonra, yazma vaktimin geldiğini düşündüm. Kendime ve benimkine benzer hayatları olanlara gerçekten çok acıyorum. Tesettür bir seçim olabilmeliydi; seçilmediği zaman dinsiz veya ahlaksız olarak görülmemeliydi kişi. Kapalılık, bu kadar önemli bir durum olsaydı Kur’an’da tek bir ayette geçmezdi. Her neyse.
Zorbalığı, gaddarlığı; anneme, ablalarıma ve bana yaşattıkları için babamı asla affetmeyeceğim.
Merhaba, ben 15 yaşındayım ve lise 1. sınıfa gidiyorum. Babam çok zorba, anlayışsız ve dar görüşlü bir insandır. Annemse, babama karşı sesini çıkaramayan biri. Babam, 2 ablamı da onlar liseye geçtiklerinde zorla kapattı. Küçüklüğümden aklımda kalan tek şey, babamın her şey için kalkıp anneme bağırması;
Belli bir çevreden kabul görmek için mi açılmak istiyorum?
Merhaba, bu platformu yakın zamanda keşfettim ve gerçekten hoşuma gitti. Öncelikle neden kapandığımdan ve şimdiki inanç durumumdan bahsetmek istiyorum. Ben kendi isteğimle İmam Hatip ortaokuluna gittim. Arkadaşlarım gayet iyi insanlardı. 8. sınıfa kadar kapanmadım, ailem de bana hiçbir zaman ‘Kapan’ demedi. Başarılı bir öğrenciydim. Biz
Annem, beni 7 yaşımdayken kapatmadığı için ne kadar pişman olduğunu anlattı.
Herkese merhaba. Nereden başlayacağımı bilmiyorum, içimde biriken o kadar çok şey var ki… Bunları birilerine anlatmayı ya da bir yerlere yazmayı her zaman çok isterdim. Fakat maalesef kendime yakın görüp bunları anlatabileceğim bir ablam ya da arkadaşım yoktu. Daha fazla uzatmadan başlamak istiyorum. Ben şu
Doğruyu ve gerçeği aradığım yolda başörtüm bir sağa bir sola savruluyordu.
Merhaba. Bu sayfada paylaşılan yazıların neredeyse tamamını okudum ve yazıp yazmamak konusunda ikilemde kaldığım için şimdi bir parça pişmanım. Şu an 17 yaşında lise üçüncü sınıf, bundan sonra dördüncü sınıf, öğrencisiyim. Beşinci sınıftan beri, yani yaklaşık 10–11 yaşımdan beri, başörtülüyüm. Ben aşırı dindar bir ailede
Babam “Seni doktora götürsek kız olmadığını öğreniriz” dedi.
Yaşamak; neye göre, kime göre? Düşüncelerimiz, bizi var eden en büyük etkendir. Düşüncelerimiz olmasaydı hayvanlardan ne farkımız kalırdı? Bir de şu var; yalnızca insanların bizim için düşündüğü eylemleri yerine getirirsek ne olur, biliyor musunuz? Makineleşmiş beyinlerden ibaret maketler oluruz. Şimdi sizlere hikâyemi anlatayım. Benim annem
Kapalılar için kullanılan ‘Sümeyyeler’ hitabı sinirimi iyice bozmaya başlamıştı.
Selamlar, aslında benim hikâyem de birçoğunuzunki gibi. Çocukluğum boyunca bazen babam bazen de dayım kafama bir örtü koyar ve “Ne de güzel oluyorsun” diyerek bana sürekli bu fikri empoze ederlerdi. Annem hep ‘Liseye gelince mutlaka kapan’ diye baskı yapardı. Ben de haliyle kendimi buna hazırlamıştım.
Erkekler benden elektrik almasın diye bana kendilerince ‘topraklama’ yapmışlardı.
Merhaba, sitenizi bugün tesadüfen keşfettim ve bana bu denli benzeyen insanların yaşadıklarını okuyunca, tüm günü sitenizi okumakla geçirdim. Dünden beri de okuyorum. Birbirinize böyle güzel destek olduğunuz için gerçekten çok sevindim. İnsan, kendi gibi insanları görünce yalnızlık hissinden bir nebze de olsa kurtuluyor. Ben de
Sonsuz olan tek şey özgürlüğüm olsun.
Duyabiliyor musun rüzgârı? Sakin ve usulca yaklaşıyor. Göz kapaklarım aralanıyor; hissiz ve bir o kadar kuru bakışlarım çarpıyor nemli ve yaş duvarlara… Her şeyden habersiz başımı kaldırıyorum. Kırılıyor yüzümü çevirdiğim tüm aynalar, kırıklar arasında ayağa kalkıyorum. Acı çok yakın, acı çok uzak. Koşmayı hayal ederek
Biricik XY kromozomlularımız saç tellerinden tahrik olursa ne yaparız?
Evet; ben de şu “Ergenliğe giren kızlar başını kapatsın; hafazanallah biricik XY kromozomlularımız onların saç tellerinden tahrik olursa ne yaparız?” diyen güruhun oyununa gelen ve henüz 14 yaşında başını kapatanlardanım. Aslında benim için bu olay çok daha derin. Küçüklüğümden beri amacım ailemin beni herhangi bir
Keşke akrabalarımdan uzakta yetişseydim.
Anne tarafı dine, baba tarafıysa ayıba önem veren bir ailede dünyaya geldim. Annemin ailesinden din eğitimimi aldım. Babamın ailesinde de 12 yaşımdan itibaren ‘Onu yapma, bunu giyme, oje sürme’ gibi çeşitli baskılara maruz kaldım. Ailem hiçbir zaman istediğim gibi giyinmeme izin vermedi. İlkokulda görünüşüme çok
Artık başkalarının da aynı kederi paylaştığını dinlemenin yetmediğinin farkına vardım.
Burayı yaklaşık bir yıl önce keşfettim. Üniversite sınavına hazırlanırken kapalılık mevzusunun beni sıkboğaz etmesi üzerine bir çıkış yolu ya da ortak duygularımı paylaşabileceğim birilerinin olduğu bir yer aradığım zamanlardı. Yazmayı düşünmedim çünkü burada umut edenlerin aksine benim umudum yoktu. Fakat artık başkalarının da aynı kederi
Neymiş, dört dörtlükken, açılınca dört üçlük olacakmışım.
Merhaba arkadaşlar. Bugün ben de size hikâyemi anlatacağım ve bu sorunları atlatan insanlara sizin gibi benim de ihtiyacım var. Arkadaş olmak ve aynı zamanda tecrübelerinizi dinlemek de isterim. Ben 16 yaşımda kapandım. Aslında aile zoruyla değildi bu, konuştuğum biri vardı; onun isteğiyle heveslenmiş ve kapanmıştım.
Beş yıl içinde bir kez olsun başımı kendi isteğimle kapatmadım.
Ben 20 yaşına gelmiş bir üniversite öğrencisiyim. Ailemin baskısıyla liseye başladığım gün başımı kapattım, o gün bugündür de benliğimi kaybettim. Artık kendimde değilim. Beş yıl içinde bir kez olsun başımı kendi isteğimle Allah rızası için kapatmadım. Babam çok sinirli biridir, fiziksel bir şiddet görmesem de
Kendi hayatım için en doğru kararı vermek mi onların yüzünü kara çıkarmıştı?
Evin ilk çocuğuyum ve iki erkek kardeşim var. Küçüklüğümden beri annemle ilişkimiz hiçbir zaman iyi olmadı. Hep, o beni seviyor ama bana gösteremiyor derdim ama gerçeklerle yüzleşmek benim için biraz ağır oldu. Beni sevmesi için çok çabaladım. Ona değer verdiğimi anlasın diye sürprizler yapardım, anlık
Babama söylersem beni öldürür, o zaman ben kendimi öldürüp kurtulayım istedim.
Merhabalar; gecenin 5.30’unda yazıyorum, umarım rahatsız etmiyorumdur. Çok fazla uzatmadan kendi derdimden bahsedeyim. Ben 15 yaşındayım. Geçen sene babam tarafından zorla kapatıldım. Bu süreç, çocukluğumda annemin bana uyguladığı baskılarla başladı. Sıfır kollu giyemezdim, şort da elbise de… Sonrasında babamın kapanmam için ettiği tehditler başladı ve
Babası tarafından liseye gönderilmemiş bir kızım.
Merhabalar… Bu siteyi nasıl keşfettiğimi hatırlamıyorum, uzun zaman oldu ve varlığını unutmuştum. Bu akşam yine kendi içime düşmüşken biraz moral bulmak umuduyla geldim ama birden içimi dökme isteği duydum. Sesimi duyan herkese bir kez daha merhaba! 24 yaşındayım ve başörtümü çıkarmak, son birkaç yıldır defalarca
Her Allah’ın günü ‘Beni bu okuldan alın’ diyordum .
Bu yazıyı yazdıktan sonra umarım daha iyi hissederim. Uzun zamandır kendimden nefret ediyorum, kendimi kusurlu buluyorum ve bunlar taktığım örtüyle de bütünleşince kendimi her yerden soyutlamak istiyorum. Ben sadece ben olmak istiyorum. Kendimi asla güzel ya da rahat hissetmiyorum. Açılmak düşüncesi uzun zamandır kafamda dönüp
Bana sanki görünmezmişim gibi davranılıyordu.
Merhaba, ben sayfanızı Youtube’daki bir yorumdan gördüm. Birçok gönderinizi okudum. Aslında hikayesi bana benzer ne çok insan varmış. Benim hikayemdeyse şimdi sizin bana yardımcı olmanızı ve yol göstermenizi istiyorum. Ben bunu 5’nci sınıfta iken sınıfta bir kızda görmüştüm; çocukluk işte, neyin ne olduğunu bilmeden ben
Kapandığımda da açıldığımda da tepki aldım ama kendim olmaktan hiçbir zaman vazgeçmedim.
Bu konuyu daha önce kimseye açmadım; kendim neyi nasıl istiyorsam, kimseye danışmadan öyle yaşadım ama şimdi buradaki insanlara bir şeyler aktarmak niyetindeyim. Baba tarafım çok baskıcıydı ve onun ailesindeki kızların hepsi kapalıydı. Kuzenlerimi zorla kapatmalarını onlardan dinliyordum ve bu bana çok saçma geliyordu. Onların tam
“Eğer açılırsan sana kızım demem.”
Kendime söz vermiştim; açılır açılmaz ilk işim bu sayfaya yazmak olacaktı ama kısmet değilmiş. Ben bir ay sonra 20 yaşında olacağım ve kapanalı tam 6 sene olacak. Biz beş kardeşiz ve ben bu beş kardeşin en büyükleriyim. Benden küçük iki kız kardeşim kapandıktan sonra bana
Annemin umrunda olan şey arkadaşlarının diyecekleri olduğu için beni tüm gece boyunca dövmüştü.
Herkese merhaba, bu yazımda kendi hikayemi katarak bir şeyler anlatmak istiyorum. Öncelikle siteyi yaklaşık birkaç gündür okuyorum ve çok etkilendim, ne aileler varmış. Bu konuda bilgisizim ama ben de aynı şeyleri yaşadım, ben de gördüm. Ben bu durumda tekim sanıyordum, oysa ne çokmuşuz, çok şaşırdım.
Babam bizi sabahlara kadar uyutmadı; Kur’an ayetleri okudu, 28 Şubat’tan örnekler verdi.
Merhaba, ben de kendi hikayemi yazmak istiyorum. Ben 19 yaşındayım ve tabii ki muhafazakar bir aileye sahibim. Ben ve ikizim bir gün başörtüsüne gireceğimizi biliyorduk. Küçüklüğümuzden beri Kur’an kurslarına gittik. 13. yaşımızda da başörtüsü takmaya karar verdik. İlk 3 sene her şey yolundaydı, kabullenmiştim örtüyü
Rüyalarımda bile kendimi hiç kapalı görmedim, halbuki 9 yıl boyunca tesettürlüydüm.
Merhaba, Sayfanıza Keşfet’te denk geldim ve deneyimlerimle ilgili ben de bir şeyler söylemek istedim. Lise 2’de kapandım, ailem muhafazakardır. Hiçbir baskıları yoktu üzerimde, Anadolu lisesine gidiyordum. Etrafımdaki akrabalarımın ve arkadaşlarımın da etkisiyle bir şekilde kapanmaya karar verdim. Okuldaki tek kapalı insan bendim, okul müdürü çok
Bu eşarp beni kendimden uzaklaştırdığı gibi dinime de yakınlaştırmıyor.
Öncelikle herkese selam olsun. Bugün 18 yaşıma giriyorum fakat saat akşam 8 olmasına rağmen ailemdeki insanlar dâhil kimse yeni yaşımı kutlamadı. Önemli değil, Allah’a şükür bu yaşıma kadar maddi bir sıkıntı içerisinde olmadım. Ailem para konusunda çoğu zaman bir sıkıntı çıkarmadı bana, en azından birincil
İlahiyatı terk ettiğim için bir %70 devlet destekli bir vakıf yurdu kapılarını yüzüme kapattı.
Bu sefer baskılardan korkan ve onları içine atan bir kızı değil, özgürlüğü için mücadele etmiş ve başarmış bir kızı dinlemenizi istedim. Ben 14 yaşında ne olduğunu bilmeden İmam Hatip’e gönderilmiş bir kız çocuğuydum. Açıkçası bunu istemiyordum ama neyi istemediğimi bilmediğim için bir süre ses çıkarmadan
Şarkı söylediğim zaman insanların “Sen kapalısın, sesini duyurman haram” demesini istemiyorum.
Bu yazıyı okuyan herkesten bu konudaki düşüncelerini yazmalarını rica ediyorum. Merhaba, ben 16 yaşındayım ve lise 3. sınıfa gidiyorum. İmam Hatip lisesinde okuyorum. Bundan yaklaşık 1 sene öncesinde bir karar aldım; bu, ortaokuldan beri üstünde düşündüğüm ve gerçekleştirmek istediğim bir şeydi, kapanmak istiyordum. 4. sınıftan
İnandığı tanrı “Nefretten kaçının!” derken, dışarıda açık bir kadın görünce “Bunları yakacaksın” diyen biri babam.
Merhaba. Ben de bu sayfaya yazan ve babasından baskı gören onlarca kızdan bir tanesiyim. Etrafımdaki insanlar o kadar dindar insanlar ki gözleri dinden başka hiçbir şeyi görmüyor. Mutsuz ya da mutlu olmak onlar için önemli değil. Önemli olan sadece namuslu görünmek! Henüz 12 yaşındaydım ve