Yazar: Yalnız Yürümeyeceksin

Ataerkil toplumun etkisinde kalmak istemiyorum

Bugün burayı Twitter üzerinden gördüm. İki sene kadar önce sancılı bir açılma dönemi geçirdim. Cehennemde yanmamı görmek istemeyen ve sürekli ajitasyon yoluyla beni baskılamaya çalışan bir annem, bana uzun uzun mesajlar atıp kadın vücudundan tiksindiğini belli eden bir babam…Hepsiyle baş etmek çok zordu. Hala devam…

Konca Kuriş

Çocukluğumda her akşam politika, din ve kültür tartışmalarının olduğu programlar olurdu. Yanlış anlaşılmasın. Özgürlüğü her kesimin tattığı, faili meçhul cinayetlerinin olmadığı, herkesin kendini tartarak bir şeyler konuşmadığı bir dönem değildi. Tersine insanlar kayboluyordu ve gazeteciler suikaste uğruyordu. Her neyse… Tüm bu baskı ortamında bir kadın…

10 Ocak Dini Baskılara Karşı Dayanışma Günü

Türkiye, ataerkil ve dini kültürel kodların, özellikle son 20-25 senede, giderek yaygınlaştığı ve kurumsallaştığı bir ülke halini almıştır. Gerek iktidarın ideolojik ve kültürel mekanizmalarıyla bu yapıyı desteklemesi ve yaygınlaştırması, gerek tarikat ve cemaatlerin etkinliklerinin artmasıyla ortaya çıkan bu gerçeklik, kurduğu baskıcı ve dikey mekanizmalar ve…

Tanrı varsa ve günah saymaktan sıkılıp sadece izliyorsa artık, çocukluğu ve gençliği çalınan kadınlar için gözyaşı döküyor olabilir

Merhaba Çok uzun bir süreden sonra kalemi elime, kendi hikâyemi sizlerle paylaşmak için alacağım aklıma gelmezdi. Kalem derken, amatör ergen karalamaları diyeyim de vurgumda başka bir şey aranmasın. Vesile oldu diyeyim kısaca ve başınızı ağrıtmaya başlayayım artık. Sondan başlayayım. 43 yaşımdayım. İki çocuk annesiyim ve…

Çocuk İstismarı üzerine notlar

Sayın @kilicdarogluk  2018’den bu yana tarikat, cemaat, aile ekseninde çeşitli şekillerde baskı ve şiddet gören binlerce çocuk ve genç kadından hikayaler alıyor ve sorunu görünür kılmaya çalışıyoruz. Münferit değil sistemsel bir bozulmanın semptomu olan bu olayın faillerinin dünyaları başlarına yıkıldığında, semptomu iyileştirmiş sorunu iyileştirmemiz olacağız.…

Evden uzak kuytu köşelerde başörtümü çıkarıp saçımı rüzgarda savuruyordum

Ben M. 17 yaşındayım. Bence doğduğum günden beri üzerimde bir hüzün var. Varoluşsal bir memnuniyetsizlik sürüp gidiyor. Kendimi tanımaya ve özgür olmaya çalışıyorum, bunun bedelini öderken kendimle gurur duydum. Tamamlanmamış hikayemden bahsederken de gurur duymaya devam edeceğim. Sizler de kendinizle gurur duyun, yaşadıklarınızın basit olduğunu…

“Okula gideceksen ferace giyeceksin yoksa okuldan alırım”

İlkokulda başladı başörtüsü nefretim. Din kültürü öğretmenimiz bir gün derse başörtüsü takın gelin, demişti. Arkadaşlarım hepsi lavaboda heyecanlı bir şekilde takıyorlardı, ben ise iğrenerek. Nasıl yapacağımı bilmiyordum ve görüntüsünün hiç güzel olmadığını düşünüyordum. Hiçbir baskı yoktu üzerimde, kendi düşüncelerim nefretti. Ortaokulda zorla imam hatibe gönderildim,…

Saçlarını salık gördüğüm her kıza aşırı imrenerek bakıyordum

6.sınıfta imam hatipe gitmemle kapandım. İstediğim bir şey değildi. Annem okula kapalı git dışarıda açılırsın demişti bana. Çok umursamamıştım çünkü okuldaki çoğu kişi kapalıydı. O zamanlar yaşadığım şeyleri hatırlıyorum. Okulda olan bilim fuarında görevliydim. Bize tişört vermişlerdi. Onları giyinmemiz gerekiyordu. Okulda kapalı olmama rağmen orada…

Ötekileştirilenlerin aslında ne kadar normal ve güçlü olduğunu görmek beni rahatlatıyor

Ailem baskıcı bir aileydi her zaman. Babam baskının, şiddetin, kontrolün her türlüsüne bize gösteriyordu. Zaten küçüklükten beri ne şort ne kısa kollu giydirmezler. Saçlarımı salınca birisine aşık olduğumu -erkekleri etkilemek için yaptığımı sanırlardı. Tüm hayatım, telefonum, gezdiğim şeyler, arkadaşlarım… Hepsi onların kontrolü altındaydı, ama hiçbir…

Bakışlardan korkumdan “Kapalı kalman daha iyi nasıl olsa dışarı çıkmayan, arkadaşı, kimsesi olmayan birisin” diyorum kendime

Ben 11 yıldır kapalıyım. 12 yaşımda kapandım, şimdi 23 yaşıma yaklaştım. İnsanlar yıllarca beni böyle gördü, böyle alıştılar. İsteyerek kapanmadım, ama kimse bana kapan da demedi. Hep açılmak istedim, ancak kapandıktan sonra ortaokulda anneme açılacağım dediğim zamanlarda bana çok kızdı. Lisede servis beklerken başımı kapatmadığım…

Tek kurtuluş yolu evlenmek, ama evlenip bir başka mutsuzluğa mahkum olmak istemiyorum

Merhaba, Ben de hepiniz gibi bir çıkmazda hissediyorum, bir çıkış yolu ararken bu siteye denk geldim. Ben de yıllardır açılma düşüncesiyle mücadele eden biriyim. 15 yaşımda kendi isteğimle kapandığımı sanıyordum, fakat yaşım ilerledikçe bunun böyle olmadığını görebiliyorum.Ben belki İstanbul’un en muhafazakar olan bir ilçesinde doğup…

Kardeşlerim medresede okurken, annem ve kardeşim kara çarşaf giyerken benim başörtümü çıkartamayacağımı söylüyor

Her şey nasıl gelişti bilmiyorum. 17 yaşında lise son öğrencisiyim, yani birkaç gün sonra 12’ye başlayacağım. 8. sınıfın ortasından beri zorla kapalıyım. Tabii bundan öncesi de var. Annem sürekli kapanmamı istemesi hakkında konuşuyordu. Ben de daha küçük olduğum için ara sıra başımı örterdim. Bu 7.…

12 yaşımdan beri içimde bitmek bilmeyen bir arzu vardı açık olmaya dair

Buraya yazmayı, bu platformu ilk keşfettiğimden beri arzuluyordum. Liseyi daha bitirmediğim zamanlardı, ergenliğimin hakim dönemleriydi. 15-16 yaşımda tezahür etmeye başlamıştı ontolojik, epistemolojik olgular çerçevesinde varlığımı sorgulamak. Şimdi ise 21 yaşında idealist bir üniversite öğrencisiyim ve hala sorgulamalarımın devam ettiği çıkmaz bir sokaktayım. Üzerimde hakimiyet kuran…

Her gün aklımda açılmak var

Öncelikle merhaba. Şu sayfaya her girdiğimde kendimden bir şeyler buluyorum. Benim gibi insanlar var diyorum. Bazıları geliyor, başardım yazıyor ve bunlar beni motive ediyor. Bu yüzden size teşekkür ederim. Kendi hikayemden bahsetmek gerekirse ortaokul 2. sınıfta özenerek kapandım. İmam hatip ortaokuluna gidiyordum ve özenmemdeki en…

İsyan etmekten kendimi alıkoyamıyorum

Merhaba ismim A. 21 yaşındayım öncelikle şu anda kapalıyım ve son 7-8 aydır açılmayı düşünüyorum, çünkü zaten kendi isteğimle içimden gelerek kapanmadım. Ben liseye başlamadan çok iyi hatırlıyorum, yaz tatilinde annem ne zaman kapanacaksın, diye sormuştu. Ben de geçiştirmek için liseye geçeyim ilk gün kapanacağım…

Ben kız olduğum için okuyamazmışım

Selam! Ben de baskıcı bir aileden geliyorum. Ben daha 10 yaşındayken ailem beni kapanmaya zorladı ve ben de kapandım. Bir de ben kız olduğum için okuyamazmışım, ama yasaklardan dolayı okula gidiyordum.14 yaşımda ise artık daha fazla kapanamıyacağımı anladım. Ben de evdeki herkes uyuyunca ,açılıp gizlice…

Korkumu nasıl yeneceğimi bilmiyorum

Öncelikle merhaba. Ben 16 yaşındayım. Galiba 14 yaşındayken kapandım. (8. sınıfa geçiyordum. Şu an 11. sınıfa geçiyorum.). Kendi isteğim ile kapandım. Annem dindar bir kadın, ancak ailem çok da dindar değil. (Ablamlar gayet rahat insanlar…) Küçüklükten beri dine karşı ilgim vardı, hep büyüğümde kapanacağım, derdim.…

En sonunda aileme söylediğimde bana söyledikleri şuydu “Sen orospu mu olacaksın?

Herkese merhaba! Burada kendim açılmak isteme nedenlerimi ve açılamadığımı açıklayacağım.Çok şükür içimde iman duygusu yoğun olan bir insanım. Demek istediğim ben dinin öğretilerini hep bilen bir insandım ve bir gün zaten kapanacağımı kendime şartlamıştım. Ailem zaten full kapalı nerdeyse ve beni alttan hep fiştekliyorlardı. Neyse,…

Ailemin tercih yapmama izin vermesi için dünyanın en Müslüman insanı gibi davrandım

Merhaba, Ben kendilerine muhafazakar diyerek çocuklarına onları koruma adına her türlü baskıyı ve şiddeti uygulayan Türkiye’deki sıradan bir ailenin kızıyım.Ortaokulu imam hatipte okudum, regl olmamışken hep gökten vahiy ineceğine ve Allah’ın bana ‘Senin başını örtmene gerek yok.’ diyeceğine inanıyordum daha doğrusu ümit ediyordum. Çocuk aklı…

Tek düşündüğüm üniversite kartımdaki fotoğrafımı nasıl değiştirebileceğim

Merhabalar, Ben de çok çok benzer şeyler yaşayan aranızda sıradan kalabilecek ama ailemde farklı görülecek düşüncelere sahibim. Benim hikayem 5. sınıfta imam hatipe gitmemle başladı. Gittiğim köy okulunda bir arkadaşım tarafından tacize uğruyordum annemlere söyleyemediğim için oradan ayrılmak adına tek seçenek olan imam hatip tercihini…

Sadece geri dönüp kapanmamış olmayı diliyorum

Merhaba, Buraya yazılanları ara ara girer okurdum. Bir gün buraya yazacak kadar içimin dolacağını tahmin etmiyordum doğrusu ama düşüncelerimi toparlamak için buna ihtiyacım olduğunu düşündüm. Kendime güç bela itiraf ettiğim ancak kimseye anlatmadığım duygularımı beni anlayacağını düşündüğüm sizlerle paylaşmak istiyorum. Öncelikle kendimden bahsedeyim: Ben 27…

Benim gibi binlerce kadın bununla mücadele ederken tek olmadığımı hissetmek bana güç veriyor.

Merhabalar, 18 yaşındayım, buradaki birçok kadın gibi erken yaşta (11) kapandım. Zorla olmadı, regl olduktan üç gün sonra, doğduğumuzdan itibaren bize dayatılan “regl olduktan sonra kapanılacak” algısı yüzünden, o zamanlar da buna tüm kalbimle inanarak “isteyerek” kapandım. Daha çok küçüktüm. Etrafımda ne görüyorsam onu yapmaya…

Meğer ben bunu inandığım için değil de ailem istediği için ve kombin yapmak hoşuma gittiği için yapıyormuşum

Merhaba, Uzun süredir buraya yazmak istiyordum. Ben 13 yaşında buradaki birçok kişi gibi kendi isteğimle kapandığımı sanıyordum. Şu an 15 yaşındayım. Neredeyse 2 sene olacak kapanalı, bakın tesettür demiyorum, çünkü hiçbir zaman tesettürlü olmadım. Ben kendimi bildim bileli bir şeyleri sorgularım, ama nasıl olduysa belki…

Bütün tesettürlü kızların sorumluluğunu paylaşıp kendim gibi olmadığım için başımı açmaya karar verdim

Ben de 7 yıldır tesettürdeyim. Kendim isteyerek kapanmıştım ama kendim isteyerek açılamadım. Son bir yıldır açılma fikri beni yokluyordu, ama hevestir diye geçiştiriyordum, ama artık kendimi daha çok kandırmak istemediğim, düşüncelerim hayli değiştiği için tesettürün içinde kendime yabancılaştığım için kalıp ve etiketlerden bunaldığım ve siyasi…

Dışarda seksek oynamam gereken zamanlarda kapatıldım ben

10 yaşında bir çocukken, dışarda seksek oynamam gereken zamanlarda kapatıldım ben. 5 yıldır bu ait hissetmediğim çembere sarılıyım. Başörtüsünün getirdiği sorumluluğun yükünün altında eziliyor gibi hissediyorum, ama ailemin umurunda olan şey hislerim değil. Başörtüm. Onlarla başörtü konusunu en son konuştuğumuzda 10 yaşındaydım, konuşmak dediğim de…

Başımı kapattım, kendimden nefret ettim

Merhaba, sabaha karşı tesadüfen gördüm sayfanızı ve ben de hikayemi yazmaya karar verdim. 14 yaşındaydım ve yaşadığımız mahallede herkes ünlü bir cemaate mensuptu. Ailem Müslüman’dı. Fakat tarikat, cemaat gibi topluluklarla işleri olmazdı. Bir gün komşu kadınlar “Bir çayımızı içmeye” geldiler ve anneme ismimin bana yakışmadığını…

Örtüyü çıkarmakla gelen huzur

Hiç unutmuyorum. 2008 yılıydı, 8. sınıf bitmişti, yaz tatilindeydim. Annemin arkadaşlarıyla kurduğu bir ilim derneği vardı. Oraya yürüyorduk. Yoldayken bana “Bu tatilin sonunda kapandın kapandın, başka yol yok.” demişti. Ama ben kapanmak istemiyordum. OKS sınavım güzel geçmişti, anadolu lisesine gidecektim. Ama kapanıp gitmek istemiyordum. Başımı…

Şimdi daha mı iyi oldu?

Hikayem şöyle başladı. Regl oldum 5. sınıfın yazında ve 7. sınıfa geçerken annem tarafından zorla kapatıldım. O ilk gün bile istemediğimi söylediğimi hatırlıyorum, ama o ilk günden beri açılacağımı biliyorum. Tabii küçük bir çocuk olduğum için kimseye söylemedim ve o şekilde devam ettim. Benim arkadaşlarıma…

Kimse benim lezbiyen olabileceğimi düşünmüyor

Ben tesettürlüyüm, ama zorla kapandım. Aynı zamanda ben lezbiyenim. Kulağa tuhaf geliyor biliyorum. Fakat ben buyum ve kendi kimliğimi değiştiremem. Ortaokulda yönelimimin farkına vardım, 1 yıl boyunca kabullenemedim. Kendime söyleyemiyor ve inkar ediyordum. Zamanla kabullendim, ben kızlardan hoşlanıyorum ve bunu kabullenmek omuzlarımdaki yükü çok hafifletmişti,…

Akrabalarımdan çok korkuyorum

Merhaba, nasıl başlayacağımı bilemiyorum. 5. sınıfta kapandım. Bir camii gezisine gidilecekti. Annem kafanı kapatalım mı, dedi. O zaman böyle şeylere çok hevesliydim, tamam, dedim. Kapandım, ama 2-3 sene sonra etrafımdaki insanlara, kuzenlerime, arkadaşlarıma, kardeşime özenmeye başladım. Ailedeki en küçük kapalı benim, en küçük yaşta kapanan.…

Yavaş yavaş silahlarımı kuşanıyorum

Belki içinizde benim kim olduğumu anlayanlarınız olacaktır, olsun. Benim hikayem 11 yaşımda başladı. Ailem bana hiçbir zaman kapan demedi, ben etraftaki herkes kapalı olduğu için “kendi rızamla” başımı örttüm. Ailemin mensup olduğu bir hücre evinde, oradaki üyelerin kızları bana bone buldular, iğne buldular ve başımı…

Bugün saçlarım rüzgara değdi

“Ben bir kocanın isteğiyle mi açılacaktım, asla!” mektubunu yazan kişiyim. Ben başardım. Bilmiyorum nasıl oldu. Başörtüden bunaldığım için her günkü gibi ağlıyordum. Bir anda annem geldi ve bana istediğin gibi çık, dedi biliyor musunuz? Çok tuhaftı. Ağlarken gülemedim bile. Onca şeyden sonra bir anda ne…

Boğuluyorum diyorum anlamıyorlar

Merhaba, Benim adım Merve. Annemin her ay sana 50 TL veririm, ayrıca kapanman bizim çok hoşumuza gider deyimi ile 5. Sınıfta anne ve babamın beni daha fazla sevmeleri için kapandım. Ortaokulda imam hatipe gönderildiğim için kapalı olmak benim için değiştirmedi. Kapalı olmak için başımı örttüm,…

Ben, bana ait değildim

Merhaba. Aslında çok farklı bir hikaye ile karşınıza gelmiyorum ama ben de size anlatmak istiyorum. 14 yaşımda kendi rızamla kapandım. Aslında kendi rızam değil de daha çok din dersinden, hocamızın kapanın yoksa öbür tarafta asılacaksınız demesinden çok etkilendim. Ailem kapanmamı istemedi. Yapamayacağımı, bunun için erken…

Küçüklükte yaşadığım şeyleri ne kadar modern düşüncelerim var desem de aşamıyorum

Ben de bir şeyler yazmak istiyorum. Başörtüsü baskısı görmedim, ama kıyafet baskısı çok gördüm ve küçük yaşta yaşadığın şeyler seni yetişkinken nasıl da etkiliyor. Modern düşüncelere sahip olduğumu sanıyorum, fakat kıyafet konusunda çok yobaz bir düşüncenin etkisi altındayım. Küçükken regl bile olmadan önce şort giymek…

İçtiğim şaraplar bana acıyordu

Ben sakat doğmuş serçe tohumuyum. Ben her adımda daha da çukura saplanan güruhun parçasıyım. Kendimi hiçbir yere ait göremeyen, histerik gecelerin koynunda boğulan biriyim. Henüz daha on beşinde günahsız bir çocukken, aileme eşcinsel olduğumu söyledim. Her çocuk gibi güvenmeye ihtiyacım vardı. Babam üstüme meyve bile…

Beni iki hayat yaşamaya mecbur bıraktılar

Merhaba, Ben şu an 19 yaşındayım. 4. sınıftan 5.sınıfa geçerken yazın ailemin zoruyla bir yatılı kuran kursun da kalmıştım, orda başladı her şey. Yaptığım yanlışların sonuçlarını şimdi çekiyorum sanırım. Çok göz önün de olan bir çocuk değildim.İçime kapanık, utangaç, pek konuşamazdım. Bu yönümden dolayı ailem…

Dışarı çıkacağım zaman evden başörtüyle çıkıp evden uzaklaşınca başımı açıyorum

Merhaba, Ben 14 yaşındayım ailem tarafından 12 yaşında zorla kapatıldım. Küçükken sürekli bana başörtü takıp uzun etek giydirirlerdi. Hayatımda uzun zaman sonra ilk defa pantolon 12 yaşında giydim belki bebekken 3,4 yaşlarında giydirmişlerdir fakat anaokuluna başladığımdan beri pantolon giydiğimi hatırlamıyorum. Böyle gerici bir ailem var.…

İs-te-mi-yo-rum.

Benim de hikayem sizlerden farksız. 8. sınıfta babamın zoruyla başımı kapatmak zorunda kaldım. Bir gün başımı kapatacağımı biliyordum zaten. Bana seçme hakkı vermediler maalesef. Çünkü bu hayat benim değil. Onlar ne derse o. Yaklaşık 6 yıl oldu şu an sınav senemdeyim seneye üniversiteye geçeceğim. Bu…

Yıllarca ait hissetmediğim bir kimliğin sembolünü üzerimde taşımışken şimdi hafifledim

Yaklaşık on aydır başımı örtmüyorum ama bugün ilk kez babamın beni bu halimle kabul ettiğini hissettim. 17 yaşında deneyip “aşılabilir değil” diyerek vazgeçtiğim şeyi 25 yaşında başardım. İki sene önce “İstediğim hayat bu değildi ama artık geri dönemez ve bir şeyleri değiştiremez hissediyorum.” yazmıştım. Değişti.…

Tek kişi olmadığımı ve birçok kişinin başardığını görmek beni o kadar cesaretlendirdi ki

Merhaba. Öncelikle her şey için sonsuz teşekkürlerimi iletmek istiyorum. Burada diğer insanların mektuplarını görmek, bu duyguyu yaşayan tek kişi olmadığımı ve birçok kişinin başardığını görmek beni o kadarcesaretlendirdi ki. 16 yaşındayım. Bu sayfayla tanışalı yaklaşık 1 sene oluyor. Geçen sene yaz tatilinde köydeydim ve bu…

Ben ferace giyecekmişim, biraz büyüyünce çarşaf giyecekmişim, görücü usulü evlenecekmişim

12 yaşımda ailem tarafından kapatıldım. Her ne kadar bunu zorla yaptırmadıklarını iddia etseler de bana başka bir şans bırakmadılar. Bana fikrimi bile sormadan imam hatipe göndermişlerdi. Orada bile herkes kapalıyken ben kapanmayı istememiştim. Fakat minik direnişlerim dikkate alınmadı ve kapatıldım. Başta kendimi çok kötü hissetmiştim…